13 Ιουλ 2013

Ρε Κυριάκο, μια ζωή τα ίδια ρεπούση μου;

Ηθικώς απαράδεκτη βεβαίως η ρύθμιση που, ευτυχώς, απεσύρθη την τελευταία στιγμή και με την οποία θα εξαιρούνταν της κινητικότητος, διαθεσιμότητος, εφεδρείας κ.λπ. οι αποσπασμένοι σε υπουργικά, βουλευτικά, κομματικά κ.λπ. γραφεία.  

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης


Μπροστά στη λαϊκή [τρόπος του λέγειν] κατακραυγή ο Κυριάκος απέσυρε τη ρύθμιση. Πώς, όμως, τη σκέφτηκαν τα κομματόσκυλα και την ενέταξαν στο νέο πολυνομοσχέδιο; 
            Καθόλου δύσκολο. Ο Κυριάκος αντέγραψε την πρακτική τού μπαμπά του. Γι’ αυτό οι κόρες και οι γιοί και οι ανεψιοί των πωλητικών είναι οι μόνοι άξιοι να μας κυβερνούν, μια και έχουν γνώση από πρώτο χέρι του τί εστί πωλητική και πώς θα πρέπει να διοικείται επαξίως αυτός ο  λαός.
            Ας πάμε 23 χρόνια πίσω.
            Με το άρθρο 51 του ν. 1892/1990 συρρικνώνεται ο Δημόσιος Τομέας, όπως τον είχε οριοθετήσει ο Μένιος με τους νόμους 1232 και 1256/1982 για να αδειάσει χιλιάδες θέσεις σε οργανισμούς, τις οποίες θα κατελάμβαναν αξιοκρατικά οι πράσινοι αφισοκολλητές, των οποίων «τα χεράκια είχαν λιώσει στην αφισοκόλληση», όπως είχε δηλώσει με πάσα σοβαρότητα πράσινο υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος. Έτσι, από το 1990 ο Δημόσιος Τομέας θα περιελάμβανε  μόνον
            «α. Τις κάθε είδους δημόσιες υπηρεσίες,  που  υπάγονται  στο  νομικό   πρόσωπο του Δημοσίου και εκπροσωπούνται από αυτό. β. Τα κάθε είδους Νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου  είτε αυτά αποτελούν οργανισμούς κατά τόπο είτε καθ’ ύλην αυτοδιοίκησης.     γ.   Τις   κάθε  είδους  κρατικές  ή  δημόσιες  και  παραχωρηθείσες  επιχειρήσεις και οργανισμούς.   δ. Τις τράπεζες που ανήκουν στο νομικό πρόσωπο του  Δημοσίου,  είτε  στο σύνολό τους είτε κατά πλειοψηφία και ε.  Τις  κάθε  είδους θυγατρικές εταιρείες των νομικών προσώπων που αναφέρονται στις περιπτώσεις β` και γ` αυτού του άρθρου, εκτός από τις  επιχειρήσεις των Ο.Τ.Α.»
            Γρήγορα, όμως, αντιλαμβάνονται οι κυβερνώντες με πόνο ψυχής ότι έχουν κάνει πατάτα τεραστίων διαστάσεων και σπεύδουν να τη διορθώσουν. Αν η ρύθμιση έμενε ως είχε, όλα τα κομματόσκυλα τα ανήκοντα σε οργανισμούς εξερχόμενους του Δημόσιου Τομέα που είχαν αποσπασθεί σε υπουργικά, βουλευτικά, κομματικά κ.λπ. γραφεία θα έπρεπε να επιστρέψουν στις θέσεις τους για να δουλέψουν λιγάκι. Συμφορά! Έτσι, έσπευσαν οι κυβερνώντες να ψηφίσουν νέα διάταξη, ώστε να ρυθμισθεί χωρίς χρονοτριβή αυτό το φλέγον ζήτημα. Ιδού η νέα διάταξη του
άρθρου 3 ν. 1895/1990:
 «Αποσπάσεις υπαλλήλων στο Υπουργείο Προεδρίας της Κυβέρνησης σύμφωνα      με  τις  διατάξεις  της  παραγράφου 2 του άρθρου 10 του ν.δ.  216/1974 (ΦΕΚ Α` 367) επιτρέπονται από τα  εποπτευόμενα  και  επιχορηγούμενα  ή  χρηματοδοτούμενα από το Κράτος νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, καθώς και από τις επιχειρήσεις των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης.   
