Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Με βαρειά καρδιά γράφω σήμερα. Σκέφτηκα να μη γράψω τίποτε εν είδει μνημοσύνου στον άνθρωπο που δολοφονήθηκε προχθές. Η σιωπή, όμως, δεν είναι βάλσαμο, όταν συμβαίνουν τέτοια τραγικά πράγματα.
Θυμήθηκα τον Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος είπε προ ημερών ότι θα πρέπει ο πολιτικός κόσμος να έλθει σε επαφή με όσους ψήφισαν Χρυσή Αυγή και να τους πείσει ότι η επιλογή τους αυτή δεν είναι ορθή. Τού την «έπεσαν» αμέσως όλα τα παπαγαλάκια με κραυγές τύπου «Ο Πολύδωρας θέλει να συνεργασθούν ΝΔ και ΧΑ», ενώ ο άνθρωπος ήταν σαφής: πρέπει να πεισθούν οι ψηφοφόροι της ΧΑ να μην ξαναψηφίσουν αυτό το κόμμα. Βέβαια, δεν μας είπε ο Πολύδωρας πώς θα πεισθούν αυτοί οι ψηφοφόροι από τους πολιτικούς, εξ αιτίας των οποίων βρήκαν καταφύγιο στην ΧΑ εκδικούμενοι δι’ αντιπροσώπου, αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα. Το σημαντικότερο είναι ότι, ως φαίνεται, ουδείς θέλει να πείσει τους ψηφοφόρους της ΧΑ να ανανήψουν. Γιατί;
Η κυβέρνηση, λοιπόν, ετοιμάζεται να λύσει το πρόβλημα της παραβατικότητας παντός νευρικού τραμπούκου παίρνοντας μέτρα νομοθετικά: αυστηρότερες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα περί εγκληματικής οργάνωσης, ένοπλης ομάδος κ.λπ. Νόμοι και άλλοι νόμοι και περισσότεροι νόμοι και ακόμη πιο πολλοί νόμοι. Νόμοι να φαν κι’ οι κότες. Απλώς για να δείξει ο κ. Δένδιας ότι μάχεται τη ΧΑ την ώρα που ο εκ δεξιών του Σαμαρά Χρύσανθος μάχεται τον ΣΥΡΙΖΑ βάζοντας τα δύο κόμματα στο ίδιο τσουβάλι.
Το θέμα, όμως, δεν λύνεται με νέους νόμους. Υπάρχουν χιλιάδες νόμοι που είναι μια χαρά και καλύπτουν τα πάντα. Το πρόβλημά μας είναι ότι οι νόμοι δεν εφαρμόζονται ή δεν ερμηνεύονται προς τη σωστή κατεύθυνση. Υπάρχει κι’ αυτό το άρθρο 86 του Συντάγματος που επιτρέπει στους υπουργούς αφ’ ενός να ασχημονούν αφ’ ετέρου να μας περιπαίζουν. Δεν είναι ναζιστές ή ανεγκέφαλοι όλοι όσοι ψήφισαν ΧΑ. Οι περισσότεροι είναι άνθρωποι απελπισμένοι, απογοητευμένοι, κατατρεγμένοι, εξοργισμένοι από το ασύδοτο, αδυσώπητο και παμφάγο πολιτικό κατεστημένο. Άνθρωποι που έχουν δει τη ζωή τους να καταστρέφεται, που ψάχνουν τη χαμένη αξιοπρέπειά τους και παρακολουθούν αποσβολωμένοι κάποιον βλάκα να τους λοιδωρεί λέγοντας ότι «Τα έφαγαν όλοι μαζί», δηλαδή πολιτικοί και λαός. Επειδή, όμως, η απελπισία και η απογοήτευση δεν είναι αυτοφυείς, θα πρέπει να αντιληφθούμε επί τέλους ότι γεννήθηκαν από τα Ταμεία που άδειασαν τα τρωκτικά, τα οποία ακόμη και σήμερα συνεχίζουν το καταστροφικό έργο τους ροκανίζοντας τον ιδρώτα μας χωρίς αιδώ και προδίδοντας την πατρίδα. Κάπου πρέπει να σταματήσει αυτός ο κατήφορος.
