Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εξηκοστή τρίτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της ..
μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και εδώ ), πεντηκοστή πέμπτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και τέταρτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Με το που κυκλοφόρησε το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας Θαπατέρο διεδόθη αστραπιαίως ο απαξιωτικός τρόπος, με τον οποίον αντιμετώπισε ο Σαρκοζί τον Γιωργάκη στις Κάννες τον Νοέμβριο του 2011.
Αυτό δεν είναι καινούργιο. Το είχε αποκαλύψει προ καιρού και ο πρώην Γάλλος υπουργός Οικονομικών λέγοντας κομψά ότι υπήρξε μάρτυς «του πολιτικού θανάτου του Παπανδρέου». Οι αντίπαλοι του Γιωργάκη στην Ελλάδα βρήκαν ευκαιρία να τον ξαναχλευάσουν. Δικαίως. Το ΠΑΣΟΚ, όμως, είχε το θράσος να εκδώσει ανακοίνωση διατεινόμενο ότι η μήνις του Σαρκοζί κατά του Γιωργάκη εξηγείται μόνον από το γεγονός ότι ο Γιωργάκης εκπροσωπούσε επαξίως τα εθνικά συμφέροντα, τα οποία αντιστρατεύονταν τα συμφέροντα των άλλων χωρών της ευρωζώνης.
Ωραία ως εδώ. Και μετά; Γιατί ω σύντροφοι δεν μας θυμίσατε τί έγινε μετά; Γιατί δεν μας θυμίσατε ότι ο νυν Πρόεδρός σας επιστρέφων με τον Γιωργάκη από τις Κάννες δήλωσε [ή μήπως άφησε να διαρρεύσει; (από τη «διαρροή» ή από τη «διάρροια»)] ότι εκείνος διαφωνεί με το δημοψήφισμα; Δηλαδή, ο Γιωργάκης υπερασπιζόταν τα εθνικά συμφέροντα πετώντας τη μπλόφα για δημοψήφισμα, ενώ ο Βενιζέλος δεν υπερασπιζόταν τα εθνικά συμφέροντα; Έδινε ο Μπένι εξετάσεις νομιμοφροσύνης στην ευρωζώνη, ώστε να διαδεχθεί τον Γιωργάκη στην ηγεσία του κόμματός σας; Και πιστόλι που είχε ο Γιωργάκης στο τραπέζι πού το έβαλε;
Αγαπητά μου παιδιά της Χαριλάου Τρικούπη, δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου. Θυμόμαστε τη στάση του Βενιζέλου, την εκπαραθύρωση του Γιωργάκη, την έλευση του Λουκά κ.λπ. Γιατί δεν μας λέτε, λοιπόν, ότι αυτοί που απεκάλεσαν τον Γιωργάκη «γαμημένο ψυχοπαθή» δρομολόγησαν την αποπομπή του και την αντικατάστασή του από τον «μη γαμημένο νουνεχή» Λουκά με τις ευλογίες του Γιωργάκη; Γιατί δεν μας λέτε τί ρόλο έπαιξαν σε όλο αυτό το σκηνικό ο Μπένι και ο Αντωνάκης; Αν ο Γιωργάκης έπεσε μαχόμενος υπέρ των εθνικών συμφερόντων, τί έκαναν οι Λουκάς, Μπένι και Αντωνάκης; Αχ, αυτή η άτιμη η συγκυβέρνηση!
