του Βασίλη Βιλιάρδου
Όπως έχει πλέον αποδειχθεί, η χρηματοπιστωτική κρίση της Ευρωζώνης ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στη Γερμανία, όσον αφορά το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της – το οποίο ..
υπολογίζεται από το ΔΝΤ να ξεπεράσει το 2013 τα 159 δις €, όσο περίπου αυτό της Κίνας.
Στην προκειμένη περίπτωση, η χώρα λειτουργεί όπως εκείνος ο μυθικός «Εβραίος τοκογλύφος» ο οποίος, ευρισκόμενος σε ένα κομβικό σημείο του κυκλοφοριακού συστήματος της οικονομίας, αφαιρεί συνεχώς ρευστότητα – αποταμιεύοντας όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα, έτσι ώστε να τα δανείζει στη συνέχεια, με διαρκώς αυξανόμενο κέρδος.
Ουσιαστικά λοιπόν η Γερμανία μοιάζει με μία βδέλλα, η οποία απορροφά συνεχώς αίμα από έναν ζωντανό οργανισμό - τρεφόμενη εις βάρος εκείνου του ανθρώπου, ο οποίος είχε την ατυχία να κολλήσει στο σώμα του.
Οι πρόσφατες δε δικαιολογίες της, σύμφωνα με τις οποίες οι θετικές εξελίξεις στην οικονομία της οφείλονται στην αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης, είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου – ενώ δεν μπορούν να πείσουν κανέναν, αφού μία απλή ματιά στο παρακάτω διάγραμμα είναι αρκετή, για να συμπεράνει κανείς το ακριβώς αντίθετο.
Η συνέχεια στο http://www.analyst.gr/2013/11/12/4518/
