5 Ιουλ 2013

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΙΓΓΛΕΖΗ


"Τι σκοπεύει να κάνει η Βουλευτής, που πολλοί από μας ψήφισαν για αν μας εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο για την βία, για τις καθημερινές επιθέσεις, για αυτό το κλίμα φόβου που ζούμε πια στα χωριά μας;"


02 Ιουλίου 2013,

Είμαι κάτοικος της  ΒΑ Χαλκιδικής. 40 χρονών. Μάνα τριών παιδιών. Σύζυγος ανέργου. Εργαζόμενη εδώ και λίγους μήνες, μετά από έναν χρόνο ανεργίας. Έχω πολλά στο μυαλό μου, και συνήθως δεν έχω χρόνο,  αλλά τώρα, τον βρήκα.

Βρήκα λίγα λεπτά από τον χρόνο μου – για να απευθύνω μια ερώτηση, σε μια άλλη κάτοικο της περιοχής μας, σε μια άλλη εργαζόμενη γυναίκα, σε μια άλλη μάνα. Σε μια γυναίκα, με την οποία μας ενώνουν πολλά. Βιώματα. Παρελθόν. Αγώνες. Συναισθήματα. Σκέψεις. Μας χωρίζει όμως ένα: η ιδεολογία μας.

Δεν αποφάσισα έτσι απλά να απευθύνω μια ερώτηση στην Κατερίνα Ιγγλέζη. Με ανάγκασε να  κάνω αυτήν την ερώτηση, η επερώτηση της που είδα πριν λίγο και απευθύνεται στο ΥΠΕΚΑ, με θέμα τι άλλο: τις παρανομίες της Ελληνικός Χρυσός.

Θέλω λοιπόν να ρωτήσω την Βουλευτή Χαλκιδικής κ. Κατερίνα Ιγγλέζη:

1.      Είστε βουλευτής Χαλκιδικής ή βουλευτής Ιερισσού; Είναι δυνατό όλες οι  ερωτήσεις σας να αφορούν την Ελληνικός Χρυσός; Αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα της περιοχής και της Ελλάδας, ή μήπως εμείς ζούμε σε άλλη περιοχή και σε άλλη χώρα; Θα κάνετε καμία επερώτηση για τους άνεργους. Για την υγεία, που καταρρέει; Για τα σχολεία που κλείνουν; Για όλους εμάς που παλεύουμε για να  ζήσουμε; Η μήπως θα μας ζήσουν οι οικολόγοι του Καρατζά Λάκκου;

2.      Είστε βουλευτής Χαλκιδικής ή βουλευτής κατά των Μεταλλείων; Χθες, μετά την δεύτερη επίθεση στο κατάστημα της Προέδρου της Ιερισσού, και συμπολίτισσας της Ζωής Γατά, η Κατερίνα Ιγγλέζη όπως και όλοι οι άλλοι φορείς και «αρμόδιοι», δεν έκαναν το παραμικρό σχόλιο. Εσείς μάλιστα επιλέξατε αυτήν την ημέρα, για να  κάνετε επερώτηση για την «παρανομία» στον Κάκαβο .

Πριν δούμε την «παρανομία» στα βουνά, μήπως θα έπρεπε να στρέψουμε το βλέμμα μας , στην παρανομία των χωριών; Τι σκοπεύει να κάνει η Βουλευτής, που πολλοί από μας ψήφισαν για αν μας εκπροσωπήσει στο κοινοβούλιο για την βία, για τις καθημερινές επιθέσεις, για αυτό το κλίμα φόβου που ζούμε πια στα χωριά μας;

3.      Ως πότε θα νομιμοποιείτε την βία και την τρομοκρατία; Για πόσο ακόμα θα κάνετε πως δεν βλέπετε τι πραγματικά συμβαίνει στην περιοχή μας; Για πόσο ακόμα θα αγνοείτε αυτές τις επιθέσεις κατά προσώπων, περιουσιακών στοιχείων, ολόκληρων χωριών; Και πολύ περισσότερο ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να τις ενισχύετε; Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε  μια χούφτα αυτουργών και σε ολόκληρες πολιτικές δυνάμεις να υποκινούν, να υποθάλπουν, να ενισχύουν και να συντηρούν την βία, με παράπλευρες απώλειες τους φίλους, τα αδέρφια, τα παιδιά μας;

4.      Πόσο υποκριτικό είναι να ασχολείσαι με την παρανομία στους λάκους, και να μην σε ενδιαφέρει η παρανομία που συμβαίνει στην αυλή σου; Η παρανομία που αφορά οικογένειες, η παρανομία που αφορά παιδιά. Η παρανομία που αφορά την κοινωνία που σε εξέλεξε για να την  εκπροσωπήσεις;

