Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Εκ περισσής αφελείας αδυνατώ, ή μάλλον δεν θέλω, να πιστέψω, ότι Έλλην βολευτής εκστόμισε την κουβέντα «Δεν θα πέσει η κυβέρνηση για ένα κωλόσπιτο». Ίσως και να είπε «παλιόσπιτο». Πάντως, πρόκειται για το κωλόσπιτο το δικό μου, το δικό σας, του εργάτη, του ψιλικατζή, του κουρέα, του..
περιπτερά, του υδραυλικού, του ηλεκτρολόγου, του μη μεγαλοδικηγόρου, του μη μεγαλογιατρού, του δημόσιου υπάλληλου, του άνεργου κ.λπ. Ασφαλώς δε δεν πρόκειται για το κωλόσπιτο της Μιμής, όπως είχε αποκαλέσει ο μακαρίτης Βαγγέλης Γιαννόπουλος τη ροζ βίλα της Εκάλης, η οποία απειλούσε την πτώση της τότε κυβέρνησης.
Σ’ αυτό το βολεμένο τσογλάνι που εκστόμισε αυτή την κουβέντα και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μη χάσει την έδρα του τη βουλευτική, αφού την άλλη την έχει χάσει προ πολλού, λέγω τα ακόλουθα εντελώς φανταστικά [γι’ αυτόν].
Εγώ, υδραυλικός από το Ίλιον Αττικής, αγόρασα το 2005 διαμέρισμα 90 μ2 αξίας € 150.000 με δάνειο ύψους € 120.000. Άρα, έκανα χρήση των αποταμιεύσεών μου για να πληρώσω φόρο μεταβίβασης ακινήτων, αμοιβή συμβολαιογράφο και δικηγόρου, έξοδα μεταγραφής στο υποθηκοφυλακείο και μέρος του τιμήματος. Η τράπεζα ενέγραψε προσημείωση ύψους € 150.000 και εγώ, έχοντας έσοδα € 40.000 ετησίως, θα πλήρωνα € 500 μηνιαίως για τα επόμενα τριάντα χρόνια [500 χ 12 μήνες = 6.000 Χ 30 χρόνια = 180.000] για την αποπληρωμή του δανείου.
Και ήλθε η κρίση που έστησαν τα διεθνή λαμόγια. Τα ετήσια έσοδά μου μειώθηκαν στα € 10.000 και αδυνατώ να είμαι συνεπής στην καταβολή των δόσεων αποπληρωμής του δανείου. Γίνονται ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων, επιμήκυνση του δανείου, αλλά και πάλι αδυνατώ να πληρώσω δόση των € 200 για τα επόμενα 45 χρόνια. Οι ρυθμίσεις, βέβαια, δεν ωφελούν εμένα, αλλά τη «μεγάθυμη» τράπεζα που θα κερδίζει διαρκώς από τον τόκο που θα εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη. Αν ζω κατά την εξόφληση του δανείου, θα διαπιστώσω ότι έχω πληρώσει το σπίτι τρεις φορές την αξία του. Ας σημειώσω ότι δεν μπορώ να υπαχθώ στον νόμο Κατσέλη περί υπερχρεωμένων νοικοκυριών, διότι μου έχει αφήσει ο πατέρας μου δυο χωραφάκια στο χωριό και η γυναίκα μου έχει μια γκαρσονιέρα 35 μ2 ξενοίκιαστη εδώ και δυο χρόνια.
Τα πράγματα έχουν σφίξει. Πρέπει να πουλήσω το κωλόσπιτό μου βρε τσόγλανε, μήπως και αποπληρώσω το δάνειο, αλλά ουδείς το αγοράζει περισσότερο από € 60.000. Αν το αφήσω να εκπλειστηριασθεί, ίσως να εισπράξω € 35.000. Ξεσκίζομαι, λοιπόν, και το πουλάω αντί € 60.000, τα οποία δίνω στην τράπεζα και εξακολουθώ να της οφείλω περί τις € 60.000. Αποσύρω τις αποταμιεύσεις μου των € 5.000 για να μη μου τις κατάσχει η τράπεζα και τρυπώνω με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά στην γκαρσονιέρα.
Μετά αρχίζω να σκέφτομαι τί μου συνέβη, αφού έχω διαπιστώσει προ πολλού ότι με κυβερνούν κάτι τσογλάνια του κερατά σαν εσένα που έχουν και το θράσος να διεξάγουν συνέδρια για ιδεολογία, πολιτικούς προσανατολισμούς, νέα πορεία και εφτά τόνους παπαριές.
Ξεκινώ από την τράπεζα. Πόσα δισεκατομμύρια της έδωσες βρε τσόγλανε για ανακεφαλαιοποίηση; Δεν γνωρίζω και ούτε θα μου πει η τράπεζα. Ούτε και η Τράπεζα της Ελλάδος. Στο διαδίκτυο ή σε εφημερίδες διαβάζω ότι πήρε τόσα, αλλά αυτό δεν αποτελεί αποδεικτικό μέσο.
Συνεχίζω και υπολογίζω ότι η τράπεζά μου χορήγησε δάνεια σε κόμματα ύψους € 40 εκ., τα οποία δεν θα πάρει πίσω ποτέ.
Από διάφορες πηγές πληροφορούμαι ότι η τράπεζα έχασε μερικά δισ. από επιχειρήσεις που εντάχθηκαν στο άρθρο 99. Δηλαδή, με τον νόμο κουρεύτηκαν οι προς αυτήν υποχρεώσεις διάφορων επιχειρηματιών με το πρόσχημα να συνεχίσουν να λειτουργούν οι επιχειρήσεις τους για να διασωθούν δήθεν οι θέσεις εργασίας. Το παλιό κόλπο με το άρθρο 44 ή με τις προβληματικές επιχειρήσεις. Μια ζωή τα ίδια. Αυτός ο Αντρέας μεγάλος επινοητής.
Υπάρχουν και άλλα πολλά δάνεια που έδωσε η τράπεζά μου «αέρα-πατέρα» κατά την κρίση της Διοικήσεως της τράπεζάς μου σε πρόσωπα που είχαν «πρόσωπο» στην αγορά, αλλά απεδείχθη ότι επρόκειτο περί προσωπείου. Αλλά μοίρασε και εκατομμύρια πιστωτικές κάρτες σε ανθρώπους χωρίς περιουσιακά στοιχεία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί τώρα να εισπράξει μερικά δισ.
Όλη αυτή τη χασούρα δεν μπορεί να την αναπληρώσει η τράπεζα παρά ανακεφαλαιοποιούμενη με χρήματα που οφείλει το Δημόσιο, αλλά στην τελική εγώ ο φορολογούμενος που πούλησα το κωλόσπιτό μου βρε τσόγλανε χάνοντας και όλες τις αποταμιεύσεις μιας ζωής.
Ψάχνω να βρω τρόπο να αποζημιωθώ για την απώλεια που είχα. Όλοι οι κόποι μιας ζωής πήγαν στράφι. Έμενα σε σπίτι, για το οποίο πλήρωνα «νοίκι» στην τράπεζα. Έχασα τα € 40.000, με τα οποία κάλυψα από αποταμιεύσεις μέρος της αξίας αγοράς του σπιτιού και έξοδα αγοράς. Έχω πληρώσει τουλάχιστον € 48.000 σ’ αυτό το «νοίκι», έδωσα και € 60.000 πουλώντας το και βρέθηκα να χρωστάω στην τράπεζα € 60.000.
Αν πάω την τράπεζα στο δικαστήριο ζητώντας αποζημίωση για τους κόπους μιας ζωής, θα πρέπει να αποδείξω:
α] Πόσα χρήματα επακριβώς θα χάσει μετά βεβαιότητος η τράπεζα από τα θαλασσοδάνεια που έδωσε στους μεγαλόσχημους και τις πιστωτικές κάρτες που μοίραζε αφειδώς για να εισπράττουν bonus οι υπάλληλοί της. Πρέπει να τα μνημονεύσω ένα προς ένα. Τόσα στον Μπόμπολα, τόσα στο ΜΕΓΚΑ, τόσα στον Ψυχάρη, τόσα στον Μυτιληναίο, τόσα στον Φούφωτο, τόσα στην κεράτσα των βορείων προαστείων, τόσα στον κυρ Γιάννη τον κανατά για την πιστωτική κάρτα που τη φόρτωσε με € 30.000 κ.ο.κ.
β] Ποιός είναι υπεύθυνος για τη χορήγηση των θαλασσοδανείων και με ποια κριτήρια χορήγησε τα θαλασσοδάνεια. Συγκεκριμένα πράγματα και πρόσωπα.
γ] Ποιές είναι οι συγκεκριμένες ενέργειες ή παραλείψεις των τραπεζικών στελεχών που ενέκριναν τη χορήγηση όλων αυτών των θαλασσοδανείων.
δ] Ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της συμπεριφοράς των εν λόγω στελεχών και της ζημίας που υπέστην εγώ. Πώς, δηλαδή, το γεγονός ότι η τράπεζα πέταξε ένα σωρό λεφτά στους μεγαλοκαρχαρίες και κατόχους πιστωτικών καρτών, αλλά και επένδυσε σε κωλόχαρτα του Ελληνικού δημοσίου και της Lehman Brothers, οδήγησε την τράπεζα σε δυσπραγία, με αποτέλεσμα να σφίξει τα λουριά απέναντι σ’ εμένα τον αδύναμο επιζητώντας να εκποιήσει το σπίτι μου για να εισπράξει το λαβείν της.
Είμαι χαμένος από χέρι. Ο δικαστής θα μου ζητήσει να γράψω όλες αυτές τις πληροφορίες με λεπτομέρεια και να τις αποδείξω με μάρτυρες και έγγραφα. Έτσι επιτάσσει ο νόμος και ο δικαστής δεν μπορεί να τον παραβιάσει.
Γι’ αυτό το κωλόσπιτο μιλάμε βρε αχρείοι βολευτές! Για τους κόπους μιας ζωής. Για μια ολόκληρη ζωή βρε τενεκέδες ξεγάνωτοι! Και να σκεφτείτε ότι εγώ είμαι τυχερός που έχω γυναίκα με γκαρσονιέρα!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
