Ξύπνησα σήμερα από τις καμπάνες και μάλλον με έπιασε εκκλησιαστικός οίστρος. Διάβασα και μία βλακεία σε μερικά site και blog δεν ήθελα και πολύ να συγχυστώ!
Η "είδηση"΄έχει ως εξής:
Σύμφωνα με όσα κατήγγειλαν μιλώντας στη ΡΟΔΙΑΚΗ συγγενείς του ζευγαριού, ο ιερέας που τελούσε το μυστήριο, διέκοψε επιτόπου, τους παράτησε κι έφυγε χωρίς να επιστρέψει(!) επειδή εκνευρίστηκε που φίλοι του γαμπρού στο «Ησαΐα χόρευε» τον χτύπησαν δύο φορές δυνατά στην πλάτη!
"Εδώ δεν είναι ρινγκ", είπε διακόπτοντας το μυστήριο ο ιερέας και με μια κίνηση που ξάφνιασε περισσότερα από 300 άτομα αλλά και το ίδιο το ζευγάρι, έφυγε από την εκκλησία διακόπτοντας το μυστήριο
Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ό,τι δεν είμαι θρησκόληπτη. Ούτε καμία εν γένει φανατική θεούσα. Αλλά όταν ένας φίλος σου με την κοπέλα του αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν τον εν λόγω τρόπο για να επισημοποιήσουν τη σχέση τους, εσύ πρέπει ντε και καλά να δείξεις πόσο αγενής είσαι; Είτε πιστεύεις είτε όχι, που δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι πεπεισμένη πως οι τύποι αυτοί το παίζουν και καλοί χριστιανοί, πρέπει να ξεφτιλίσεις την επιλογή του φίλου σου; Δεν έχει και η πλάκα κάποια όρια;
Έχουμε γενικά όρια;
Πού σταματά η ελευθερία, πού ξεκινά η ασυδοσία και πού η γαϊδουριά;
Παράδειγμα 2: Κάποτε, μαλώνοντας μισοαστεία-μισοσοβαρά με κάποιον εκείνος έβρισε τα Θεία με τις γνωστές εκφράσεις που δεν χρειάζεται να επαναλάβω. Όταν αντέτεινα με την ίδια βρισιά για το σπίτι του (μπας και καταλάβει πόσο άσχημο είναι αυτό που λέει) μου πέταξε τασάκι. Προσπαθούσα να του εξηγήσω πόσο άσχημο είναι αυτό που έλεγε κι αυτός επέμενε να μου πετάει τασάκια αρνούμενος να το δεχτεί συνεχίζοντας να βρίζει τα Θεία.
Μήπως για να σέβεται ο άλλος αυτά που σέβεσαι και αγαπάς πρέπει αντίστοιχα να σέβεσαι και τα δικά του ιερά και όσια;
Ο σεβασμός στο ιερό του άλλου είναι νομίζω η ύψιστη έκφραση της δημοκρατίας και κάποτε μάλλον πρέπει να το καταλάβουμε αυτό.
Βοήθεια μας, των Αγίων Πάντων σήμερα!