5.      Ποιος είναι ο στόχος σας;  Είμαι ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, και ιδεολογικός   στυλοβάτης της Αριστεράς. Μεγάλωσα ως αριστερή, παρέμεινα και θα παραμείνω.            Απορώ όμως που κατευθύνεται τι περιμένει και τι θέλει η Αριστερά του   ΣΥΡΙΖΑ.          Και αναρωτιέμαι ανοιχτά και επίσημα: Είναι τόσο γλυκό το …όνειρο της εξουσίας,  η βλέψη της διακυβέρνησης, ώστε να χρησιμοποιεί κάθε μέσο; Πρέπει να θρηνήσουμε νεκρούς, για να χτίσουμε  πάνω στα θύματα την πολιτική μας δύναμη και ανέλιξη; Πρέπει να κλείσουν τα Μεταλλεία, για να αποδείξει η Αριστερά, ότι έχει δύναμη; Πρέπει να διαλυθεί η κοινωνία μας και να καταστραφεί η περιοχή μας, για να επιτευχθεί ο στόχος της νέας και βελτιωμένης Κερατέας;

Είμαι Αριστερή αλλά αυτό δεν με απαγορεύει να είμαι άνθρωπος. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου, να κάνει πως δεν βλέπει μπροστά του, και έμαθα να αναγνωρίζω τα λάθη μου. Και λέω ότι ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ για να δω μια καλύτερη μέρα. Απεναντίας είδα το βαθύ σκοτάδι στις σκέψεις, στις ιδέες, στα ιδανικά, στην ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ. Λέω λοιπόν στην Κατερίνα Ιγγλέζη, ότι περιμένω το επόμενο βήμα της. Αυτό που θα την καθιερώσει στα μάτια μου, ως πολιτικό της Αριστεράς, και όχι ως ακτιβίστρια παραπολιτικό της αναρχοοικολογίας. Δεν φτάνουν οι ερωτήσεις. Δεν φτάνουν τα σπορτέξ και οι αναβάσεις στα βουνά και τους λόγγους. Χρειαζόμαστε έργα και έργα που να μας αφορούν όλους. Κι εμάς που ψάχνουμε λεφτά για να πληρώσουμε την ΔΕΗ, σχολεία για να πάνε τα παιδιά μας και γιατρό για την μάνα μας. Ή μήπως θα μας τα δώσουν όλα αυτά η Naomi Klein και η Elizabeth Μαy; Την επόμενη φορά που θα μας επισκεφτούν, να τις καλέσετε να δουν πως ζούμε. Πριν σώσουν τα αιωνόβια …δέντρα, ας κάνουν κάτι και για τους μεσήλικες  Έλληνες.

Επειδή η κατάσταση στην περιοχή μας είναι εκτός ελέγχου

Επειδή τα όσα λέμε οι διεθνείς οικολόγοι και οι τηλεαστέρες, που ψάχνουν μια νέα λωρίδα της Γάζας και μια νέα Λατινική Αμερική, δεν είναι όσα βλέπουμε εμείς οι κάτοικοι των χωριών της Χαλκιδικής

Ρωτάω την Κατερίνα Ιγγλέζη: 

Νοιώθει περήφανη για το έργο της; Μπορεί να με κοιτάξει στα μάτια, εμένα την μητέρα, την γυναίκα εργαζόμενη, την αριστερή αγωνίστρια, που δίνω κάθε μέρα μάχες για να μεγαλώσω τα παιδιά μου, και να μου πει τι έκανε κάτι για μένα; Για την οικογένειά μου; Για το χωριό μου; Για τον τόπο μας;

Συνειδητοποίει τον κίνδυνο που κρύβεται μπροστά μας; Συνειδητοποιεί ότι τα αστεία τέλειωσαν και όλες αυτές οι ενέργειες πόλωσης έντασης και διχασμού, τελικά βάζουν στην  ηλεκτρική καρέκλα, εμάς και την περιοχή μας;

Πως βλέπει την επόμενη μέρα;  Αν κλείσουν τα Μεταλλεία (το μόνο πρόβλημα που βλέπει), αν δει την περιοχή να διαιρείται, αν δει θύματα, αν δει τον εαυτό της σε μια Κυβέρνηση Τσίπρα, θα είναι ικανοποιημένη; Τι θα γίνει εκείνη την ημέρα με τους ανέργους; Τι θα γίνει με τα Μαντεμοχώρια; Τι θα γίνει στην περιοχή μας, και ποιός θα κοιτάξει όλους εμάς που δεν έχουμε σχέση ούτε με τα Μεταλλεία ούτε με τους αγώνες; Πως θα ξημερώσει εκείνη η μέρα για μας;

Ανάμεσα στα μεταλλεία και την Ιερισσό, υπάρχει και η Χαλκιδική, κ Ιγγλέζη. Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι εν Αθήναις εγκατεστημένοι βουλευτές της Χαλκιδικής την ξεχνούσαν. Είναι τόσο πυκνή η φυλλωσιά του Κακάβου, που σας κάνει να μην τη βλέπετε ούτε κι εσείς;

Με αγάπη,  Από μια Αριστερή, με αριστερή σκέψη και καρδιά  εκ της ….δεξιάς
 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη