Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Τριακοστή τέταρτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου
της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html) και εικοστή έκτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Ο κ. Βουλγαράκης είχε την καλωσύνη να μας ενημερώσει ότι «το νόμιμον είναι και ηθικόν». Ό,τι, δηλαδή, είναι σύμφωνο με τον νόμο, δεν μπορεί να είναι ανήθικο, αφού είναι αδιανόητο για τη Βουλή να θεσπίζει ανήθικους κανόνες δικαίου. Τότε, όλοι οι εχέφρονες πολίτες τον περιγέλασαν με το δίκηο τους. Η δήλωση έγινε εξ αφορμής της επιχειρηματικής δραστηριότητος συγγενικού του προσώπου μέσω υπεράκτιας εταιρείας. Τί έκανε το εν λόγω συγγενικό πρόσωπο; Νόμιμη φοροαποφυγή. Πού ο ψόγος; Όλοι οι μεγάλοι, τελευταίως δε και μικροί, επιχειρηματίες αυτό δεν κάνουν; Πώς θέριεψε το φαινόμενο των υπεράκτιων εταιρειών [18.000 τον αριθμόν σήμερα] και μάλιστα σε επαρχιακές πόλεις, όπως το Κρανίδι, όπου κάθε βίλα και μία υπεράκτια εταιρεία που εισέπραττε και εισπράττει τεράστια μισθώματα, αλλά δεν δηλώνει τίποτε προς φορολόγηση; Πώς ανακαλύψαμε τη φοροδιαφυγή όσων αδυνατούν να κάνουν φοροαποφυγή; Εν πάση περιπτώσει, άλλο να φοροαποφεύγει ο πολίτης και άλλο ο πολιτικός και το σόι του. Ο πολιτικός πρέπει να δίνει το παράδειγμα, δηλαδή, να μη χρησιμοποιεί προς ίδιον όφελος τα κόλπα που ο ίδιος ψηφίζει για να βολεύονται οι κολλητοί του που στηρίζουν αυτό και την εν ευρεία εννοία παρέα του. Υπάρχουν και κάποια όρια. Να μην το παρακάνουμε.
Προ ημερών έμαθα πως ούτε το νομότυπον είναι ηθικόν. Ο εξ ίσου τεράστιος κ. Βασίλειος Οικονόμου, πρώην ΠΑΣΟΚ και νυν ΔΗΜΑΡ, πρώην αντιμνημονιακός και νυν μνημονιακός, μας ενημέρωσε ότι η κίνηση του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας να καλέσει στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και το κόμμα της ΧΑ είναι μεν νομότυπη, αλλά εντελώς αντιδημοκρατική. Και τούτο, διότι το κόμμα αυτό έχει τρόπον τινά εξοβελισθεί από τη Βουλή, αποτελεί παρία της πολιτικής ζωής, εξ ου και δεν νομιμοποιείται κανείς να του παραχωρεί δημοκρατική νομιμοποίηση. Το ότι υπάρχουν νόμοι που έχει ψηφίσει και ο ίδιος ο κ. Οικονόμου και το εκάστοτε κόμμα του, αλλά και υπουργικές αποφάσεις που εις εκτέλεση των νόμων αυτών ορίζουν ποιοί πρέπει να καλούνται σε διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις ουδεμία σημασία έχει. Ο κάθε πολιτικός, δήμαρχος, περιφερειάρχης θα καλεί όσους θεωρεί δημοκράτες παρά τις άνωθεν εντολές και τους κείμενους νόμους. Θα ερμηνεύει, δηλαδή, αυτός το πνεύμα του νόμου και αναλόγως θα πράττει.
Και όλοι οι νόμοι που ψηφίζατε κατά καιρούς για να βολεύετε εαυτούς και τα κολλητάρια σας είναι δημοκρατικοί ή αντιδημοκρατικοί κ. Οικονόμου; Τα Μνημόνια είναι δημοκρατικά; Τα χαράτσια;
Επικίνδυνη αυτή η θέση περί νομοτύπου, αλλά δεν είναι και τόσο κακή. Νομίζω ότι μπορούν να την εκμεταλλευθούν οι εισαγγελείς και να ασκήσουν δίωξη κατά των τραπεζιτών που έχουν παραχωρήσει κομματικά θαλασσοδάνεια. Δεν έχει καμμία σημασία ότι η Βουλή το έχει απαγορεύσει με ειδική διάταξη «δημοκρατικού» νόμου. Μπορούν κάλλιστα να ισχυρισθούν οι εισαγγελείς ότι η διάταξη αυτή είναι ανήθικη, αντιστρατεύεται την έννοια της Δημοκρατίας και την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, προ πάντων δε τη συνταγματική επιταγή περί ισονομίας, και, έτσι, να στείλουν στο ακροατήριο τα λαμόγια. Θα μπορούσαν, μάλιστα, με μία ρωμαλέα ερμηνεία να στείλουν στο ακροατήριο και όλους εκείνους τους υπουργούς που κρύφτηκαν πίσω από το άρθρο 86 του Συντάγματος. Άρθρο, το οποίο τελεί σε προφανή δυσαρμονία προς άλλες διατάξεις του Συντάγματος που καθιερώνουν αρχές υπέρτερες, όπως η αρχή της ισότητος όλων των πολιτών ενώπιον του νόμου χωρίς καμμία διάκριση.
Παρεμπιπτόντως: αφού το δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο Στρασβούργο έχει κρίνει επανειλημμένως ότι η άρνηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου να άρει την ασυλία βουλευτού για να δικασθεί κατόπιν μηνύσεως απλού πολίτη παραβιάζει τη σύμβαση της Ρώμης για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί συνεχίζει η Βουλή να αρνείται, προκειμένου για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου, την άρση της ασυλίας προβεβλημένων στελεχών των κωμάτων εξουσίας; [π.χ. Αποστολάκη, Τασούλας]. Απλώς για να πληρώνουμε εμείς οι φορολογούμενοι και αποζημιώσεις που επιδικάζει το δικαστήριο του Στρασβούργου στους αντιδίκους των βουλευτών; Αυτές οι νόμιμες και νομότυπες μη άρσεις είναι δημοκρατικές κ. Οικονόμου; Τι θα λέγατε να εκμεταλλευτούμε επί τέλους τη δυσαρμονία που διαπιστώνεται ότι υπάρχει μεταξύ αφ’ ενός των διατάξεων του Συντάγματος που απαγορεύουν τη δίωξη βουλευτή χωρίς προηγούμενη άρση της ασυλίας του από την ίδια τη Βουλή ή τη δίωξη υπουργού χωρίς προηγούμενη δίωξη από τη Βουλή αφ’ ετέρου της διεθνούς σύμβασης για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου;
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
