Με αφορμή το Gay Pride 2013 που λαμβάνει χώρα στην πόλη της Θεσσαλονίκης...
Στα απολυταρχικά καθεστώτα τα ανθρώπινα δικαιώματα καταργούνται αυτόματα και όλες οι προσπάθειες διεκδίκησης τους καταπνίγονται μέσω της βίας, της φτώχειας, των πολέμων και της ..
απουσίας εκπαίδευσης.
Τι γίνεται όμως στον δυτικό πολιτισμό που οι άνθρωποι είναι καλλιεργημένοι, δραστήριοι και αγωνιστικοί; Στον δυτικό κόσμο δεν υπάρχουν δικτατορίες; Στον δυτικό κόσμο δεν υπάρχουν αδίστακτες ηγεσίες που θέλουν την υποδούλωση του κόσμου;
Στον δυτικό κόσμο φίλοι μου, υπάρχει το marketing, υπάρχει η στρατηγική της πλύσης εγκεφάλου που κάνει τον άνθρωπο να εγκαταλείψει μόνος του την αυτονομία του και την ελευθερία του. Μα πώς μπορεί ένας άνθρωπος να παραχωρήσει την ελευθερία του; Αν είναι δυνατόν!!!!! Κι όμως υπάρχει ένας τρόπος και αυτός λέγεται ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ και ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ.
Μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αι. η ζωή μιας γυναίκας ήταν πολύ σκληρή. Ο ρόλος της ήταν να είναι η σκιά του άντρα της. Να μένει σπίτι, να σωπαίνει, να υπηρετεί. Μετά τον β' παγκόσμιο πόλεμο, όταν οι άντρες σκοτώνονταν στους προμαχώνες, οι γυναίκες κατέλαβαν τις κενές θέσης εργασίας πράγμα που τις έκανε να αισθανθούν την αξία τους και τον ρόλο τους μέσα στην κοινωνία. Οι γυναίκες έκτοτε βγήκαν μπροστά και διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους. Τι έγινε όμως μετά τον Μάη του 68 και την σεξουαλική απελευθέρωση; Πόσο ελεύθερη εν τέλη είναι η γυναίκα σήμερα που με την θέλησή της εκπορνεύεται καθημερινά στα ΜΜΕ, που υποβάλλει τον εαυτό της σε βασανιστικές μεθόδους καλλωπισμού, που έχει κάνει τις εκτρώσεις καραμέλα για να χαίρεται τον ελεύθερο έρωτα; Μήπως τελικά η γυναίκα σήμερα είναι ένα θύμα του ίδιου της του εαυτού; Γιατί τελικώς η προσπάθεια της γυναίκας να σταθεί αξιοπρεπώς μέσα στην κοινωνία στράφηκε εναντίον της; Μα πολύ απλά γιατί τα κινήματα διεκδίκησης ανθρώπινων δικαιωμάτων τα χρηματοδοτούν πρόσωπα και ομάδες που είναι εχθροί των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι πάγια τακτική της εξουσίας να κατασκευάζει καταπιεσμένες ομάδες ανθρώπων, (βλέπε: γυναίκες, ομοφυλόφιλους, μετανάστες κλπ) για να μπορέσει αργότερα να τους επιστρατεύσει για τους δικούς της σκοπούς.
Όταν οι νέοι ζητούσαν σεξουαλική απελευθέρωση το 68, ζητούσαν να μπορούν να πιαστούν δημόσια χεράκι, χεράκι με τον/την αγαπημένο/η τους, να μπορούν να χαρούν τον έρωτά τους χωρίς να τους κυνηγούν θεοί και δαίμονες, να μπορούν να παντρευτούν χωρίς προξενιό. Αιτήματα πολύ τρυφερά και αληθινά. Τι έγινε όμως στην πορεία; Ήρθε ο έκλυτος βίος και το AIDS ή όχι;
Στις μέρες μας το μεγαλύτερο κίνημα είναι αυτό για την διάσωση του περιβάλλοντος. Σε πρώτη φάση, η βιομηχανική επανάσταση και οι πόλεμοι, κατέστρεψαν το περιβάλλον και τώρα μας μιλούν για το νερό που είναι πολύτιμο, για τις αγροτικές καλλιέργειες που καταστρέφουν τα δάση, για την κρεατοφαγία που σκοτώνει τα ζώα. Πράγματα που έχουν μεν βάση αλλά και έναν δαιμονικά πονηρό απώτερο σκοπό. Να ιδιωτικοποιήσουν το νερό, να κηρύξουν παράνομα τα σπιτικά μποστάνια και την κτηνοτροφία κα κατ' επέκταση να τρέφονται οι άνθρωποι μονάχα με τροποποιημένα προϊόντα που θα τα παράγουν αποκλειστικά οι ίδιοι.
Και όλοι εμείς τα μεγάλα θύματα του φιλότιμού μας, που σπλαχνιζόμαστε (ορθώς) τα δάση και τα βουνά, τον μετανάστη και τον ομοφυλόφιλο και νομίζουμε πως τα οργανωμένα διεθνή κινήματα αγωνίζονται για μένα και για σένα.
Και σήμερα εσύ φίλε μου γκέι που θα βγεις στον δρόμο για να ανασάνεις λίγο σαν άνθρωπος, πριν χαρείς με τις ωραίες εκδηλώσεις που στήθηκαν για σένα, σκέψου αν είμαι εγώ ο καταπιεστής σου, εγώ ο συμπολίτης σου, που ναι καμιά φορά σε έχω προσβάλει και σου έχω μιλήσει άσχημα. Σκέψου αν αυτός που σου παραχωρεί την πλατεία για να παρελάσεις, είναι ένας πραγματικός φίλος που σε σέβεται και νοιάζεται για σένα.
Χριστίνα Ανδρ.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ
