Παρά το γεγονός ότι το κείμενο γράφτηκε πριν τη ρωσική πρόταση, η οποία προς το παρόν αποσόβησε τη ΝΑΤΟική παρέμβαση, συνεχίζει να προκαλεί με το ύφος και την απλότητά του. Η μετάφραση του κειμένου (σ.σ. το πρωτότυπο είναι γραμμένο στα αγγλικά, μπορεί να το δει κανείς στη διεύθυνση http://lnkd.in/-V9Eau) ακολουθεί παρακάτω :
«ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΣΥΡΙΑ
Μερικές αιρετικές απόψεις και ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ ΝΑΤΟ και Ιστορίας
Την περασμένη εβδομάδα, είχα το προνόμια να μετάσχω στη Σύνοδο της Ρίγα του 2013 (σ.σ. οργανώνεται υπό την αιγίδα οργανισμών του ΝΑΤΟ). Η πρώτη ημέρα της Συνόδου έκλεισε με επίσημο δείπνο. Ομιλητής στο δείπνο ήταν ο κ. Philip Hammond, Υπουργός Άμυνας της Βρετανίας. Εξαιρετικός ομιλητής.
Μεταξύ των άλλων, ο κ. Hammond, αφιέρωσε μέρος της ομιλίας του στη Συριακή κρίση. Το συμπέρασμα ήταν, «..θα πρέπει να τιμωρήσουμε τη Συριακή Κυβέρνηση, επειδή χρησιμοποίησαν 'παράνομα όπλα' εναντίον των ανταρτών..».
Ενδιαφερόμενος έντονα αναφορικά με τα γεωπολιτικά, ως παράγοντα ο οποίος επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία, συνηθίζω και ειλικρινά μου αρέσει πολύ, να μετέχω σε τέτοια συνέδρια, παρά το γεγονός ότι δεν είμαι ούτε πολιτικός, ούτε διπλωμάτης. Είμαι ένας απλός οικονομολόγος, ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει μαζί με τη μικρή μου συμβουλευτική εταιρία, ειδικότερα στη λαίλαπα των τελευταίων ετών.
Μάλιστα, μερικές φορές αισθάνομαι «μη συμβατός» με την ορολογία, ή τον τρόπο που σκέφτονται και εκφράζονται οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες.
Ας δούμε κατ΄αρχήν το θέμα της ορολογίας. «..Παράνομα όπλα..». Πρώτα από όλα, ο ίδιος ο όρος είναι μια προσβολή προς Τον Θεό. Προς Κάθε Θεό.
Δεύτερον, σε ένα απλό μυαλό, αυτό σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας με «νόμιμα όπλα» όμως και όχι με παράνομα. Κατά συνέπεια, ένα παιδί που σκοτώνεται από σφαίρα, δεν έχει την ίδια αξία με ένα παιδί σκοτώθηκε από χημικά αέρια..
Το ίδιο βράδυ, γυρνώντας στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου και χρησιμοποιώντας την -τυπικά Ελληνική- πλατιά μου φαντασία, μου προέκυψε ένας φανταστικός διάλογος, ανάμεσα στο ΝΑΤΟ (παρόλο που το θέμα δεν άπτεται της αρμοδιότητάς του επίσημα), και την Ιστορία. Για λόγους ζωντάνιας του διαλόγου, ας υποθέσουμε ότι το ΝΑΤΟ είναι ένας μεσήλικας μεν, ενεργός δε άντρας και η Ιστορία μια ηλικιωμένη κυρία.
Ο χρόνος του διαλόγου είναι κάπου στο μέλλον..
Ν: Θυμάσαι, πίσω στο 2013 την κρίση στη Συρία?
Ι: Ναι, το θυμάμαι πολύ καλά..
Ν: Είχαμε αποφασίσει να τιμωρήσουμε τη Συριακή κυβέρνηση, επειδή χρησιμοποίησε παράνομα όπλα εναντίον των ανταρτών.
Ι: Από όσο θυμάμαι και οι νάρκες ήταν επίσης παράνομα όπλα. Γιατί δεν τιμωρήσατε τους αντάρτες που τις χρησιμοποιούσαν για να παγιδεύουν οχήματα και κτίρια;
Ν: Οι νάρκες δεν είναι τόσο παράνομες, όσο τα χημικά όπλα.
Ι: Επίσης θυμάμαι ότι οι αντάρτες κατέστρεφαν Ορθόδοξες Χριστιανικές Εκκλησίες και σκότωναν άοπλους χριστιανούς πολίτες, χρησιμοποιώντας τη δικαιολογία ότι ήταν υποστηρικτές του Άσσαντ. Αυτού του είδους οι ακρότητες δεν είναι επίσης παράνομες;
Ν: Ίσως, αλλά όχι τόσο παράνομες όσο τα χημικά όπλα..
I: Άρα, υπάρχει κάποιο είδος βαθμονόμησης της νομιμότητας, αναφορικά με τα μέσα και τις δράσεις σε έναν πόλεμο;
N: Κάτι τέτοιο. Ίσως όχι και τόσο διαδεδομένο. Άλλωστε, για το όνομα του Θεού, είμαστε μια στρατιωτική συμμαχία και όχι η Standards and Poors..
Ι: Μια στρατιωτική συμμαχία που προσπαθεί να διασφαλίσει την ειρήνη;
N: Φυσικά..
I: Και γιατί τότε δε σχεδιάσατε δράσεις προκειμένου να σταματήσετε τον πόλεμο;
N: Μμμμμ..το να σταματήσεις έναν τέτοιο πόλεμο, είναι ένα περίπλοκο θέμα..
Στο σημείο αυτό με πήρε στο τηλέφωνο η σύζυγός μου, οπότε ο φανταστικός μου διάλογος διακόπηκε. Μετά από μια σειρά κουβέντες και καληνύχτες με τα τρία μου παιδιά, επέστρεψα στην ησυχία του δωματίου μου. Αναρωτώμενος..
Πράγματι η ορθή επιλογή μας είναι να τιμωρήσουμε μια πλευρά σε έναν εμφύλιο πόλεμο, από το να προσπαθήσουμε να τον σταματήσουμε;
Ενδιαφερόμαστε για την ειρήνη, ή για νέα πεδία μαχών, προκειμένου μερικά καινούργια όπλα να χαρακτηριστούν «αποδεδειγμένα στη μάχη»; Λαμβάνοντας υπόψιν ότι το γαλλικό, «αποδεδειγμένο στη μάχη» μέσω της Λιβυκής κρίσης, πολεμικό αεροσκάφος Rafale, ως «αποδεδειγμένο στη μάχη» επικρατεί τελικά στον ινδικό διαγωνισμό για 126 αεροσκάφη, κερδίζοντας σημαντικό πλεονέκτημα, έναντι του «μη αποδεδειγμένου στη μάχη» Eurofighter.
Άραγε, πόσα Eurofighters σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε στη Συριακή κρίση, ενάντια στην καλοφτιαγμένη ρωσική αντιαεροπορική ομπρέλα του Συριακού στρατού;
Η Ρωσία δήλωσε ότι οι αντάρτες ήταν αυτοί που χρησιμοποίησαν τα χημικά σε μια πράξη προβοκάτσιας. Παρόμοια με την περίπτωση της αγοράς Markale στο Σεράγεβο, η οποία στις 5 Φεβρουαρίου του 1994 βομβαρδίστηκε και παρά το γεγονός ότι κατηγορήθηκαν οι Σερβοβόσνιοι για τη σφαγή, αργότερα πολλοί ξένοι επίσημοι κατηγόρησαν το μουσουλμανικό Βοσνιακό στρατό, ότι χτύπησε τους πολίτες του προκειμένου να κερδίσει τη «δυτική» συμπάθεια και να μπλέξει το ΝΑΤΟ στον πόλεμο εναντίον των Σέρβων.
Άραγε, αν η Ρωσία αποδείξει τις αιτιάσεις της, έχει το δικαίωμα να τιμωρήσει και η ίδια, αυτή τη φορά τους αντάρτες της Συρίας;
Κατά τη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας, υπήρξαν πολλές κατηγορίες ότι ο Τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί χημικά εναντίον των ανταρτών του PKK. Γιατί δε συζητήσαμε για δράσεις προκειμένου να τους τιμωρήσουμε και εκείνους;
Προσπαθώ πλέον να κοιμηθώ..Δεν ολοκλήρωσα τον φανταστικό μου διάλογο μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ιστορίας..
Ένα όμως που ξέρω στα σίγουρα είναι, ότι Ιστορία μερικές φορές σε κοιτάζει, μερικές φορές σου χαμογελά και μερικές φορές σε φτύνει...»
