Μία κυβέρνηση είναι θεμιτό να προσδοκά και να μεριμνά για τη μακροημέρευσή της και αναλόγως να πολιτεύεται. Μία κυβέρνηση όμως οφείλει να λαμβάνει υπ’ όψιν της κατά την άσκηση της..
εξουσίας της πρωτίστως το εθνικό συμφέρον.
Όταν μάλιστα η χώρα ευρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, όπως η Ελλάδα την τελευταία πενταετία, κάθε απόφαση ενδεχομένως να είναι και η μοιραία…
Αν λοιπόν αυτή η Κυβέρνηση επιθυμεί πράγματι να παραμείνει στην εξουσία και μετά τις δίδυμες εκλογές του Μαΐου 2014 (ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές) προσφέροντας συνάμα υπηρεσίες προς τον τόπο και τους Έλληνες, θα πρέπει να θέσει με τον πιο απόλυτο τρόπο ένα τέλος στις νέες απαιτήσεις των δανειστών.
Είναι πια ξεκάθαρο ότι η Τρόικα υπακούοντας στις εντολές των προϊσταμένων της, Γερμανών και ΔΝΤ, επιθυμεί να ωθήσει τα πράγματα στα άκρα. Το γιατί απομένει να φανεί εντός των επομένων μηνών. Έτσι, παρόλο που γνωρίζει ότι αφενός μεν αυτή η κυβέρνηση αδυνατεί να περάσει από τη Βουλή νέα μέτρα, αφετέρου δε η κοινωνία αδυνατεί να τα αντέξει, συνεχίζει να θέτει μαξιμαλιστικούς στόχους.
Ενσυνειδήτως λοιπόν ότι η κυβέρνηση είναι με την πλάτη στον τοίχο, απαιτεί ακόμη πιο αντιλαϊκά και συνάμα ανεφάρμοστα μέτρα, αρνούμενη συγχρόνως να αποδεχθεί την παραμικρή παραχώρηση, έστω και για τα μάτια του κόσμου…
Στο σημείο αυτό θεωρώ ότι ήλθε η ώρα η ελληνική κυβέρνηση να μην υποχωρήσει άλλο. Πρέπει να δείξει με τον επίσημο και ξεκάθαρο τρόπο ότι φθάσαμε στο τέρμα. Αναγκαία προϋπόθεση βέβαια αποτελεί να κατανοήσουμε προηγουμένως ότι με αυτήν την απόφαση αναλαμβάνουμε το ρίσκο της έσχατης πια επιλογής μας.
Τυχόν λήψη νέων μέτρων θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ελληνικής κοινωνίας και φυσικά της κυβέρνησης. Και αυτό θα πρέπει να κατανοήσουν πρωτίστως οι κατοικοεδρεύοντες υπαλληλίσκοι – εντολοδόχοι στο υπουργείο οικονομικών, ως και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια τους.
Ο ελληνικός λαός δε μπορεί πια να υποβάλλεται έτι περισσότερο σε άσκοπες και αιματηρές θυσίες.
Η ανοχή και αντοχή ΟΛΩΝ μας εξαντλήθηκε.
Τα Σέβη μου
ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ
