Λίγα λόγια για μια μεγάλη φωνή...
Η Πόλυ Πάνου (28 Οκτωβρίου 1940 - 27 Σεπτεμβρίου 2013) ήταν Ελληνίδα λαϊκή τραγουδίστρια (ρεμπέτισσα).
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 28 Οκτωβρίου 1940, όμως μεγάλωσε στην Πάτρα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Πολυτίμη Μπίθα (κατά άλλους Πολυτίμη Κολιοπάνου).
Ο καλλιτεχνικός νονός της ήταν ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο άνθρωπος που την ανακάλυψε στην Πάτρα και έμελλε να της αλλάξει τη ζωή εκτός από το όνομα. Με τον Μπιθικώτση ταξίδεψαν στη Πάτρα, στο Αγρίνιο και τελικά στην Αθήνα, στα δισκογραφικά στούντιο της Columbia. Στα ταξίδια της συνοδευόταν πάντα από την μητέρα της.
Μπήκε στη δισκογραφία με το Πήρα τη στράτα την κακιά (1952) του Μπιθικώτση. Συνέχισε με το Να πας να πεις της μάνας μου του Ζαμπέτα- Τσάντα (1956) και Τα αδέλφια δε χωρίζουνε, Τα λιμάνια, Το δαχτυλίδι, Άλλα μου λεν τα μάτια σου, Ένα σφάλμα έκανα, Εσένα δε σου άξιζε αγάπη, Ο κόσμος όλος με κατακρίνει και άλλα.
Ίδρυσε, αρχικά μαζί με τον Πάνο Γαβαλά, τη δισκογραφική εταιρεία «Βεντέτα». Σημειώνεται ότι η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα "Παιδιά του Πειραιά", που έγινε αργότερα διεθνής επιτυχία.
Οπως είχε πει η ίδια σε συνέντευξή της: «Εγώ, πριν απ' όλα, για τον εαυτό μου τραγούδησα, τραγουδούσα, τραγουδάω. Σ' εμένα έδινα και δίνω πάντα λογαριασμό. Χωρίς τρακ, χωρίς τίποτα. Είχα, κι έχω πάντα, μεγάλο, πολύ μεγάλο πάθος. Το αγάπησα πολύ το λαϊκό τραγούδι. Και μπήκα μέσα κι έδωσα όλον μου τον εαυτό. Του Γρηγόρη Μπιθικώτση, το χαρτί που μου 'δωσε, εγώ δεν το 'καψα. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάψω!»
