Ο σουπερ κοριός της ΕΥΠ, οι υποκλοπές, οι παρακολουθήσεις, οι αιφνιδιαστικές συλλήψεις, όχι δεν είναι τακτικές κάποιας στρατιωτικής και αυταρχικής δικτατορίας έναντι των πολιτικών της αντιπάλων.
Όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας είναι η δημοκρατία η οποία έχει τα όπλα για να αμυνθεί. Αποσβολωμένος ο ελληνικός λαός παρακολουθεί χωρίς να διαμαρτύρεται και χωρίς να αναρωτιέται για την καταπάτηση κάθε έννοιας προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων. Μάλιστα, εφόσον αυτά γίνονται εις βάρος εν ενεργεία βουλευτών, σε έναν απλό πολίτη ο οποίος μπαίνει στο στόχαστρο των αρχών όλοι μπορούν να προβλέψουν τι θα συμβεί.
Κύριο γνώρισμα του φασισμού είναι η μη διάκριση μεταξύ δημόσια και ιδιωτικής ζωής. Παραδείγματος χάριν, αν κάποιος κατέχει ενθύμια τα όποια είναι αντίθετα με το ισχύον πολίτευμα αλλά δεν τα χρησιμοποίει ως μέσο προτροπής σε βία, στην δημοκρατία δεν είναι αδίκημα. Στον φασισμό όμως διώκεται. Διότι δεν υπάρχει ιδιωτική σφαίρα και ένας πολίτης είναι υπόλογος για όλες τις πράξεις, σκέψεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ναζισμού είναι το δημιούργημα της συλλογικής ευθύνης. Κατά την διάρκεια της Νύχτας των Κρυστάλλων στην Γερμάνια, (ακόμη αν και όπως αποδεδείχθηκε επρόκειτο περί προβοκάτσιας)δεν θα έπρεπε να κατηγορηθούν παρά από κάποιους συγκεκριμένους Εβραίους. Σύμφωνα όμως με την ναζιστική ιδεολογία για το έγκλημα του ενός, διώξεις πρέπει να υποστούν όλα τα μελή μιας ομάδας, φυλής κτλ.. Γνωστά είναι τα επακόλουθα αυτής της τακτικής.
Αυτά είναι λοιπόν τα περιβόητα όπλα της δημοκρατίας του success story Antonis. Ναζιστικά και φασιστικά κατάλοιπα. Η απάντηση που μπορούσε να δοθεί ήταν ότι εφόσον οι διωκόμενοι δεν πιστεύουν στην δημοκρατία καλώς αντιμετωπίζονται τοιουτοτρόπως. Θα καταλήγαμε όμως έτσι σε μια δημοκρατία a la carte για τον καθένα μας ,όπως μας βολεύει και συμφέρει.
Στο σήμερα και στην κατάσταση στον τύπο έχουμε όλοι ξεχυθεί σε μια ανελέητη έρευνα ώστε να βρούμε το οπλοστάσιο ,τα στρατόπεδα, τα πεδία βολής, καμία πυρηνική βόμβα και ποιος άλλος ξέρει τι. Ανακαλύψαμε άρματα μάχης, πιστόλια, σπαθιά, παροπλισμένα λίγο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εκτεθειμένα σε μουσειακό χώρο αλλά αυτό έχει μικρή σημασία. Σε έναν φυγόδικο καταλογίστηκαν όλα τα πιθανά και απίθανα αδικήματα και από κατηγορούμενος για τραπεζική απάτη εμφανίζεται ως χρηματοδότης ανατροπής του πολιτεύματος. Αποδείξεις βεβαία δεν χρειάζονται καθώς στις τηλεοπτικές δίκες έχει ήδη κριθεί η ενοχή του. Άλλες κατηγορίες που γραφτήκαν και ακουστήκαν: ξέπλυμα μαύρου χρήματος, παιδεραστία, μαστροπεία, παραεμπόριο προστασία μαγαζιών, λαθρεμπόριο σε συνεργασία με Πακιστανούς κτλ. Αποδεικτέα μηδέν εις το πηλίκο. Το επικότερο όμως όλων είναι οι δημοσιές εμφανίσεις του Κωνσταντίνου Πλεύρη (εφημ. Εθνος,ΑLPHA TV). Ο άνθρωπος που δημοσίως δήλωσε ότι ο Θόδωρος Πάγκαλος είναι κατάλληλος μόνον δια σαπούνι και που διακηρύττει ότι πιστεύει στο Σύνταγμα αρκεί να είναι κάλος ο συνταγματάρχης, εμφανίζεται ως ένας σοβαρός και σεβάσμιος πολίτικος άνδρας αποδεκτός από τα μ.μ.ε. και οικτίρει την ηθική κατρακύλα της Χρυσής Αυγής. Στο τέλος αυτής της κωμωδίας βεβαία εμφανιστήκαν και τρεις κύριοι οι οποίοι ζητούν απολύσεις, μειώσεις μισθών, φόρους αλλά ποιος νοιάζεται για όλα αυτά, ας γράψουμε ξανά στον τοίχο:
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ
