Αρχές Αυγούστου 2013 και η είδηση του θανάτου του Καραμπέτ Καλφαγιάν διαδόθηκε αστραπιαία, αν και καλοκαίρι. Εύχομαι και προσεύχομαι ο αναχωρητής για την αιώνιο ζωή , ευπατρίδης ..
διανοούμενος Καραμπέτ Καλφαγιάν , να έχει καλό παράδεισο και να μας σκέπει με την ευχή του.
Στους αγαπητούς μου , την ακούραστη σύντροφο και συνοδοιπόρο του στη ζωή Αναϊτ , τους άξιους γιούς του Ρουπέν και Αρσέν, την μονάκριβη αδελφή του Ντιρουϊ , τους λοιπούς συγγενείς και τους συμπατριώτες του, εκφράζω τα θερμά και ειλικρινή μου συλλυπητήρια.
Η γειτνίαση των πατρικών μας , ήταν η εύνοια της τύχης να γνωρίζω από τα παιδικά μου χρόνια την οικογένεια Καλφαγιάν με την οποία αναπτύχτηκαν δεσμοί φιλίας.
Οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Καραμπέτ Καλφαγιάν μορφή ταυτόσημη με την Αρμενική παροικία Θεσσαλονίκης , γιατί χάρη σ’ αυτόν γνωρίσαμε τον πολιτισμό, την ιστορία, τα ήθη και έθιμα του Αρμενικού λαού για τα Δίκαι του οποίου αγωνίσθηκε σθεναρά όλη του τη ζωή.
Άπατρις όπως και οι Βορειοηπειρώτες πρόσφυγες του 1940 , είχε πατρίδα του το πατρικό του , την Αρμενική εκκλησία, την Αρμενική κοινότητα καθώς και οι παλιοί Κορυτσαίοι που ένοιωθαν πατρίδα τους την Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης.
Οφείλω στον Καραμπέτ ,την Αναϊτ ,τον Ρουπέν ,τον Αρσέν και την Ντιρουϊ την αγάπη και την εκτίμηση μου για τον Αρμενικό λαό. Όλοι τους στάθηκαν άξιοι απόγονοι των ένδοξων προγόνων τους .
Αισθάνομαι γαλήνη , γιατί αναχώρησε για την γειτονιά των Αγγέλων με την αγάπη και την φροντίδα των δικών του ανθρώπων . Έφυγε από την αγκαλιά τους για να πάει να συναντήσει τους αγαπημένους του που επί σειρά ετών τίμησε την μνήμη τους.
Ό Καραμπέτ Καλφαγιάν κληροδοτεί παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενεές την αγωνιστικότητα του, την αισιοδοξία του, την δημιουργικότητα του , τη σταθερότητα στις ιδέες του. Ό ακομπλεξάριστος ενεργός συμπολίτης μας , ο οποίος άφησε τη σφραγίδα της προσφοράς όπου και αν κλήθηκε να υπηρετήσει τον άνθρωπο και την ιστορία, ό επιφανής Άνδρας ο οποίος ξεχώρισε γι’ αυτό το κάτι παραπάνω που έδωσε σε Έλληνες και Αρμένιους αγωνίστηκε μέχρι την ύστατη ώρα υπερασπιζόμενος τη ρήση ‘’ Λαός χωρίς μνήμη , Έθνος χωρίς ταυτότητα ‘’ . Πιστεύω πως η Θεσσαλονίκη οφείλει να του αποδώσει τα εύσημα και να τιμήσει τη μνήμη του δίδοντας το όνομα Καλφαγιάν σε οδό, πάρκο ή πλατεία κοντά στην Αρμενική Εκκλησία.
Η άξια σύζυγος του Αναϊτ , οι δραστήριοι γιοί του Ρουπέν και Αρσέν , να έχουν υγεία και μακροημέρευση να τιμήσουν τη μνήμη του και να διαφυλάξουν τις παρακαταθήκες του συζύγου – πατέρα – δασκάλου.
Με αγάπη , εκτίμηση και αναγνώριση , θα μείνει αλησμόνητος και θα τον βλέπω στο ρετιρέ απέναντι με το κάτασπρο μακρυμάνικο πουκάμισο του ακόμα και τον Αύγουστο , να ατενίζει τον ορίζοντα πάντα με σκέψη , ανησυχία και καλοσύνη μέσα στο βλέμμα του .
Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.
Αθηνά Μ. Τοτοκώτση
Γενική Γραμματέας ΔΣ
Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης
