Ο Βλάσης πήγε στο εξοχικό του φίλου του, αλλά ...δείτε τι έπαθε

...Τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΤΗΝΗ του ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ
του Βλάση Γωγούση

Πήγαμε πέρισυ στο εξοχικό ενός φίλου μας.

Ανάμεσα στα πολλά και ωραία του εξοχικού χαρήκαμε δυό προβατάκια με…κορδέλλες, δυό κάτασπρα ζωάκια που χοροπηδούσαν κι` έπαιζαν με τον φίλο μου σαν νάτανε …..σκυλάκια.
Λευκή το θηλυκό , Απόλλωνας ο…έφηβος , ακούγαν τα ονόματα τους κι` έτρεχαν !

Σήμερα ξαναπήγαμε , χαρές, τραγούδια , καλαμπούρια και γενναίο φαγοπότι !.
« Τι απίθανο ψητό μαγείρεψες Χριστίνα , που βρίσκετε τόσο ωραία κρέατα;; »
Η Χριστίνα , δεν απήντησε, ο Λάζαρος βουβάθηκε.
Είχανε σφάξει τη Λευκή και τη σερβίρανε !
Κάναμε εμετό και φύγαμε !
Ορκίστηκα να μην ξαναπατήσω στο εξοχικό τους.
Προβληματίστηκα μ` όλους εμάς τους δήθεν, τους πολιτισμένους, τους κανίβαλους , που σφάζουμε και τρώμε τα αρνιά, τα κατσικάκια, τα τρυφερά μοσχάρια που τα τραβάμε βάρβαρα που μόλις γεννηθούν πασχίζουνε να πιάσουνε τη ρόγα της γελάδας και τα αρνούμαστε την τόση…πολυτέλεια!
Εμείς οι άνθρωποι, τα κτήνη , τα πολιτισμένα !
Θα πάν το μοσχαράκι στον χασάπη , να πουληθεί πανάκριβα , τεμαχισμένο σε τρυφερές μπριζόλες..γάλακτος!
Το αποφασιζουμε εμείς, οι άνθρωποι , ,τα μόνα ζώα που συχνά σκοτώνουν μόνο από ευχαρίστηση !.

Πριν λίγο κοιτάχθηκα με αηδία στον καθρέφτη, έφτυσα τη φιγούρα μου και άρχισα να κλαίω !

Συγνώμη φίλοι μου , έρχονται όμως στιγμές που εύχομαι να μη γεννιόμουνα ποτέ !

Δρ Βλάσης Γωγούσης