       Οι  διατιθέμενοι  υπάλληλοι για τη γραμματειακή υποστήριξη του έργου των βουλευτών, σύμφωνα με την  Π.Υ.Σ.  19/8.2.1990  (ΦΕΚ,  16  τ.  Α`/ 13.2.1990) μπορεί να προέρχονται και από φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα,  όπως  αυτός οριοθετείτο πριν την ισχύ του άρθρου 51 παρ. 1 του  ν. 1892/1990 (ΦΕΚ 101 τ. Α).»
              Αλλά δεν ήταν τούτο αρκετό. Η ως άνω παράγραφος 2 τροποποιήθηκε με το άρθρο 39§1 ν. 1968/1991 επί τα βελτίω για τους αποσπωμένους, ώστε του λοιπού να είναι άρτια η εξασφαλιστική ρύθμιση έχουσα ως εξής:   
            "2. Οι υπάλληλοι που διατίθενται στα γραφεία των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή ή στα γραφεία των βουλευτών και Ελλήνων βουλευτών του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή αποσπώνται στο πολιτικό γραφείο του Πρωθυπουργού, στη γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, στα πολιτικά γραφεία μελών  της Κυβέρνησης, υφυπουργών ή γενικών γραμματέων, μπορεί να προέρχονται και  από φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτό οριοθετείτο πριν την  ισχύ του άρθρου 51 παρ. 1 του ν. 1892/1990 (ΦΕΚ 101 τ. Α`/1.7.1990).  Αποσπάσεις  υπαλλήλων που είχαν γίνει από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα στις  ανωτέρω  υπηρεσίες  πριν από  την  ισχύ  του  ν. 1892/1990, εφ’ όσον δεν έχουν αρθεί, εξακολουθούν να ισχύουν".
            Έτσι, τον Δημόσιο Tομέα τον διακρίνουμε από το 1990 σε σκέτο ή στενό Δημόσιο Τομέα [ν. 1892/1990] και σε ευρύτερο Δημόσιο Τομέα [ν. 1232 και ν. 1256/1982]. [ΣΗΜ: η διάκριση αυτή έχει εισχωρήσει και στο Σύνταγμά μας πλέον με την αναθεώρηση του 2001 – άρθρο 103§7 «Η πρόσληψη υπαλλήλων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός καθορίζεται κάθε φορά, πλην των περιπτώσεων της παραγράφου 5, γίνεται είτε με διαγωνισμό είτε με επιλογή σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια και υπάγεται στον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής, όπως νόμος ορίζει»].
Έκτοτε, λοιπόν, οι πωλητικοί χρησιμοποιούν για τις αποσπάσεις τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, ώστε να είναι όσο πιο μεγάλη γίνεται η δεξαμενή από την οποία θα αντλούν τους αποσπωμένους κολλητούς που θα έχουν διορίσει εκεί. Μεγαλεία αξιοκρατίας δικέ μου!
            Αυτά περί Κυριάκου, ο οποίος δήλωσε ότι δεν κοιμάται τα βράδυα με τη σκέψη ότι 10.000 άνθρωποι θα χάσουν τη δουλειά τους.
            Αν έκανε το ίδιο με το 1,5 εκ. των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους στην τελευταία τριετία, αυτός θα έπρεπε να έχει αποβιώσει προ πολλού από αϋπνία, ενώ εμείς θα είχαμε την ατυχία να μην καθορίζει σήμερα τις τύχες μας. 

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση

 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη