Βγάζει φωτο με τη Melina Kanakaridis στο Hollywood κι εμείς παλεύουμε με Κιάμους....
Ο Πάνος Σατζόγλου ξεκίνησε ως δημοσιογράφος, όμως
κάποια μέρα αποφάσισε να εκφραστεί πιο καλλιτεχνικά. Σπούδασε σκηνοθεσία και γρήγορα ξεκίνησε να εργάζεται ως σκηνοθέτης σε διάφορα μεγάλα project. Σήμερα συνεργάζεται με γνωστές εταιρείες και οργανισμούς (όπως Turkish Airlines, ΕΟΤ–Visit Greece, UNESCO, TEDx) και φτιάχνει τα promo films για μεγαλες αλυσίδες ξενοδοχείων σε όλο τον κόσμο. Αυτήν την περίοδο κάνει γυρίσματα για ένα μεγάλο πρότζεκτ που μυρίζει Ελλάδα – ένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία των Ελλήνων Ομογενών που ζουν στην Αμερική.
Πώς ο δημοσιογράφος Πάνος Σατζόγλου βρέθηκε στην Αμερική;
Εδώ και πολλά χρόνια πηγαινοερχομαι στην Αμερική, και ειδικότερα στο L.A., καθώς κάλυπτα δημοσιογραφικά τα OSCAR στο κόκκινο χαλί του KODAK THEATER. Από ένα σημείο και μετά η τελετή των OSCAR ήταν απλά η πρόφαση. Η ουσία ήταν να ξαναπάω στην Αμερική. Κι εδώ και 3 χρόνια γεννήθηκε στο μυαλό μου η ιδέα, λόγω ελληνικής κρίσης, να μιλήσω με Ελληνοαμερικανούς, κυρίως νέους ανθρώπους, που γνωρίζουν και έχουν ζήσει τη σύγχρονη Ελλάδα, οι οποίοι θα μου έδιναν τις δικές τους ιδέες–προτάσεις για την επόμενη μέρα της κρίσης στη χώρα μας.
Μπορείς να κάνεις ένα γρήγορο πέρασμα από τα σημεία που σε έφτασαν αυτή τη στιγμή στην άλλη μεριά του κόσμου;
Όπως ανέφερα λίγο πριν, ήταν το ντοκιμαντέρ με τους ομογενείς. Η χώρα στην οποία σκεφτόμουν να επικεντρωθεί αρχικά το φιλμ θα ήταν η οι Η.Π.Α., γιατί μετά από τόσα χρόνια ταξιδιών γνώρισα και πολλούς ανθρώπους εκεί. Οπότε, σκέφτηκα το εξής: θα γυρίζεται σε διαφορετική πόλη κάθε φορά, όπου θα συναντάμε νέους Έλληνες επαγγελματίες που ζουν και εργάζονται εκεί. Οι επαγγελματίες θα προέρχονται από τους τομείς των επιστημών, της τεχνολογίας, της ψυχαγωγίας, της επιχειρηματικότητας κτλ. Θα τους συναντάμε στους χώρους της δουλειάς τους, όπου θα γίνονται οι συνεντεύξεις και τα αντίστοιχα γυρίσματα. Θα παρουσιάζουν πολύ σύντομα τον εαυτό τους, το αντικείμενο και τις συνθήκες εργασίας τους, ενώ ταυτόχρονα θα κληθούν να απαντήσουν στο ερώτημα εάν η κρίση στην Ελλάδα αποτελεί πρόβλημα ή ευκαιρία και να προτείνουν τις δικές τους απόψεις σχετικά με το τι θα πρέπει να γίνει για να ορθοποδήσει και να προοδεύσει η χώρα. Ξεκίνησα από τη γνώριμη Καλιφόρνια, εκεί όπου γνώρισα και τον Τάσο Παπαποστόλου (Greek Reporter) και αφού συζητήσαμε το μεγαλόπνοο αυτό project αποφασίσαμε να το κάνουμε μαζί το ντοκιμαντέρ. Το ταξίδι και τα γυρίσματα συνεχίστηκαν σε Σικάγο, Σαν Ντιέγκο, Σίλικον Βάλλεϋ, Σαν Φρανσίσκο, Νέα Υόρκη. Έχει απομείνει ένα ακόμη μεγάλο ταξίδι σε άλλες 5 πόλης της Αμερικής για να περατώσουν τα γυρίσματα και να ξεκινήσει αμέσως μετά η επίπονη διαδικασία του μοντάζ.
Mε τι ασχολείσαι αυτό το διάστημα;
Μέτα από πολλά χρόνια δημοσιογράφος, μουσικός παραγωγός και παρουσιαστής σε πολλά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα και λίγο πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση στη χώρα (οι περικοπές θέσεων εργασίας είχαν αρχίσει στα ΜΜΕ), αποφάσισα το 2008 να ασχοληθώ με τη μεγάλη μου αγάπη: το κάδρο. Και γενικότερα τη σκηνοθεσία. Πήρα το πτυχίο μου και ξεκίνησα να δουλεύω, κάνοντας αρχικά corporate films για εταιρείες. Σήμερα ασχολούμαι κυρίως με την παραγωγή και τη σκηνοθεσία για films που σχετίζονται με τον τουρισμό, όπως promotional films για πεντάστερα ξενοδοχεία, οδοιπορικά για τον ΕΟΤ / Visit Greece, UNESCO, TURKISH AIRLINES και TEDx σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα (σε συνεργασία με YPOVRIXIO – Magazine). κ.λπ. Φυσικά, στόχος μου είναι να τελειώσω μαζί με τον Τάσο το ντοκιμαντέρ για τους Έλληνες μετανάστες.
Υπάρχει κάποιο project το οποίο θα κάνεις σε ελληνικό έδαφος; Πότε ξαναφεύγεις για Αμερική;
Τελειώνω ένα μεγάλο project, μια πολύ μεγάλη παράγωγη (αυτήν την περίοδο είμαστε σε γυρίσματα) για μια μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχείων στην Ελλάδα και γύρω στον Σεπτέμβριο, πρώτα ο Θεός, θα είμαι ξανά στην Αμερική.
Συχνά, και στην εκπομπή στο ραδιόφωνο, αλλά και σε συνεντεύξεις σου, εμφανίζεσαι αισιόδοξος για την Ελλάδα...
Είμαι πλέον αισιόδοξος για την Ελλάδα για τους εξής λόγους:
Η Ελλάδα θα παει σίγουρα καλά, γιατί κανείς στο μέλλον δεν θα μπορεί να διαπρέπει ως συνδικαλιστής.
Η Ελλάδα θα παει σίγουρα καλά, γιατί οι νοσταλγοί της λαμογιάς και της ρουσφετολογίας μπλόκαραν.
Γιατί, επιτέλους, η Ελλάδα του κυρ Μήτσου... την κοπανάει... φεύγει. Όλοι πλέον έχουμε καταλάβει πως ο κομματάρχης από τη Χαλκίδα (τυχαίο το μέρος) που έκανε μια μικρή περιουσία με τις επιδοτήσεις από την ΕΟΚ και αφού διόρισε τη μια κόρη του (κανόνισε ο τοπικός βουλευτής) στην εφορία και την άλλη στην τράπεζα, σήμερα δεν ξέρει τι να κάνει.
Θα περάσουμε λίγα χρόνια δύσκολα, αλλά τα παιδιά μας θα δουν μια νέα Ελλάδα. Είμαστε σε μεταβατική περίοδο. Και πάντα σε τέτοιες περιστάσεις υπάρχει φόβος και αγωνία για το τι θα γίνει. Η Ελλάδα μοιάζει σαν ένα γέρο 100 χρόνων που δεν θέλει να πεθάνει και σαν το παιδί στην κοιλιά που δεν θέλει να γεννηθεί. Όλα θα γίνουν. Όλα με μια φυσιολογική σειρά.
Οι οικονομικές κρίσεις και τα προβλήματα σε όλη την υφήλιο, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, έρχονται και φεύγουν, ΕΜΕΙΣ όμως μόνο φεύγουμε, δεν ξαναερχόμαστε... Οπότε, ας δούμε την κρίση σαν κάτι παροδικό, κάτι σαν πρόβλημα που θα βρει και αυτό τη λύση του μετά από λίγο καιρό. Δεν αξίζει τον κόπο να χάνονται τα χρόνια μας κι εμείς να είμαστε στεναχωρημένοι. Είπαμε... εμείς, μόνο φεύγουμε... Οπότε... καλή διάθεση και θετική σκέψη.
Πώς φαντάζεσαι την ιδανική Ελλάδα;
Τη φαντάζομαι χωρίς παθογένειες, χωρίς στρεβλώσεις, χωρίς αγκυλώσεις.
Τη φαντάζομαι με ανθρώπους που δεν θα μιλάνε και θα ξαναμιλάνε με κόντρα αναλύσεις και υποθέσεις, αλλά με ανθρώπους που κάνουν πράξεις.
Τη φαντάζομαι χωρίς βολεμένους να λεηλατούν το κρατικό χρήμα.
Τη φαντάζομαι με Έλληνες που εναρμονίζονται με το παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Tη φαντάζομαι με Έλληνες που δεν ρίχνουν ευθύνες για τα κακά του τόπου αυτού στους Γερμανούς, στους Αλβανούς, στους Σκοπιανούς, στους Τούρκους, στους Αμερικανούς.
Τη φαντάζομαι με Έλληνες που στα ψηφοδέλτια δεν θα βάζουμε "like" δίπλα στο όνομα των υποψηφίων, αλλά σταυρό.
Τη φαντάζομαι με Έλληνες πεινασμένους για Ιδέες, Σκέψεις, Δημιουργία.
Τη φαντάζομαι με Έλληνες που κατάλαβαν πως στο παρελθόν "υποδύθηκαν άριστα τους πλούσιους", αλλά η ζωή δεν είναι μόνο υλικά αγαθά...
Τη φαντάζομαι με στιλάτους Έλληνες στις παραλίες. Το καλό με το ΔΝΤ είναι ότι από την πείνα θα βγούμε στις παραλίες στιλάκια! (Μην ξεχνάτε ότι ήμασταν από τους πιο παχύσαρκους λαούς στην Ευρώπη).
Τη φαντάζομαι με Έλληνες που όταν μπαίνουν σε δημόσια υπηρεσία δεν θα βλέπουν τα σώματα των καλοριφέρ να δουλεύουν σε θερμοκρασία ηφαιστείου και ταυτόχρονα τα παράθυρα ανοιχτά, για να παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι (όσοι δεν λείπουν για καφέ) καθαρό αέρα.
Θα μπορούσες να εγκαταλείψεις για πάντα τον τόπο σου;
Είναι δυνατόν μια χώρα με ουρανό και θάλασσα που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη να θέλω να την εγκαταλείψω για πάντα;
Τι πιστεύεις πως θα έπρεπε να μας έχει διδάξει η ιστορία μέχρι στιγμής μετά από όλα αυτά;
Η ιστορία μέχρι στιγμής πρέπει να μας διδάξει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να καταναλώνει χωρίς να παράγει, πως στην Ελλάδα η αργομισθία και η σπάταλη δεν θεωρούνται πλέον κεκτημένα δικαιώματα, πως με δανεικά δεν μπορούμε να ζούμε στις ψευδαισθήσεις μας, αποφεύγοντας την πραγματικότητα με κάθε μέσο, πως τα ΜΜΕ δεν πρέπει κόβουν τις ειδήσεις όταν υπάρχει αναταραχή ή ένα σοβαρό θέμα που απασχολεί τη χώρα.
Το ντοκιμαντέρ που ετοιμάζεις σε συνεργασία με το Greek Reporter θα ασχολείται με τις ιστορίες των Ελλήνων μεταναστών. Τι πιστεύεις πως ήταν αυτό που τους έκανε πετυχημένους;
Όλο αυτό το χάος που ζει ο Έλληνας στην Ελλάδα, τον κάνει να πετυχαίνει έξω.
Ναι, κι όμως είναι αλήθεια.
Όλοι αυτοί οι τρόποι που ψάχνει καθημερινά για να επιβιώσει σε μια χώρα όπου γίνεται περίπου ό,τι να 'ναι, κάνουν τον Έλληνα πανούργο. Πανούργο, ώστε να αντεπεξέλθει στις αντιξοότητες και να επιβιώσει μέσα στο χάος.
Οπότε, όταν ο Έλληνας πάει στο εξωτερικό και τους βλέπει όλους ρομποτοποιημένους να πηγαίνουν ίσια και σε μια ευθεία μπροστά, αυτός κάνει απλά έναν ελιγμό, ελαφρώς στα πλάγια, αλλά ΝΟΜΙΜΑ, κάτι που δεν μπορεί να κάνει ο ξένος, γιατί ούτε καν μπορεί να το σκεφτεί, αφού έτσι έχει μεγαλώσει... κι έτσι ο Έλληνας απλά ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ.
Α, και κάτι ακόμα: ό,τι και να γίνει, μην το ξεχνάτε: «Προορισμός τοῦ Ἕλληνος εἰς τὸν κόσμον αὐτόν, ἦταν καὶ θὰ εἶναι ὁ ἐξανθρωπισμὸς τῆς οἰκουμένης» (Κωστής Παλαμάς).
