Πότε επί τέλους θα ανακτήσουν οι δημοσιογράφοι τον ρόλο που έχουν εκχωρήσει στ’ αφεντικά τους;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Πετάει ένας μία παπάρα και την αναμεταδίδουν ακρίτως. Ουδείς έλεγχος. Ούτε καν νοητική διεργασία. Κατέθεσε η δικωματική κυβέρνηση μία τροπολογία, με την οποίαν η Βουλή θα εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να μετουσιώνει σε εθνικό δίκαιο τις επιταγές των δανειστών χωρίς να ερωτά τη Βουλή, και αμέσως ανακαλύψαμε ότι η καημένη η Βουλή παρακάμπτεται και θα πάψει να είναι Βουλευτήριον. Ποιός θα εξουσιοδοτήσει βρε πινγκουΐνοι της Σαχάρας την κυβέρνηση και τον Κάρολο να εκδίδουν Προεδρικά διατάγματα, με τα οποία θα υλοποιούνται τα προστάγματα των τοκογλύφων; Ποιός άλλος από τη Βουλή, η οποία θα δώσει την εξουσιοδότηση, επειδή οι βουλευτές δεν θέλουν εκλογές, για να μη χάσουν τη δουλειά τους, και από πάνω τους κρέμεται ο μπαλτάς του Μπαλτάκου, ο ποίος προειδοποίησε τους πάντας ότι την επόμενη φορά που δεν θα ψηφισθεί ένα κρίσιμο νομοσχέδιο, θα προκηρυχθούν πάραυτα εκλογές;
Αυτής της Δημοκρατίας γιορτάσαμε την 24.07.2013 την αποκατάσταση. Η αντιδικτατορική δράση και οι αντιστασιακοί της περιόδου 1967-1974 γι’ αυτή τη Δημοκρατία πάλεψαν ρε χαμένοι. Για να μπορεί ο κάθε Μπαλτάκος να λέει αυτά που λέει. Συμπέρασμα: τη Βουλή δεν την παρακάμπτει και δεν την καταργεί κανείς. Η Βουλή α-υ-τ-ο-κ-α-τ-α-ρ-γ-ε-ί-τ-α-ι εις αντάλλαγμα της διατήρησης των θέσεων εργασίας 153-155 βουλευτών. Απλά πράγματα.
Επτά χρόνια αντιδικτατορικού αγώνα για έναν Μπαλτάκο ρε γαμώ το. Τί Θεοφιλογιαννάκος τί Μπαλτάκος! [ΣΗΜ: θυμηθείτε το «Τι Πλαστήρας τί Παπάγος»]. Και μη μου πει κανείς ότι η Δημοκρατία είναι που μου επιτρέπει να γράφω αυτά που διαβάζετε, ενώ η δικτατορία δεν θα μου το επέτρεπε, διότι θα σας απαντήσω: το ότι γράφω επί ματαίω σπάζοντας τα μούτρα μου στον ογκόλιθο που ονομάζεται «Ταμήλος» δεν αποτελεί κατάκτηση ούτε δικαίωμα. Δηλαδή είναι καλλίτερα να βρίζω τον Μπαλτάκο δημοσίως από το να βρίζω τον Θεοφιλογιαννάκο κατ’ ιδίαν; Σιγά τη διαφορά. Ούτε να μου πείτε ότι ο Θεοφιλογιαννάκος κατέλαβε την εξουσία αυθαιρέτως, ενώ ο Μπαλτάκος την έχει καταλάβει δι’ εκλογών, διότι θα σας πω ότι τη δικτατορία στήριζε το 40% [για να μην πω το 60%] που στηρίζει σήμερα τον Μπαλτάκο. Η σιωπηλή σχετική πλειοψηφία πάντοτε παρούσα. Η βολεμένη με συντάξεις, μισθούς, αποσπάσεις, εφ’ άρπαξ, μετατάξεις, εξαιρέσεις, μίζες, επιδόματα. Άλλωστε, το σύνθημα που πρωτακούστηκε το 2010 «Η χούντα δεν τελείωσε το ΄73» δεν είναι τυχαίο. Και τούτο, διότι η χούντα ολοκληρώθηκε το 2013 με τη «Δημοκρατία του Μπαλτάκου», ο οποίος μας προειδοποίησε να μην παίζουμε με το πουλί του Σαμαρά που αποκαλείται «αποφασιστικότητα», διότι με αυτό παίζει μόνον ο Σαμαράς.
