Ο Λεωνίδας Κύρκος για τον Γ. Παπανδρέου, τον Φλωράκη, τον Αντρέα, τον Σημίτη

Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις (2009), είχε μιλήσει για την μεταπολεμική πολιτική ιστορία της χώρας με την μεγάλη μάχη για ελευθερία, ανεξαρτησία και κοινωνική απελευθέρωση.

Στην ίδια συνέντευξη είχε αναφερθεί με συγκεκριμένα γεγονότα για τους πολιτικούς φίλους και..
αντιπάλους προσωπικότητες της σύγχρονης Ελλάδας, ( Γεώργιο Παπανδρέου, Κωνσταντίνο Καραμανλή, Χαρίλαο Φλωράκη, Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη).

Για τον Γεώργιο Παπανδρέου

"Ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν βαθύτατα αντικομουνιστής και για αυτό όταν έγινε κυβέρνηση στηριγμένος από την ΕΔΑ δεν πραγματοποίησε καμία από τις δεσμεύσεις του.Η πρώτη απαγγελία του ήταν ότι θα ανοίξει τις φυλακές να βγούν οι άνθρωποι που άδικα φυλακίστηκαν, έπειτα ότι θα

ανοίξει τα στρατόπεδα να γυρίσουν οι εκτοπισμένοι, ότι θα καταργήσει τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων...ήταν μια εποχή που για να πιάσεις δουλειά ακόμη και για νεκροθάφτης, έπρεπε να έχεις πιστοποιητικά ότι είσαι υγιών εθνικών φρονημάτων, και ρωτούσε ο κακομοίρης ρε παιδιά εγώ τσαπίζω τον τάφο τι το θέλετε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων;

Ο Παπανδρέου με ρωτούσε πως καταφέρνουμε ενώ μας κυνηγούν όλοι, να καταφέρνουμε ο κόσμος να δείχνει σεβασμό στον ορισμό αριστερός και να έχει παράλληλα και την γνώμη ότι αυτός θα πει κάτι σωστό.

Του απάντησα ότι χιλιάδες σύντροφοι μου αγωνίστηκαν για να αποκτήσουν στοιχειώδη πράγματα την δυνατότητα να αγοράζουν μια εφημερίδα όταν έβλεπαν πίσω τους στο περίπτερο τον πράκτορα να τους ακολουθεί.

Χιλιάδες άνθρωποι δώσανε την ζωή τους για να μην ψευτίσουν"

Για τον Ανδρέα Παπανδρέου

"Είχαμε εγκάρδιες σχέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου.Με τον Ανδρέα δηλητηριάστηκαν οι σχέσεις μας, όταν στην βουλή την δεκαετία του 80' μας αποκάλεσε αριστερούς του σαλονιού και με ανάγκασε σε ένα δαιμονισμένο κλίμα να του πω ότι δεν έχει δικαίωμα να ομιλεί ενώ ήταν απών από τους αγώνες του κόσμου στα δύσκολα χρόνια".

Για τον Χαρίλαο Φλωράκη

Έτρεφα θερμά αισθήματα για το πρόσωπο του, δεν ξέρω εάν και ίδιος αισθάνονταν το ίδιο και για εμένα, δεν το κατάλαβα ποτέ μέχρι το τέλος.

Είχε αναπτυχθεί μια εγκάρδια σχέση πήγαινα σπίτι του μια φορά την εβδομάδα αλλά μετά το '93 οι σχέσεις διεκόπησαν πράγμα που με στενοχώρησε .Ήταν άρρωστος και όταν πήγα στο Νοσοκομείο να τον δω άνοιξε τα μάτια του και με είδε και έκανε σαν μην χάρηκε που ήμουν εκεί, ξεχνώντας τι μας χωρίζει κατά καιρούς, και μας χώριζαν και πράγματα αδικαιολόγητα εγώ περίμενα να χαρεί περάσαμε πολλά στην ζωή".

Για τον Κώστα Σημίτη

"Στον άνθρωπο Σημίτη είχα μια σημαντική εμπιστοσύνη, παρότι πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν έπραξε τα απαιτούμενα όταν ήταν πρωθυπουργός. Ήταν σοβαρός και αξιόπιστος".