Ποιος, όμως, θα το κάνει αυτό; Όλοι δοκιμάσθηκαν [;] και απέτυχαν. Μόνον οι δικαστές μας απομένουν. Αυτοί έχουν εξασφαλισμένη από το Σύνταγμα την ανεξαρτησία. Έχουν την πείρα και τις γνώσεις. Έχουν, όμως, το σθένος να τα βάλουν με το σάπιο σύστημα που μόλις ταρακουνηθεί και βρει αντίσταση προβοκάρει; Έχουν το κουράγιο να χειρουργήσουν αυτή τη γάγγραινα που τρώει τα σωθικά μας;
Λέω, λοιπόν, ότι ήλθε η ώρα των δικαστών. Ας επισπεύσουν ό,τι έχει σχέση με πολιτικά ανομήματα και αρπαχτές, ας διώξουν όλους αυτούς που ασχημονούν, ας διατάσσουν οι εισαγγελείς προκαταρκτικές εξετάσεις για το παραμικρό, ας φέρουν στο φως τις υπόγειες διαδρομές αυτών που υπονομεύουν την ενότητα και την ομοψυχία του Έθνους, ας ερμηνεύσουν γενναία όλες τις διατάξεις που ψηφίζει αναισχύντως η Βουλή. Ας ανατρέψουν το γράμμα του νόμου αναδεικνύοντας το πνεύμα του σε συνδυασμό με άλλες διατάξεις του νομοθετικού μας οπλοστασίου. Ας ερμηνεύσουν τους νόμους κατά συνείδηση με οδηγό το Σύνταγμα προς την κατεύθυνση της ευτυχίας αυτού του δύσμοιρου λαού. Με βάση την ευθύτητα, το ήθος και την εντιμότητα που πρέπει να διατρέχουν όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου βίου. Έχουν και αυτοί ορκιστεί να τηρούν το Σύνταγμα, το οποίο, μάλιστα, τους επιβάλλει να μην εφαρμόζουν νόμους αντίθετους προς αυτό. Η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων ας ανακοινώσει ότι όποιος δικαστής ή εισαγγελέας μπει στο στόχαστρο υπουργών, κομμάτων, βουλευτών, εκδοτών και εν γένει του εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικού συμπλέγματος και των πατρώνων τους, θα έχει την αμέριστη συμπαράσταση όλου του δικαστικού σώματος και όποιος τολμήσει να θίξει οποιονδήποτε δικαστικό λειτουργό, θα έχει να κάνει με το σύνολο των δικαστών και εισαγγελέων.
Αν και η Δικαιοσύνη δεν κάνει το καθήκον της την έσχατη τούτη ώρα, θα θρηνήσουμε και άλλα θύματα, θα μιλάμε για αποτρόπαιες δολοφονίες, λες και υπάρχουν μη αποτρόπαιες δολοφονίες, και θα βγάζουν μερικούς δεκάρικους λόγους κόμματα και κομματίδια, δηλαδή όλοι αυτοί που είναι οι ηθικοί αυτουργοί και αυτής της δολοφονίας, εκφράζοντας την οδύνη τους και καταδικάζοντας τέτοια φαινόμενα.
Και η ζωή θα συνεχίζεται μέσα στη μνημονιακή μιζέρια μας με τους δολοφονημένους γέροντες που τους σφάζουν σαν κοτόπουλα οι αλλοδαποί εισβολείς, αλλά και με τους αυτόχειρες συμπατριώτες μας να πολλαπλασιάζονται. Δεν είναι άραγε αποτρόπαιος ο σφαγιασμός του 70χρονου ή 80χρονου που δολοφονήθηκε για να του κλέψουν το μικρό του κομπόδεμα; Πώς εκφράζονται τα κόμματα γι’ αυτούς;
Δεν είναι αποτρόπαια η αυτό-δολοφονία του συμπολίτη μας, την οποία προσπερνάμε σαν να βγαίνουμε από τον κινηματογράφο μετά από ένα θρίλερ που μας έκανε ν’ ανατριχιάσουμε προσωρινώς; Για ποιόν αυτόχειρα εξέφρασε τον αποτροπιασμό του οποιοδήποτε πολιτικό σκύβαλο;
Όταν ο Καραμανλής αντιστεκόταν στα κελεύσματα των διεθνών λαμογίων και των εγχώριων παραρτημάτων τους, πέσαμε όλως τυχαίως πάνω σ’ έναν Κορκονέα. Όταν οι ανατροπείς του μας έβαζαν στο Μνημόνιο, κάηκαν τρεις άνθρωποι εντελώς αναπάντεχα. Τώρα που αποτυγχάνουν παταγωδώς αυτοί που συνεχίζουν το έργο των ανατροπέων του Καραμανλή, μας βρήκε ένας Ρουπακιάς.
Κύριοι δικασταί, όλα αυτά δεν μπορεί να είναι απλές συμπτώσεις. Είναι συμπτώματα μιας απέραντης σαπίλας με χιλιάδες πτώματα. Θαρσείν χρη!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
