Εφάπαξ φόρο 10% στον ιδιωτικό πλούτο των πολιτών των 15 χωρών-μελών της «ευρωζώνης» προτείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως μια εναλλακτική λύση για να αντιμετωπισθούν...
τα προβλήματα βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Η πρόταση-βόμβα του ΔΝΤ, η οποία ουσιαστικά ισοδυναμεί με εισήγηση για έκτακτη φορολόγηση όλων των κεφαλαίων που είναι τοποθετημένα σε καταθέσεις, ομόλογα, μετοχές και άλλες μορφές αποταμίευσης, περιλαμβάνεται σε ένα μικρό «παράρτημα» που βρίσκεται στη σελίδα 49 της πρόσφατα δημοσιευθείσας εξαμηνιαίας έκθεσης του Ταμείου για τις δημοσιονομικές εξελίξεις σε διάφορες χώρες του κόσμου (Fiscal Monitor).
Πρόκειται για την γνωστή πλέον έκθεση του ΔΝΤ με την οποία αποκαλύφθηκε, μεταξύ των άλλων, ότι το Ταμείο ζητά από τη χώρα μας άλλα 6,5 δισ. ευρώ πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για την περίοδο 2014-2016.
Το επίμαχο «παράρτημα» στο οποίο περιλαμβάνεται η πρόταση του ΔΝΤ έχει ως τίτλο το ερώτημα: «μια έκτακτη εισφορά στον ιδιωτικό πλούτο;» Η αποκάλυψη του θέματος έγινε από τη βελγική εφημερίδα L' ECHO, σε δημοσίευμά της υπό τον τίτλο «Το ΔΝΤ προτείνει επιβολή "φόρου κρίσεως", 10% επί της ιδιωτικής αποταμίευσης στην Ευρώπη».
Στο συγκεκριμένο σημείο της έκθεσής του, το ΔΝΤ σημειώνει ότι τέτοιες εφάπαξ εισφορές έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως στην Ευρώπη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Γερμανία και την Ιαπωνία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Και παραδέχεται ότι δεν είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα και δεν οδήγησαν σε μείωση του δημόσιου χρέους (που ήταν το ζητούμενο), καθώς η καθυστέρηση στην εφαρμογή τους οδήγησε σε εκτεταμένη φυγή κεφαλαίων και υψηλό πληθωρισμό.
Το Ταμείο, εστιάζοντας στην Ευρωζώνη και την αναγκαιότητα επιστροφής του ύψους του δημοσίου χρέους στα προ κρίσης επίπεδα (τέλος του 2007), αναγνωρίζει επίσης ότι θα απαιτούνταν ένας υψηλός συντελεστής 10% για όλα τα νοικοκυριά με καθαρή θετική αποταμίευση σε 15 χώρες της Ευρωζώνης, κάτι που προφανώς αποτελεί ισχυρό αντικίνητρο.
Πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, καταλήγει το ΔΝΤ, που «πρέπει όμως να εξεταστεί σε αντιπαραβολή με τους κινδύνους που εγκυμονούν οι εναλλακτικές λύσεις για τη μείωση του δημοσίου χρέους, όπως είναι το χρεοστάσιο ή η πρόκληση πληθωρισμού που είναι και αυτή ένα είδος φορολόγησης του πλούτου?». «Με δεδομένη την πολύ κακή κατάσταση των δημοσιονομικών της «ευρωζώνης», οι ιδέες για ενίσχυση των δημόσιων ταμείων δεν λείπουν, όπως αυτή η μάλλον απλοϊκή και πρωτοφανής ιδέα του ΔΝΤ», αναφέρει η L' ECHO.
Σύμφωνα με τη βελγική εφημερίδα, το ΔΝΤ, που βρίσκεται σε ανοιχτή πλέον σύγκρουση με την Ε.Ε. για την αντιμετώπιση του ελληνικού χρέους, με την πρόταση εξέφρασε κάτι που σκέπτονται πολλές κυβερνήσεις: αντί να επιβαρύνονται με φόρους οι επιχειρήσεις ή ακόμη περισσότερο τα εισοδήματα της εργασίας, γιατί να μην επιβληθεί φόρος σε «χρήματα που κοιμούνται». Ένα τέτοιο ενδεχόμενο ενέχει σημαντικούς και μη αμελητέους κινδύνους, όπως χαρακτηριστικά σχολιάζουν τραπεζικοί και νομικοί κύκλοι, ενώ παράγοντες της αγοράς στην Αθήνα συντάσσονται με την άποψη αυτή, επισημαίνοντας πως ένας τέτοιος φόρος πολύ δύσκολα θα μπορούσε να επιβληθεί χωρίς να υπονομεύσει τελικά τη δύσκολη επιχείρηση σταθεροποίησης του τραπεζικού συστήματος.
