θα δανείζεται όσο τον δανείζουν, όπως έκαναν όλες οι κυβερνήσεις (και γίνεται στο σύνολο του "δυτικού κόσμου"), θα φορολογεί όσους μπορεί, θα μειώνει συντάξεις και μισθούς, δια διαλύει την παραγωγική βάση της χώρας, αρμέγοντας μέχρι στραγγίσματος την αγελάδα κι όταν δεν υπάρχει πια αγελάδα, έχει τελειώσει δηλαδή η φοροδοτική ικανότητα, οι άνεργοι ξεπέρασαν το 30% κλπ, θα κάνει εκλογές αφήνοντας την καυτή πατάτα στον επόμενο, που θα ανέβει στην εξουσία, επειδή υπόσχεται διαφορετική πολιτική, αλλά φυσικά όπως ΟΛΟΙ ξέρετε, θα κυβερνήσει με την ίδια ακριβώς πολιτική, αφού δεν υπάρχει δυστυχώς "άλλη πολιτική".
Όταν είσαι μικρό κόμμα και δεν υπάρχει περίπτωση να αναλάβεις ευθύνες, μπορείς να παρουσιάζεις ό,τι σχέδιο διακυβέρνησης κατεβάσει το κεφάλι σου. Δεν είσαι στο στόχαστρο των δυνάμεων, τις οποίες υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις της δύσης, δηλαδή των τραπεζών.
Όσο πλησιάζεις στην εξουσία, τόσο ασχολούνται μαζί σου οι "δυνάμεις" και αρχίζουν να σου τραβούν το αυτί, προσγειώνοντάς σε στην πραγματικότητα.
Φυσικά, εσύ οφείλεις να πετάς κάπου κάπου και κανένα επαναστατικό, για να μη σε λένε κωλοτούμπα, να έχεις τους φανατικούς ηλίθιους, που πιστεύουν ότι υπάρχει "άλλη πολιτική" ως δύναμη κρούσης, αφού πρώτα εξηγήσεις στα αφεντικά (όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου) : "κοίτα αφεντικό, άσε με να λέω και καμιά μαλακία, γιατί θα με πάρουν με τις πέτρες.Θα λέω που και που ότι θα επανεξετάσουμε τη σχέση μας με το ΝΑΤΟ, ότι θα ελέγξουμε τις πολυεθνικές και τα διαπλεκόμενα μμε, κλπ, αλλά με καταλαβαίνεις ε; Για τους μαλάκες τα λέω, σου εγγυώμαι ότι θα κάνω ό,τι διατάξεις, άσε με να γευτώ κι εγώ λίγη εξουσία που το ΄χω μεράκι από μικρός".
Λαφαζάνης: "Πώς θα γίνει Αλέξη να μείνουμε στο ευρώ και να καταργήσουμε το μνημόνιο;"
Τη στρατηγική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράστηκε και από τις τελευταίες τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα στο Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών, με τη διπλή διαβεβαίωση ότι θα καταγγελθεί το μνημόνιο και ταυτόχρονα θα παραμείνει σίγουρα η Ελλάδα στο ευρώ, επικρίνει η αριστερή πτέρυγα του κόμματος.
Η εσωκομματική αντιπολίτευση, που εκφράζεται από στελέχη όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και άλλοι, θεωρεί ότι αυταπατάται η ηγεσία, εάν θεωρεί ότι μπορεί να κάνει διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, χωρίς να συγκρουστεί μαζί τους και να είναι έτοιμη ακόμη και για έξοδο από την ευρωζώνη.
Είναι, δε, φανερό ότι υπάρχει δυσθυμία και απογοήτευση στις τάξεις της αριστερής πτέρυγας, η οποία θεωρεί ότι ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί μόνο στην εσωτερική πολιτική σκηνή τη θέση για μονομερείς ενέργειες μίας αριστερής κυβέρνησης, ενώ στις ομιλίες του στο Τέξας όχι μόνο δεν έθιξε καν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αλλά προσχώρησε στην κινδυνολογία σχετικά με τις επιπτώσεις από μία έξοδο από το ευρώ, όπως οι θιασώτες του μνημονίου.