Επίσης, γιατί δεν μας λέτε πώς τούρθε του Γιωργάκη στο παρά πέντε η ιδέα να προκηρύξει δημοψήφισμα; Μόνος του το απεφάσισε ή συσκέφθηκε με κάποια από τα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ; Και ποίοι οι λόγοι που δεν το προκήρυξε πριν ψηφισθεί το πρώτο Μνημόνιο και θρηνήσουμε τους πρώτους νεκρούς [Marfin]; Άρα, ο Γιωργάκης πέταξε το δημοψήφισμα ως απειλή, με αποτέλεσμα να χάσει τ’ αυγά και τα πασχάλια, αφού ήταν απροετοίμαστος μη έχοντας σχεδιάσει την επόμενη κίνηση για όλα τα ενδεχόμενα και προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Ήταν, όμως, τόσο τρομακτική αυτή η απειλή, ώστε να απομακρύνει τον Γιωργάκη από το τιμόνι της χώρας; Ασφαλώς και ήταν. Διότι οι συνομιλητές του εγνώριζαν ότι ο ελληνικός λαός θα κατεψήφιζε με συντριπτική πλειοψηφία οποιοδήποτε Μνημόνιο, παλιό ή νέο, πράγμα που θα οδηγούσε τη μεν Ελλάδα στη δραχμή, τη δε ευρωζώνη εις το πυρ το εξώτερον. Γνωρίζουν αυτοί πότε πρέπει να διεξάγονται δημοψηφίσματα. Όταν είναι βέβαιο ότι ο λαός θα εκφρασθεί υπέρ των απόψεών τους. Έχουν μάθει το μάθημά τους.
Ας μην πάμε πολύ μακρυά. Θυμόσαστε το περίφημο «Σύνταγμα της Ευρώπης» που εκπόνησε Επιτροπή Σοφών υπό την Προεδρία του τέως Προέδρου της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ’ Εσταίν; Τί απέγινε; Εμείς, ως καλοί και υπάκουοι μαθητές το μετουσιώσαμε σε νόμο του κράτους με τον ν. 3341/2005 και περιμέναμε τα Κοινοβούλια των άλλων 26 χωρών να το επικυρώσουν και αυτά, ώστε να τεθεί σε ισχύ. Τί ακολούθησε, όμως; Ακολούθησαν τα σχετικά δημοψηφίσματα σε Γαλλία και Ολλανδία, όπου οι δύο λαοί είπαν ΟΧΙ στο «Σύνταγμα της Ευρώπης». Έτσι, τοι «Σύνταγμα της Ευρώπης» «πάγωσε» πανευρωπαϊκώς. Ο Σαρκοζί είχε εκφράσει στη συνέχεια την επιθυμία να ψηφισθεί το Σύνταγμα αυτό από τη γαλλική Βουλή, αλλά δεν του έβγαινε και το ξέχασε. Εμείς, όμως, μείναμε στο χέρι με ένα νόμο άνευ αξίας
.
Γνωρίζουν, λοιπόν, οι ξένοι πάτρωνες πότε μπορεί να γίνει ένα δημοψήφισμα και πότε όχι. Θυμηθείτε το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν. Την πάτησαν οι αλλοδαποί και εγχώριοι Νενέκοι και τώρα ψάχνουν όλοι να φέρουν το Σχέδιο Ανάν 2 χωρίς δημοψήφισμα. Τέτοια λάθη δεν ξαναγίνονται. [ΣΗΜ: βέβαια οι αλλοδαποί είπαν ότι τους εξαπάτησε ο Τάσσος. Δηλαδή τους είχε διαβεβαιώσει ότι ο κυπριακός λαός θα επικύρωνε το κατάπτυστο σχέδιο; Κι’ αν τους εξαπάτησε, μαγκιά του, όπως είπε η Κανέλλη]
