Μια αλήθεια που πρέπει να ξέρεις -αν και θα σου φανεί άχρηστη

Υπάρχει μια αλήθεια για τη Συρία, που πρέπει να την ξέρετε. Όχι ότι θα σώσει τη χώρα αυτή από τα δόντια των λύκων της απολίτιστης δύσης, δεν θα κάνετε και τίποτε με το να ξέρετε, αλλά ...
τουλάχιστον θα έχετε πιό ήσυχη τη συνείδησή σας: Ο Άσαντ που θέλουν να δολοφονήσουν οι δολοφόνοι σύμμαχοί μας (δεκάρα δεν δίνουν για τα χημικά και τις λοιπές μπούρδες όπως όλοι σε αυτή τη χώρα ξέρουμε), είναι ένας από τους πιό αγαπητούς και λαοπρόβλητους ηγέτες όλων των εποχών, σε ολόκληρη τη γη. Συγκέντρωσε αμέτρητες φορές σε άπειρες ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΑΤΕΣ εκλογές, πολύ μεγάλη πλειοψηφία, είναι ένας ανυχτόμυαλος, μορφωμένος, πράος και δίκαιος ηγέτης. Έτσι είναι τουλάχιστον για τον λαό του, οπότε εμάς δεν μας πέφτει λόγος να τον αξιολογήσουμε. Οι Σύριοι τον επέλεξαν με τεράστιες πλειοψηφίες, αυτούς κυβερνά, αυτούς αφορά.
Λαοφιλής ηγέτης φαίνεται ότι είναι και από τις τεράστιες συγκεντρώσεις των οπαδών του:

Όλα αυτά βέβαια δεν παίζουν κανένα ρόλο για το δολοφονικό μηχανισμό της δύσης.

Όλοι οι Έλληνες (από τον Σαμαρά μέχρι την τελευταία γιαγιά στο Μέτσοβο), βλέποντας τον Ομπάμα να μπουρδολογεί για χημικά κ.λ.π. καταλαβαίνουμε ότι ο τύπος αυτός ψάχνει εναγωνίως αφορμή για να δικαιολογήσει μια απόφαση που του επέβαλλαν με το πιστόλι στον κρόταφο.

Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι ο Άσαντ είναι ένας ελεεινός δικτάτορας, όπως θέλει να μας τον παρουσιάζει η δύση και 

δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας, που να πιστεύει ότι ο Άσαντ έριξε χημικά. Πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κανείς για να πιστέψει ότι θα έκανε μια τέτοια αχρείαστη κουταμάρα, που θα έδινε στα φίδια της δύσης την αφορμή να τον "δαγκώσουν";

Κανείς δεν είναι λοιπόν τόσο ηλίθιος και όλοι οι Έλληνες καταλαβαίνουν ότι πρόκειται για μια ωμή δολοφονική ενέργεια όσων την κάνουν.

Όμως,

παρά το γεγονός ότι ΟΛΟΙ (το 100% χωρίς ΚΑΜΙΑ εξαίρεση) στην Ελλάδα ξέρουμε ότι δεν πρέπει να επιτεθούν οι "σύμμαχοί μας" (αυτά τα ανθρωπάκια που κάνουν τα στραβά μάτια στις δολοφονίες από Τούρκους του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού -ε;), υπάρχουν πολλοί, οι οποίοι στο δημόσιο λόγο είναι υπέρ του βομβαρδισμού της χώρας.

Σκεφτείτε λίγο με ηρεμία:
γιατί ο "χ" δημοσιογράφος ή πολιτικός, μέσα του είναι σφόδρα εναντίον της ιμπεριαλιστικής επίθεσης που ετοιμάζουν οι δολοφόνοι, αλλά όταν εκφράζεται δημόσια, σπεύδει να ταυτιστεί με τις επιλογές της υπερδύναμης, με τις οποίες διαφωνεί ριζικά η συνείδησή του;
Σκεφτείτε...