Για όποιον νομίζει πως τα ναρκωτικά είναι μαγκιά, κουλτούρα και ροκσταριλίκι η συγκεκριμένη έκθεση έρχεται για να δείξει τι ακριβώς είναι: αίμα, σαπίλα και ξεφτίλα.
Ο Δημήτρης Μπούρας είναι αυτό που λέμε φωτοδημοσιογράφος για τα δύσκολα. Ένα χρόνο μετά την έκθεσή τους στη Βοστώνη, το Κέιμπριτζ και την Αθήνα, και μήνες έπειτα από τα πολύκροτα δημοσιεύματα της Huffington Post και της Süddeutsche Zeitung, οι φωτογραφίες του Δημήτρη Μπούρα παρουσιάζονται εκ νέου, αυτή τη φορά στη Θεσσαλονίκη, από τις 6 ως τις 10 Νοεμβρίου, (εγκαίνια στις 18.00 στην στοά Αλαμανή, Λέοντος Σοφού 18, περιοχή Βαλαωρίτου), ενώ το προσεχές διάστημα θα φιλοξενηθούν στο Βερολίνο και τη Βαλένθια. Και πιθανότατα θα ταξιδέψουν ακόμη πιο πέρα, απλά και μόνο γιατί δεν υπάρχει τίποτε όμοιό τους, ουδέποτε έχει καταγραφεί ένα τόσο αφτιασίδωτο ντοκουμέντο της πιάτσας.
Τα ανθρώπινα ράκη της Αθήνας δεν αποτελούν το μοναδικό του διαπιστευτήριο. Έχει περιηγηθεί στα τοπία των μαχών του Αφγανιστάν και στάθηκε στο πλευρό αμερικανών στρατιωτών που βιώνουν το δικό τους «Αποκάλυψη τώρα», γράφοντας «Mommy, can I kill today?» πάνω στο γείσο του κράνους. Ο Μπούρας κέρδισε την εμπιστοσύνη σύρων ανταρτών που μόλις έχασαν τα παιδιά τους και κατέγραψε τις θρησκευτικές τελετές σουφιστών σαν να ήταν μέλος του εκκλησιάσματός τους. Καταγίνεται με τη φωτοδημοσιογραφία από το 1979, εμπνευσμένος από τον Henri Cartier-Bresson και την Oriana Fallaci και έκτοτε έχει ταξιδέψει στην Αίγυπτο, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν, την Τσετσενία, την Τουρκία. Η περιηγητική φωτογραφία του είναι άχρηστη, αρνείται να ξοδέψει φιλμ εάν δεν εξυπηρετεί ανθρωπιστικούς σκοπούς, οι μη διερχόμενοι κρίσης τόποι δεν του προκαλούν τον παραμικρό οίστρο. Όσο περισσότερο χειροτερεύουν τα πράγματα εκεί έξω, τόσο πιο πολύ συνδέεται μαζί τους ο Μπούρας. Θα μπορούσε αναντίρρητα να αποτελεί έναν από τους διαπρεπείς ρεπόρτερ του καιρού μας και ανεκτίμητη μονάδα για τα διεθνή πρακτορεία, αν δεν του ήταν τόσο αδιάφορες οι διακρίσεις. Οι περισσότερες φωτογραφίες του κυκλοφορούν με ψευδώνυμο. Είναι το τίμημα που καταβάλλει για να συνεχίσει να εξασφαλίζει βίζες, για εξακολουθήσει να συνεργάζεται με μη κυβερνητικές οργανώσεις και με τη Διεθνή Αμνηστία.
Φωτογραφίες και απόσπασμα κειμένου από Athens Voice