Ας θυμηθούμε και το μοναδικό δημοψήφισμα που έγινε στην Ελλάδα μετά την πτώση της Χούντας. Τότε προκηρύχθηκε από τον Καραμανλή με Συντακτική Πράξη. Από πού αντλούσε την εξουσία αυτή ο Καραμανλής; Από κανέναν. Τον έφεραν ως σωτήρα και έκανε ό,τι γούσταρε ως άλλος Κινγκινάτος, ενόσω ο λαός ήταν μεθυσμένος από την επάνοδο της δημοκρατίας, όπως μεθυσμένος ήταν από την εκλογή του Γιωργάκη το 2009. Έτσι, ο Καραμανλής προχώρησε στο δημοψήφισμα βέβαιος ων ότι ο λαός θα πει όχι στη Βασιλεία. Όπως και έγινε. Το 70%, για την ακρίβεια 69,2%, των ψηφισάντων τάχθηκε κατά της παλινόρθωσης της Βασιλείας σε ένα δημοψήφισμα, το οποίο απεκάλεσε unfair ο αντιβασιλικός Κ. Μητσοτάκης [για να μην ξεχνιόμαστε]. Απλά, παστρικά, δημοκρατικά. Ο λαός ομίλησε. Τι θέλετε εσείς οι άλλοι;
Έκτοτε; Τίποτε, ούτε ένα δημοψήφισμα. Τα πάντα εγκρίνονται από τους αντιπροσώπους, οι οποίοι δεν διστάζουν να πηδάνε από κόμμα σε κόμμα και να σχηματίζουν τις αναγκαίες πλειοψηφίες, όπως ευθέως και ανερυθριάστως δήλωσε προ ημερών ο Σαμαράς στη Γερμανία εξηγώντας στους ξένους ότι δεν διατρέχει κίνδυνο η πλειοψηφία στη Βουλή, επειδή υπάρχουν και τα «μαξιλαράκια», δηλαδή βουλευτές που θα ήταν πρόθυμοι ανά πάσα στιγμή να μετακινηθούν από τη μία παράταξη στην άλλη ή να πετάξουν τη λεοντή της ανεξαρτησίας και να υπερψηφίσουν τις κυβερνητικές θέσεις.
Έτσι, λοιπόν, εξηγείται γιατί ο Σαρκοζί καθύβρισε τον Γιωργάκη. Και επειδή πολύ μας ζάλισαν για πολλοστή φορά οι ΠΑΣΟΚΟΙ, τους ερωτώ: «Γιατί δεν σηκώθηκε ο Γιωργάκης, αφού τόσο πολύ εκόπτετο για τον ελληνικό λαό, να πει στον Σαρκοζί “τί λες μωρή κουφάλα που καθυβρίζεις τον ελληνικό λαό στο πρόσωπό μου; τί λες βρες τσόγλανε που φοράς 5 πόντους τακούνι για να φαίνεσαι ψηλότερος; [ΣΗΜ: γι’ αυτό λέτε ν’ ανέβηκε ο Σαρκοζί στο κάθισμά του;] Αει σιχτίρ από δω και συ και η ευρωζώνη σου”»; Γιατί δεν αντέδρασε έτσι εθνικά και πατριωτικά ο Γιωργάκης ρε παλληκάρια;
Ηθικόν δίδαγμα: το δημοψήφισμα είναι ένας θεσμός-απειλή. Χρησιμοποιείται μόνον όταν είναι σίγουρος αυτός που το προκηρύσσει ότι ο λαός θα ταχθεί υπέρ των απόψεών του. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει διεξαχθεί ούτε ένα δημοψήφισμα από τον Δεκέμβριο του 1974. Οι αντιπρόσωποί μας ξέρουν καλλίτερα από μας. Υφαρπάζουν την ψήφο μας και πορεύονται κατά βούληση. Σιγά μη μας ρωτήσουν για πράγματα, για τα οποία δεν πρέπει να ερωτηθούμε ποτέ. Αυτοί ξέρουν καλλίτερα από μας.
Ακριβώς όπως συμβαίνει και με τι εκλογές. Ο τόπος δεν αντέχει εκλογές όσο ο λαός είναι στα κάγκελα και έτοιμος να ρίξει στα Τάρταρα οποιοδήποτε μνημονιακό κόμμα. Αυτό δεν υπονοούσε, άλλωστε, ο αξιότιμος κύριος Μπαλτάκος, όταν διεμήνυε στους «αντάρτες» βουλευτές «ένα νομοσχέδιο να μην ψηφισθεί και πάμε σε εκλογές»;
Τελικά το πολίτευμά μας είναι πράγματι το καλλίτερο του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος που ονομάζεται ΑΑΑ-δημοκρατία!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
