O Σωτήριος Καλαμίτσης γράφει για την ταχεία εκκαθάριση της δίκης Παπαγεωργόπουλου
[Εικοστή όγδοη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html) και εικοστή από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της..
αντιπολίτευσης. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Αναμένοντας, χωρίς αγωνία, την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης ως προς το αν θα επιτρέψει στους δικηγόρους των κατηγορουμένων «στην υπόθεση Παπαγεωργόπουλου» να παραβιάσουν την απόφαση που απαγορεύει στους δικηγόρους να παρίστανται σε δικαστήριο μετά από δεύτερη διακοπή της συνεδριάσεως του δικαστηρίου, προσπαθώ να ξεδιαλύνω μετά από 38 χρόνια δικηγορίας τί ρόλο βαράω.
Επειδή ο μη νομικός δεν καταλαβαίνει ακριβώς τί συμβαίνει, ας βάλουμε τα πράγματα στη σειρά.
Με δεδομένο ότι από 15ετίας τουλάχιστον οι γραμματείς των δικαστηρίων δεν εργάζονται υπερωριακώς, ήτοι μετά την 15:00, αφού δεν πληρώνονται υπερωρίες, τα δικαστήρια είναι αναγκασμένα να συνεδριάζουν μέχρι την 15:00. Ο χρόνος αυτός δεν επαρκεί, όμως, για την εκδίκαση όλων των υποθέσεων που έχουν ορισθεί να δικασθούν την ίδια ημέρα. Αναγκάζονται λοιπόν την 15:00 τα δικαστήρια να αναβάλουν για ένα χρόνο περίπου όλες τις υποθέσεις που δεν έχουν προλάβει να εκδικάσουν, πράγμα που προκαλεί συμφόρηση και καθυστέρηση εκδίκασης των υποθέσεων επί χρόνια.
Για να επιταχυνθεί, λοιπόν, η απονομή της Δικαιοσύνης, όρισε, ορθώς, ο νομοθέτης ότι επί ποινικών υποθέσεων μπορεί το δικαστήριο να διακόψει τη συνεδρίασή του για δικάσιμο μη απέχουσα πέρα των 15 ημερών, στη διάρκεια της οποίας θα προσπαθήσει να εκδικάσει όλες τις υποθέσεις που είναι αναγεγραμμένες στο πινάκιο. Πολλές, φορές, όμως, δεν προλαβαίνει να τις περατώσει ούτε τη δεύτερη ημέρα, οπότε διακόπτει για τρίτη ημέρα εντός του 15ημέρου πάντοτε.
Εκεί παρενέβησαν οι δικηγορικοί σύλλογοι και απεφάσισαν ότι οι δικηγόροι θα απέχουν από τα καθήκοντά τους την τρίτη αυτή ημέρα, οπότε οι δίκες θα αναβάλλονται, αφού η αποχή των δικηγόρων καθιστά εκ του νόμου υποχρεωτική την αναβολή της υπόθεσης. Αναβολή δε της υπόθεσης σημαίνει κατά κανόνα καθυστέρηση ενός έτους. Αυτή η απόφαση είναι σωστή, αφού με τις συνεχείς διακοπές των συνεδριάσεων ανατρέπεται το πρόγραμμα του δικηγόρου, ο οποίος μπορεί να πρέπει να παραστεί σε άλλη προγραμματισμένη δίκη κατά την εντός 15 ημερών νέα δικάσιμο που ορίζει για τρίτη φορά το δικαστήριο. Αυτό, βεβαίως, δεν απαγορεύει σε ένα δικηγόρο που θέλει να εξυπηρετήσει τον πελάτη του να παραβιάσει σε εξαιρετικές περιπτώσεις τη γραμμή των Συλλόγων.
Στην «υπόθεση Παπαγεωργόπουλου» λοιπόν, ο Παπαγεωργόπουλος επιμένει να γίνει η δίκη. Έχει καταδικασθεί σε ισόβια και εύλογο είναι να θέλει να δικασθεί γρήγορα σε δεύτερο βαθμό πιστεύοντας ότι θα αθωωθεί. Έλα, όμως, που υπάρχουν συγκατηγορούμενοί του που αν και καταδικασθέντες έχουν λάβει αναστολή έκτισης της ποινής μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη σε δεύτερο βαθμό και θέλουν να καθυστερήσουν τη δίκη όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Έλα που είναι και ο Δήμος που θέλει να καθυστερήσει τη δίκη, ώστε να απομακρυνθεί το ενδεχόμενο να αθωωθεί ο Παπαγεωργόπουλος και να πάρει τα σώβρακα όλων στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014.
Το δικαστήριο, λοιπόν, διέκοψε για δεύτερη φορά, ώστε να διεξαχθεί η δίκη, αλλά το θέμα σκάλωσε στην αποχή των δικηγόρων την τρίτη ημέρα, οπότε τη λύση θα δώσει το ΔΣ του ΔΣΘ.
Ελπίζω ότι η απόφαση θα είναι υπέρ της προόδου της δίκης.
Ελπίζω ότι τα μέλη του ΔΣ δεν θα φορέσουν τις κομματικές παρωπίδες.
Ελπίζω ότι το πρόσωπο του κατηγορουμένου θα εξακολουθήσει να είναι ιερό και θα γίνει σεβαστή η βούλησή του να δικασθεί. Υπάρχουν, όμως, και κατηγορούμενοι που θέλουν να καθυστερήσουν τη δίκη. Το δικό τους δικαίωμα δεν πρέπει να γίνει σεβαστό; Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα, αλλά η ταχεία εκκαθάριση τέτοιων υποθέσεων φρονώ ότι υπερτερεί του στενού αυτού συμφέροντος του κατηγορουμένου. Αυτό ορίζει και ο νόμος. Ταχεία εκκαθάριση.
Ελπίζω ότι ο Βενιζέλος δεν θα έχει επιβάλει στον Σαμαρά να φροντίσουν όλοι να μη γίνει η δίκη, ώστε να πριμοδοτηθούν οι υποψήφιοι ης δημοκρατικής παράταξης [εδώ καγχάζομεν τετράκις] στις εκλογές έχοντας τον Παπαγεωργόπουλο έγκλειστο στις φυλακές και την παράταξή του στον τοίχο.
Ελπίζω, τέλος, ότι, αν ο ΔΣΘ δεν δώσει άδεια στους δικηγόρους να παραστούν στο δικαστήριο, το δικαστήριο θα αναβάλει την υπόθεση για την 02.12.2013 και θα έχει φροντίσει, ώστε να είναι η μοναδική δίκη στο πινάκιο εκείνης της ημέρας, ώστε να διεξαχθεί.
Για να πάψουμε να αυνανιζόμαστε, μήπως και αρχίσουμε να γινόμαστε κράτος σιγά-σιγά.
Για να πάψουμε τις αλλαξοκαρεκλιές και τις αλλαξοκωλιές.
Για ν’ αρχίσουμε να γινόμαστε σοβαροί.
Για να μη την βγαίνουμε στη Χρυσή Αυγή και μετά ξεσκιζόμαστε στον αυταρχισμό που σε τίποτε δεν διαφέρει από τον φασισμό.
Για να διαλυθούν τα μαγαζάκια των διεφθαρμένων κομμάτων και προ πάντων το υπεράνω όλων κόμμα της Χρυσής Αρπαχτής.
Κατά τα λοιπά το άρθρο 38 του παλαιού Κώδικος περί Δικηγόρων όριζε ότι
«Ο Δικηγόρος είναι άμισθος Δημόσιος Λειτουργός δικαιούμενος σεβασμού και τιμής παρά των Δικαστηρίων και πάσης Αρχής».
Ενώ τα άρθρα 1 και 2 του νέου Κώδικος ορίζουν
«Αρθρο 1 - Η φύση της δικηγορίας
1. Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός. Το λειτούργημα του αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου.
Αρθρο 2 - Η θέση του δικηγόρου στην απονομή της Δικαιοσύνης
Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης. Η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία για την απονομή της.»
Αυτά!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
