Το κλίμα είναι ούτως ή άλλως «βαρύ» και όχι μόνο λόγω μνημονίου.
Η κυβέρνηση, κινητοποιεί και φέτος 3.500 αστυνομικούς, προκαλώντας της κλασικές καταγγελίες της αντιπολίτευσης περί «αστυνομοκρατίας» στη Θεσσαλονίκη. Από την άλλη, στο ΣΥΡΙΖΑ καταλογίζεται (από τη ΝΔ) η ανοχή σε ενέργειες όπως το πρόσφατο προσκλητήριο του στελέχους του Ανδρέα Καραγιάννη για… συγκομιδή καδρονιών, τούβλων και άλλων πολεμοφοδίων ενόψει των εγκαινίων της ΔΕΘ, που πυροδοτούν εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Η παράδοση πάντως, λέει πως ακόμα και προ μνημονίων, η επιμονή διαδηλωτών να φτάσουν… ως την «κορδέλα» των εγκαινίων, ο πετροπόλεμος και ενίοτε οι μολότοφ και –φυσικά- σε απάντηση αυτών, τα δακρυγόνα και οι συλλήψεις, δεν έλλειπαν από την ημερήσια διάταξη της έναρξης της ΔΕΘ, ούτε ο απολογισμός ζημιών, μικρός ή μεγάλος, την επόμενη μέρα.
Αυτή την κακή «παράδοση», βλέπει ο εμπορικός κόσμος και ο παραγωγικός ιστός της πόλης, ανήσυχος για όσα μπορεί να συμβούν σε μια εβδομάδα. Μια παράδοση, που περιλαμβάνει αρκετές εικόνες βίας και καταστροφές περιουσιών στο κέντρο της πόλης, με τη Θεσσαλονίκη να ακούγεται συχνά ανά τον κόσμο για λάθος λόγους.
Πάντως η ίδια παράδοση, λέει πως τις μεγαλύτερες καταστροφές των τελευταίων ετών σε έναρξη ΔΕΘ, η Θεσσαλονίκη τις υπέστη το 2011, επί πρωθυπουργίας Γιώργου Παπανδρέου. Κι αυτό παρά το γεγονός πως, για εκείνα τα εγκαίνια, είχε γίνει η μεγαλύτερη αστυνομική κινητοποίηση της ιστορίας της ΔΕΘ με 7.000 άνδρες. Μια κινητοποίηση που μπορεί να συγκριθεί μόνο με εκείνη που είχε γίνει για τη Σύνοδο Κορυφής του 2003.
Ας δούμε όμως αντίστροφα τα τελευταία επτά χρόνια… μανούρας.
Το 2012 τα επεισόδια ξεκίνησαν όταν κουκουλοφόροι (που πάντα καταφέρνουν να παρεισφρέουν στις διαδηλώσεις της ημέρας των εγκαινίων) εξαπέλυσαν επίθεση με πέτρες εναντίον των αστυνομικών δυνάμεων που ήταν παρατεταγμένες μπροστά στην είσοδο της ΔΕΘ στην πλατεία Σιντριβανίου. Το αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστούν δύο αστυνομικοί και να διακομισθούν στο νοσοκομείο. Ακολούθησαν επεισόδια και καταστροφές (ευτυχώς όχι εκτεταμένες) στην οδό Τσιμισκή με την αστυνομία να κάνει 31 συλλήψεις.
Το 2011, όπως προείπαμε, η Θεσσαλονίκη βίωσε μια νύχτα εκτεταμένων επεισοδίων. Λίγο μετά τις 18:00 το απόγευμα του Σαββάτου, διαδηλωτές εκσφενδόνισαν διάφορα αντικείμενα προς τη μεριά των αστυνομικών, έξω από την κεντρική πύλη της Δ.Ε.Θ. Οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν χρήση δακρυγόνων, προκειμένου να απωθήσουν το μπλοκ των διαδηλωτών που κινήθηκαν προς αυτές, με ρίψεις αντικειμένων και φωτοβολίδων. Τα σοβαρότερα επεισόδια σημειώθηκαν περίπου μια ώρα πριν την ομιλία του πρωθυπουργού ανάμεσα σε διαδηλωτές που είχαν αποφασίσει ότι θέλουν να εισέλθουν στη ΔΕΘ και με την αστυνομία που έκανε εκτεταμένη χρήση χημικών. Η περιοχή μετατράπηκε σε θάλαμο αερίων, ενώ η επίσημοι έμπαιναν στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης από την πίσω πόρτα και υπό καταιγισμό μπουκαλιών και αυγών. Τα επεισόδια συνεχίστηκαν κατά τις 20:00 το βράδυ. Στην περιοχή βρέθηκαν οι «αγανακτισμένοι» και οι συνήθεις αντιεξουσιαστές. Νέα ένταση επικράτησε και επί της οδού Τσιμισκή, με τα κλασικά «θύματα» σε βιτρίνες καταστημάτων και τραπεζών, καθώς και αυτοκίνητα. Λίγο μετά τις 22:30, η ένταση μεταφέρθηκε στον χώρο κοντά στο Πανεπιστήμιο. Τα επεισόδια ξέσπασαν στην οδό Αγγελάκη, στο ύψος της πλατείας Σιντριβανίου, όταν ομάδα νεαρών εκτόξευσε πέτρες κι άλλα αντικείμενα και οι αστυνομικοί απάντησαν με τη ρίψη χημικών. Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά από τους καπνούς, αλλά και τη χαρακτηριστική μυρωδιά των δακρυγόνων.
Το 2010, χαρακτηριστικότερη στιγμή των επεισοδίων –εκτός από το γραφικό παπούτσι αλά Μπους, στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου – ήταν η απόπειρα διαδηλωτών να λιντσάρουν προσερχόμενους στη ΔΕΘ και ιδιαίτερα τον πρόεδρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Ακολούθησε επέμβαση των ΜΑΤ με χρήση χημικών.
Το 2009, που η προσπάθεια πρόληψης και περιορισμού των επεισοδίων χαρακτηρίστηκε «επιτυχημένη» από την ΕΛ.ΑΣ., η ένταση περιορίστηκε μόνον στην Καμάρα από μικρή ομάδα κουκουλοφόρων, η οποία αποσπάστηκε από τον όγκο της πορείας των αντιεξουσιαστών και επιτέθηκε στις αστυνομικές δυνάμεις φωτοβολίδες και πέτρες
Το 2008, επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, ομάδες αντιεξουσιαστών προκάλεσαν υλικές ζημιές σε αυτοκίνητα και καταστήματα, καθώς και… χάος στο κέντρο της πόλης. Τα επεισόδια ξεκίνησαν με την επίθεση αντιεξουσιαστών διαδηλωτών εναντίον άλλων διαδηλωτών… ένστολων αστυνομικών. Ακολούθησε ένα γνώριμο σκηνικό: πέτρες σε δεκάδες βιτρίνες καταστημάτων, επίθεση στο υποκατάστημα της Εμπορικής Τράπεζας στην οδό Αγ. Σοφίας και Κεραμοπούλου με πέτρες και μολότοφ, καταστροφές σε αυτοκίνητα, κ.ά. Στην δε πλατεία ΧΑΝΘ, διαδηλωτές επιτέθηκαν σε άλλους διαδηλωτές που μάταια προσπαθούσαν να περιφρουρήσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα της συγκέντρωσης.
Το 2007 οι αστυνομικές δυνάμεις χρειάστηκε να επέμβουν εντός της πανεπιστημιούπολης του ΑΠΘ, για να απωθήσουν περίπου 60 αντιεξουσιαστές, που καλυπτόμενοι από το «πανεπιστημιακό άσυλο» πετούσαν δεκάδες μολότοφ. Είκοσι λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ο χώρος μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Λίγο πριν από τις 2 τα ξημερώματα η αστυνομικοί εισέβαλαν στο χώρο του πανεπιστημίου. Οι αστυνομικοί έκαναν συλλήψεις και ανακάλυψαν αρκετές τσάντες με τσεκούρια και σφυριά.
Το 2006, επεισόδια σημειώθηκαν μέχρι λίγο πιο έξω από το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, την ώρα που ο πρωθυπουργός εγκαινίαζε την 71η ΔΕΘ. Φωτοβολίδες και καπνογόνα έπεσαν στην οροφή του Συνεδριακού Κέντρου και σε υπουργικά αυτοκίνητα. Πέτρες και ξύλα εκτοξεύτηκαν εναντίον των ΜΑΤ. Η κατάσταση τέθηκε εκτός ελέγχου όταν συγκεντρωμένοι έσπασαν τα προστατευτικά κιγκλιδώματα και επιχείρησαν να μπουν στο χώρο της Έκθεσης. Η αστυνομική δύναμη παρενέβη, κάνοντας χρήση δακρυγόνων, και τα επεισόδια γενικεύτηκαν. Η αστυνομία κατάφερε τελικώς να απωθήσει τους διαδηλωτές, αλλά οι τελευταίοι κατά την υποχώρησή τους έκαψαν αυτοκίνητα και έσπασαν βιτρίνες καταστημάτων στην Τσιμισκή. Συνολικά έγιναν τουλάχιστον 15 προσαγωγές για τα επεισόδια.
Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, στιγμιότυπα από τα επεισόδια έκαναν το γύρο του κόσμου αμαυρώνοντας την εικόνα της πόλης, αυτό ακριβώς που όλοι οι Θεσσαλονικείς (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) θέλουν διπλά να αποφύγουν φέτος, σε μία περίοδο που η Ελλάδα έχει ανάγκη να προξενεί περισσότερα χαμόγελα στους πολίτες του κόσμου και όχι περισσότερη κατήφεια.
Για να δούμε. Θα συνεχιστεί η …παράδοση;
voria.gr
