Ο Ερντογάν και το κραγιόν

Της Μ. Καραπαναγιωτίδου
Στις μεγάλες διεθνείς συναντήσεις του G 20, στα διεθνή φόρα και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες - όπου κατά καιρούς καταφτάνουν οι ισχυροί του πλανήτη – οι φρουροί στις εισόδους των συνεδριάσεων έχουν μία, κατά εξαίρεση, εντολή. «Να αποφύγουν οποιονδήποτε έλεγχο στον πρωθυπουργό της Τουρκίας» Ο Ερντογάν αρνείται συστηματικά να κρεμά… ταμπελάκια με κορδόνια στο λαιμό (με τα στοιχεία ταυτότητας του) και ζητά και… εννοεί, με κάθε τρόπο, να μην τον ελέγχει κανείς! Πέντε φορές στο παρελθόν οι σωματοφύλακες του… «έπαιξαν ξύλο» με όσους «κέρβερους» των εισόδων παράκουσαν αυτή την εντολή. Σε μία από αυτές τις περιπτώσεις «βγήκαν πιστόλια»και χρειάστηκε ψυχραιμία για να μην πέσουν… πυροβολισμοί!
Η πληθωρική προσωπικότητα του Τούρκου πρωθυπουργού, γίνεται, ούτως ή άλλως, πάντα αισθητή. Διαφωνεί ανοιχτά με προέδρους κρατών, είναι ισχυρογνώμων και ορισμένες φορές μέχρι γίνεται και προσβλητικός! Επί πρωθυπουργίας του, η Τουρκία γνώρισε μία πρωτοφανή ανάπτυξη που την έκανε περιφερειακή υπερδύναμη. Δεν είναι τυχαία αυτή η επιτυχία. Παρόλο την ισχυρή του προσωπικότητα ο Ερντογάν -στην εσωτερική του πολιτική – υπήρξε ή έστω παρουσιάζονταν… μετριοπαθής κάνοντας με μικρά βήματα. Οπως ακριβώς, στο ανέκδοτο με το βάτραχο (που τον βάζεις στην κατσαρόλα με χλιαρό νερό και σιγά σιγά ανεβάζεις τη θερμοκρασία ώσπου τελικά τον…βράζεις, χωρίς να του προκαλέσεις σοκ) ο Ερντογάν κατάφερε, στο κοσμικό κράτος που έφτιαξε με τους νεότουρκους αξιωματικούς (βλ Μουσταφά Κεμάλ πριν εκατό χρόνια) να απαλλαγεί σταδιακά από την κυριαρχία του στρατού, να συμφωνήσει εκεχειρία με τους Κούρδους και να σπάσει το ταμπού της γενοκτονίας των Αρμενίων!
Τα πολιτικά του σχέδια είναι να μεταπηδήσει στην προεδρία αλλάζοντας το Σύνταγμα και μετατρέποντας το πολίτευμα από προεδρευόμενη σε προεδρική δημοκρατία. Κάπου σε αυτόν το δρόμο, μάλλον, υπερίσχυσαν τα αλαζονικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του ή θεώρησε ότι είναι αρκετά ισχυρός για να τα κρύβει με μετριοπάθειες και αποφάσισε να επιταχύνει την ισλαμοποίηση της Τουρκικής κοινωνίας. Μέχρι τώρα προχωρώντας μεθοδικά και προσεκτικά απλά …νομιμοποιούσε τα ισλαμικά ήθη (αυτά που κυνήγησαν βάναυσα οι Κεμαλιστές στο παρελθόν) επικαλούμενος τη δημοκρατία και το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία. Μέχρι εδώ καλά,γιατί αυτά τα έθιμα στην ανατολική χώρα συνυπήρχαν με το κοσμικό κράτος και ο Ερντογάν απλά …έδωσε νομιμοποίηση (Όπως τα θρησκευτικά σχολεία και η μαντίλα στις γυναίκες).
Όμως «το παιχνίδι χόνδρινε» όταν θέλησε να απαγορεύσει κοσμικές συνήθειες και ελευθερίες …δυτικού τύπου. Το Τουρκικό κράτος, ωστόσο, είναι ένα πρότυπο ισλαμικής χώρας που έχει υιοθετήσει ευρωπαϊκές συνήθειες και ελευθερίες μοναδικές στο μουσουλμανικό κόσμο σε όλες τις εποχές. Αυτή η κουλτούρα είχε ως εγγυητή …τον στρατό, που ήταν έτοιμος με τι δάκτυλο στη σκανδάλη, να επέμβει και να την επιβάλει. Όμως οι στρατηγοί βρίσκονται παροπλισμένοι ή στη χειρότερη περίπτωση στην φυλακή, ενώ η δημοτικότητα του πρωθυπουργού στο… 50%. Είναι λογικό λοιπόν για τον άνθρωπο που πέτυχε αυτά τα σχέδια να επιχειρήσει την εδραίωση της ιδεολογίας και των θρησκευτικών του πεποιθήσεων σε μία συγκυρία που τον ευνοεί. (Η νομίζει ότι ευνοείται).
Όπως διαφαίνεται από τις δηλώσεις του προέδρου Γκιούλ, ο οποίος είπε πως δημοκρατία δεν είναι μόνο να κερδίζεις τις εκλογές, αλλά να λειτουργείς τους θεσμούς και τις διαδικασίες (σωστό γιατί διαφορετικά οι ψηφοφόροι ψηφίζουν έναν …δικτάτορα) οι διαδηλώσεις στην πλατεία Ταξίμ, θα είναι εφαλτήριο για την ιδεολογική επανατοποθέτηση της Τουρκίας. Οι ισλαμιστές θεώρησαν ότι είναι αρκετά ισχυροί για να απαγορεύσουν στους νέους να περπατούν στο δρόμο αγκαλιασμένοι και να φιλιούνται στο μετρό, επέβαλαν απαγόρευση στις αμβλώσεις, το κραγιόν στα χείλη των γυναικών και τη δυνατή μουσική στα κλαμπ. Κάτω από μία τεράστια αφίσα του Κεμάλ Ατατούρκ (για να θολώσει τα νερά), ο πονηρός και ευλύγιστος Ερντογάν πριν μερικές μέρες καταφέρθηκε ενάντια στο αλκοόλ και δήλωσε την απαγόρευση του μετά τις 10 το βράδυ, σε όλη τη χώρα. Σίγουρα γνωρίζει ότι ο αναμορφωτής της νέας Τουρκίας αγαπούσε το ποτό. Άλλωστε πέθανε ως χρόνια αλκοολικός από κύρωση ύπατος!
Εκείνο που μένει να μάθει ο Ερντογάν, είναι αν η Τουρκική κοινωνία, θα δεχθεί να μετατραπεί από κοσμικό κράτος σε …Σαουδική Αραβία. Και αν, εκτός της «Αραβικής Άνοιξης» θα υπάρξει τουρκικό… καλοκαίρι. Γιατί όσα κι αν πέτυχε από το οικονομικό θαύμα,τη γεωπολιτική γιγάντωση της χώρας του, μέχρι την πειθάρχηση των πάλαι πανίσχυρων στρατιωτικών, η στέρηση μιας ελευθερίας όπως το βάψιμο των χειλιών των γυναικών με κραγιόν, είναι από μόνη της υπεραρκετή για να τον γκρεμίσει.
http://melinakarapanagiotidou.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html#.Ua8O-tL0H4Y