Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ακόμη ηχούν στ’ αυτιά μου οι θριαμβολογίες για το success story, στα πλαίσια του οποίου δόθηκε ειδικό κίνητρο στους αλλοδαπούς τρίτων χωρών να αποκτούν άδεια διαμονής στην Ελλάδα με..
την απόκτηση ακινήτου αξίας τουλάχιστον € 250.000. Θεώρησα υποτιμητική για τη χώρα μου την εξέλιξη αυτή, αλλά μετά σκέφτηκα ότι είναι μάλλον το λιγότερο που έχουμε πάθει τελευταίως. Είχα, πάντως, εδραία την πεποίθηση ότι για να αποκτήσει κάποιος άδεια διαμονής, θα έπρεπε να εισαγάγει στη χώρα χρήμα, με το οποίο θα αγοράσει το ακίνητο. Τί νόημα θα είχε, αν ένας αλλοδαπός τρίτης χώρας που βρίσκεται, ακόμη και παράνομα, στη χώρα και έχει κομπόδεμα, ακόμη και από παράνομη εργασία, αγοράσει ακίνητο, για να αποκτήσει και άδεια παραμονής;
Διάβασα, όμως, τον σχετικό νόμο, ήτοι το άρθρο 36Α που προστέθηκε στον ν. 3386/2005 περί εισόδου και παραμονής αλλοδαπών με το άρθρο 6§2 του ν.4146/2013 της περιόδου του success story, το οποίο πουθενά δεν κάνει λόγο για εισαγωγή κεφαλαίων προς αγορά ακινήτου. Επίσης, είχα την εντύπωση ότι θα διασφαλιζόταν πως το χρήμα που θα έφερνε ο αλλοδαπός στην Ελλάδα για αγορά ακινήτου θα παρέμενε στην Ελλάδα. Τί νόημα θα είχε αν ο αλλοδαπός έφερνε το χρήμα, το κατέβαλλε στην Ελλάδα και ο πωλητής το ενέβαζε αμέσως στο εξωτερικό;
Ιδού, λοιπόν, το περίφημο άρθρο.
«Άρθρο 36Α - Χορήγηση αδειών διαμονής σε ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα
1. Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, χορηγείται άδεια διαμονής για πέντε έτη σε υπήκοο τρίτης χώρας, εφόσον έχει λάβει θεώρηση εισόδου όταν απαιτείται και διαθέτει, είτε προσωπικά είτε μέσω νομικού προσώπου του οποίου οι μετοχές ή τα εταιρικά μερίδια του ανήκουν εξ ολοκλήρου, κατά κυριότητα, νομή και κατοχή ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα ή έχει συνάψει τουλάχιστον δεκαετούς διάρκειας χρονομεριστική μίσθωση του ν. 1652/1986 «Σύμβαση Χρονομεριστικής Μίσθωσης και Ρύθμιση Συναφών Θεμάτων» (Α`167) όπως ισχύει, ή δεκαετούς διάρκειας μίσθωση ξενοδοχειακών καταλυμάτων ή τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 4002/2011 (Α`180). Η ως άνω άδεια μπορεί να ανανεώνεται για ισόχρονη διάρκεια, εφόσον η ακίνητη περιουσία παραμένει κατά τους παραπάνω τρόπους στην κυριότητα, νομή και κατοχή του ή παραμένουν σε ισχύ οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου και πληρούνται οι λοιπές, προβλεπόμενες από το νόμο, προϋποθέσεις. Το ελάχιστο ύψος της ακίνητης περιουσίας, καθώς και το συμβατικό τίμημα των χρονομεριστικών μισθώσεων και των μισθώσεων ξενοδοχειακών καταλυμάτων ή τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα του παρόντος άρθρου καθορίζεται σε διακόσιες πενήντα χιλιάδες (250.000) ευρώ. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών το ύψος της ως άνω ακίνητης περιουσίας μπορεί να αναπροσαρμόζεται, και θα προκύπτει σύμφωνα με τις αναγραφόμενες επί των συμβολαίων αξίες των ακινήτων ή των συμβάσεων μίσθωσης.
2. Ο παραπάνω υπήκοος τρίτης χώρας μπορεί να συνοδεύεται και από τα, κατά την παρ. 1 του άρθρου 54 του ν. 3386/2005, μέλη της οικογένειας του, στα οποία χορηγείται, ύστερα από αίτηση τους, ατομική άδεια διαμονής που ανανεώνεται ή /και λήγει ταυτόχρονα με την άδεια διαμονής του συντηρούντος.
3. Οι κατά τις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρθρου χορηγούμενες άδειες διαμονής δεν καθιερώνουν δικαίωμα πρόσβασης σε οποιαδήποτε μορφή εργασίας.
4. Το κατά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου χρονικό διάστημα διαμονής δεν συνυπολογίζεται για τη χορήγηση ιθαγένειας στους διαμένοντες.»
Πουθενά δεν λέει ο νόμος ότι θα πρέπει να εισαχθεί το ποσό των € 250.000 από το εξωτερικό. Άρα και ο διαμένων ήδη στην Ελλάδα, έστω και παρανόμως, μπορεί να τύχει του ευεργετήματος αυτού. Την άποψή μου ήλθε να επιβεβαιώσει η υπ’ αριθμόν 15 εγκύκλιος [αρ. πρωτοκόλλου 38425/06.08.2013] του Υπουργείου Εσωτερικών, όπου διαβάζουμε τα εξής ωραία:
«α) Πενταετής άδεια διαμονής σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 36 Α΄ του ν. 3386/2005, χορηγείται σε πολίτες τρίτων χωρών που είτε διαμένουν νόμιμα, με τίτλο διαμονής, στην Ελλάδα είτε επιθυμούν να εισέλθουν και να διαμείνουν στη χώρα, οι οποίοι είχαν προβεί σε αγορά ακινήτου πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4146/2013. Η άδεια διαμονής χορηγείται και σε περιπτώσεις που το τίμημα που είχε καταβληθεί κατά την αγορά του ακινήτου, ήταν μικρότερο των διακοσίων πενήντα (250.000) χιλιάδων ευρώ, η σημερινή όμως αντικειμενική αξία του ακινήτου υπερβαίνει ή είναι ίση του εν λόγω ποσού. ………….
β) Στο ρυθμιστικό πεδίο των διατάξεων του άρθρου 36 Α΄ υπάγονται ομοίως και πολίτες τρίτων χωρών, ιδιοκτήτες ακινήτων, τα οποία περιήλθαν στην κυριότητά τους με δωρεά ή γονική παροχή. Το δικαίωμα διαμονής σε αυτήν την περίπτωση ασκείται μόνο από τον δωρεολήπτη ή τον αποδέκτη της γονικής παροχής…………»
Δηλαδή:
Η κ. Αφροξυλάνθη δωρίζει στη Σβετλάνα ένα διαμέρισμα αντικειμενικής αξίας € 150.000 εις αναγνώρισιν των υπηρεσιών της τελευταίας που φροντίζει την υπέργηρη κ. Αφροξυλάνθη από το 1995. Η δωρεά καταρτίζεται το 2005, ενώ η δωρήτρια αποθνήσκει το 2007. Η παρανόμως διαμένουσα και εργαζομένη μέχρι τότε στην Ελλάδα Σβετλάνα επιστρέφει στη χώρα της και αδυνατεί να εισέλθει και διαμείνει νομίμως στην Ελλάδα. Τώρα, ως δωρεοδόχος [και όχι δωρολήπτης] ακινήτου που έχει σημερινή αντικειμενική αξία € 253.000 καταφθάνει και παίρνει άδεια διαμονής για 5 έτη. Μιλάμε για ΤΗΝ επένδυση.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Υ.Γ. Για όποιον απορεί πώς ένας παρανόμως διαμένων στην Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει ακίνητο, τον διαβεβαιώ ότι είναι πανεύκολο.