Αλλά η παπαγαλία δεν τελειώνει εδώ. Κατετέθη, λέει, και ψηφίζεται ο Κώδιξ Φορολογικής Διαδικασίας, με τον οποίον εισάγονται πράματα και θάματα που θα γονατίσουν τον λαό. Τί κατασχέσεις ακινήτων, τί κατασχέσεις καταθέσεων, της Παναγίας τα μάτια. Έριξε κανείς μια ματιά νόμο συγκρίνοντάς τον με τις ισχύουσες διατάξεις; Ελάχιστες οι διαφορές. Ό,τι προβλέπει ο νέος νόμος υπάρχει ήδη. Απλώς οι ισχύουσες διατάξεις δεν εφαρμόζονται, επειδή αυτή ήταν η πολιτική βούληση. Τώρα, όμως, που πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται και θα φανεί η γύμνια των πωλητικών, απεφάσισαν να τροποποιήσουν ελαφρώς τα ισχύοντα και να τα παρουσιάσουν ως νέα με μερικά ψιμίθια πιστεύοντας πως έτσι δεν θα ερωτηθούν «Γιατί τόσα χρόνια δεν τα εφαρμόζατε;». Το «γιατί δεν ψηφίζατε τέτοιο νόμο τόσα χρόνια» είναι αδιάφορον. Το ερώτημα, όμως, παραμένει και την απάντηση έδωσε ο τεράστιος αντιπρόσωπος του Έθνους Μιχάλης Ταμήλος, ο οποίος συνεντευξιαζόμενος είπε: «Πώς μπορεί να πάει ο εφοριακός να κάνει έλεγχο στον μεγαλόσχημο;». Άρα, το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα νόμου, είναι πρόβλημα εφαρμογής του νόμου, ο οποίος δεν ισχύει για τους μεγάλους, τους οποίους δεν τολμά να ελέγξει ο εφοριακός για να μην μετατεθεί, υποβιβασθεί και γενικώς πέσει σε δυσμένεια.
Τα δύο μεγάλα προβλήματα που βλέπω εγώ με τον νέο νόμο είναι: α] θα εκδοθούν πάλι χιλιάδες εγκυκλίων για την ερμηνεία και εφαρμογή του, αφού με τη θέση του σε ισχύ θα αχρηστευθούν πλείστες όσες ισχύουσες διατάξεις και οι συνοδεύουσες αυτές χιλιάδες εγκυκλίων που έχουν μέχρι σήμερα εκδοθεί για την ερμηνεία και εφαρμογή τους, β] θα κληθούν και πάλι τα δικαστήρια να ερμηνεύσουν τις νέες διατάξεις σε συνδυασμό με τις ισχύουσες, για να καταλήξουν μετά από χρόνια στο ορθό νόημα κάποιας διάταξης του νέου νόμου ή αν η νέα διάταξη έθεσε εκποδών την προηγούμενη. Έτσι λειτουργεί το νομοθετείν στην Ελλάδα. Επικοινωνιακώς.
Δραττόμενος της ευκαιρίας από τη συνέντευξη του τρισμέγιστου Ταμήλου, εγώ θα τολμήσω να προτείνω κάτι ρηξικέλευθο: Να συσταθεί Ανεξάρτητη Αρχή εφαρμογής της Φορολογικής Νομοθεσίας, ο επί κεφαλής της οποίας θα εκλέγεται από τον λαό με 5ετή θητεία. Αυτός θα επιλέγει τα υπόλοιπα 6 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο με τη σειρά του θα επιλέγει τα στελέχη της Αρχής από πρόσωπα που ήδη υπηρετούν στον Δημόσιο Τομέα κατά 70% και από πρόσωπα εκτός Δημοσίου Τομέα κατά 30%.
Σωτήριος Καλαμίτσης – αμετανόητος αιθεροβάμων
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Πετάει ένας μία παπάρα και την αναμεταδίδουν ακρίτως. Ουδείς έλεγχος. Ούτε καν νοητική διεργασία. Κατέθεσε η δικωματική κυβέρνηση μία τροπολογία, με την οποίαν η Βουλή θα εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να μετουσιώνει σε εθνικό δίκαιο τις επιταγές των δανειστών χωρίς να ερωτά τη Βουλή, και αμέσως ανακαλύψαμε ότι η καημένη η Βουλή παρακάμπτεται και θα πάψει να είναι Βουλευτήριον. Ποιός θα εξουσιοδοτήσει βρε πινγκουΐνοι της Σαχάρας την κυβέρνηση και τον Κάρολο να εκδίδουν Προεδρικά διατάγματα, με τα οποία θα υλοποιούνται τα προστάγματα των τοκογλύφων; Ποιός άλλος από τη Βουλή, η οποία θα δώσει την εξουσιοδότηση, επειδή οι βουλευτές δεν θέλουν εκλογές, για να μη χάσουν τη δουλειά τους, και από πάνω τους κρέμεται ο μπαλτάς του Μπαλτάκου, ο ποίος προειδοποίησε τους πάντας ότι την επόμενη φορά που δεν θα ψηφισθεί ένα κρίσιμο νομοσχέδιο, θα προκηρυχθούν πάραυτα εκλογές;
Αυτής της Δημοκρατίας γιορτάσαμε την 24.07.2013 την αποκατάσταση. Η αντιδικτατορική δράση και οι αντιστασιακοί της περιόδου 1967-1974 γι’ αυτή τη Δημοκρατία πάλεψαν ρε χαμένοι. Για να μπορεί ο κάθε Μπαλτάκος να λέει αυτά που λέει. Συμπέρασμα: τη Βουλή δεν την παρακάμπτει και δεν την καταργεί κανείς. Η Βουλή α-υ-τ-ο-κ-α-τ-α-ρ-γ-ε-ί-τ-α-ι εις αντάλλαγμα της διατήρησης των θέσεων εργασίας 153-155 βουλευτών. Απλά πράγματα.
Επτά χρόνια αντιδικτατορικού αγώνα για έναν Μπαλτάκο ρε γαμώ το. Τί Θεοφιλογιαννάκος τί Μπαλτάκος! [ΣΗΜ: θυμηθείτε το «Τι Πλαστήρας τί Παπάγος»]. Και μη μου πει κανείς ότι η Δημοκρατία είναι που μου επιτρέπει να γράφω αυτά που διαβάζετε, ενώ η δικτατορία δεν θα μου το επέτρεπε, διότι θα σας απαντήσω: το ότι γράφω επί ματαίω σπάζοντας τα μούτρα μου στον ογκόλιθο που ονομάζεται «Ταμήλος» δεν αποτελεί κατάκτηση ούτε δικαίωμα. Δηλαδή είναι καλλίτερα να βρίζω τον Μπαλτάκο δημοσίως από το να βρίζω τον Θεοφιλογιαννάκο κατ’ ιδίαν; Σιγά τη διαφορά. Ούτε να μου πείτε ότι ο Θεοφιλογιαννάκος κατέλαβε την εξουσία αυθαιρέτως, ενώ ο Μπαλτάκος την έχει καταλάβει δι’ εκλογών, διότι θα σας πω ότι τη δικτατορία στήριζε το 40% [για να μην πω το 60%] που στηρίζει σήμερα τον Μπαλτάκο. Η σιωπηλή σχετική πλειοψηφία πάντοτε παρούσα. Η βολεμένη με συντάξεις, μισθούς, αποσπάσεις, εφ’ άρπαξ, μετατάξεις, εξαιρέσεις, μίζες, επιδόματα. Άλλωστε, το σύνθημα που πρωτακούστηκε το 2010 «Η χούντα δεν τελείωσε το ΄73» δεν είναι τυχαίο. Και τούτο, διότι η χούντα ολοκληρώθηκε το 2013 με τη «Δημοκρατία του Μπαλτάκου», ο οποίος μας προειδοποίησε να μην παίζουμε με το πουλί του Σαμαρά που αποκαλείται «αποφασιστικότητα», διότι με αυτό παίζει μόνον ο Σαμαράς.
Αλλά η παπαγαλία δεν τελειώνει εδώ. Κατετέθη, λέει, και ψηφίζεται ο Κώδιξ Φορολογικής Διαδικασίας, με τον οποίον εισάγονται πράματα και θάματα που θα γονατίσουν τον λαό. Τί κατασχέσεις ακινήτων, τί κατασχέσεις καταθέσεων, της Παναγίας τα μάτια. Έριξε κανείς μια ματιά νόμο συγκρίνοντάς τον με τις ισχύουσες διατάξεις; Ελάχιστες οι διαφορές. Ό,τι προβλέπει ο νέος νόμος υπάρχει ήδη. Απλώς οι ισχύουσες διατάξεις δεν εφαρμόζονται, επειδή αυτή ήταν η πολιτική βούληση. Τώρα, όμως, που πρέπει να αρχίσει να εφαρμόζεται και θα φανεί η γύμνια των πωλητικών, απεφάσισαν να τροποποιήσουν ελαφρώς τα ισχύοντα και να τα παρουσιάσουν ως νέα με μερικά ψιμίθια πιστεύοντας πως έτσι δεν θα ερωτηθούν «Γιατί τόσα χρόνια δεν τα εφαρμόζατε;». Το «γιατί δεν ψηφίζατε τέτοιο νόμο τόσα χρόνια» είναι αδιάφορον. Το ερώτημα, όμως, παραμένει και την απάντηση έδωσε ο τεράστιος αντιπρόσωπος του Έθνους Μιχάλης Ταμήλος, ο οποίος συνεντευξιαζόμενος είπε: «Πώς μπορεί να πάει ο εφοριακός να κάνει έλεγχο στον μεγαλόσχημο;». Άρα, το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα νόμου, είναι πρόβλημα εφαρμογής του νόμου, ο οποίος δεν ισχύει για τους μεγάλους, τους οποίους δεν τολμά να ελέγξει ο εφοριακός για να μην μετατεθεί, υποβιβασθεί και γενικώς πέσει σε δυσμένεια.
Τα δύο μεγάλα προβλήματα που βλέπω εγώ με τον νέο νόμο είναι: α] θα εκδοθούν πάλι χιλιάδες εγκυκλίων για την ερμηνεία και εφαρμογή του, αφού με τη θέση του σε ισχύ θα αχρηστευθούν πλείστες όσες ισχύουσες διατάξεις και οι συνοδεύουσες αυτές χιλιάδες εγκυκλίων που έχουν μέχρι σήμερα εκδοθεί για την ερμηνεία και εφαρμογή τους, β] θα κληθούν και πάλι τα δικαστήρια να ερμηνεύσουν τις νέες διατάξεις σε συνδυασμό με τις ισχύουσες, για να καταλήξουν μετά από χρόνια στο ορθό νόημα κάποιας διάταξης του νέου νόμου ή αν η νέα διάταξη έθεσε εκποδών την προηγούμενη. Έτσι λειτουργεί το νομοθετείν στην Ελλάδα. Επικοινωνιακώς.
Δραττόμενος της ευκαιρίας από τη συνέντευξη του τρισμέγιστου Ταμήλου, εγώ θα τολμήσω να προτείνω κάτι ρηξικέλευθο: Να συσταθεί Ανεξάρτητη Αρχή εφαρμογής της Φορολογικής Νομοθεσίας, ο επί κεφαλής της οποίας θα εκλέγεται από τον λαό με 5ετή θητεία. Αυτός θα επιλέγει τα υπόλοιπα 6 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο με τη σειρά του θα επιλέγει τα στελέχη της Αρχής από πρόσωπα που ήδη υπηρετούν στον Δημόσιο Τομέα κατά 70% και από πρόσωπα εκτός Δημοσίου Τομέα κατά 30%.
Σωτήριος Καλαμίτσης – αμετανόητος αιθεροβάμων
Φίλος του γιατρού Γωγούση
