Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης, δικηγόρος
[Πεντηκοστή δεύτερη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της...
μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html ) και τεσσαρακοστή τέταρτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Συνάδελφος μού έστειλε το ανωτέρω φωτογραφικό ντοκουμέντο αγγελίας που ήταν αναρτημένη την 15.11.2013 σε κτήριο των δικαστηρίων της πρώην Σχολής Ευελπίδων στην Αθήνα. Το μήνυμα του συναδέλφου είχε τον τίτλο «Ο θάνατος του δικηγοράκου».
Με το Μνημόνιο και τη δήθεν απελευθέρωση των επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων και εκείνου του δικηγόρου, καταντήσαμε να ζητείται συνεργάτης δικηγόρος [γένους αρσενικού] χωρίς να έχει οποιοδήποτε άλλο προσόν, π.χ. γνώση ξένης γλώσσας ή μεταπτυχιακό, με την επισήμανση ότι θα ήταν επιθυμητή η κατοχή άδειας οδήγησης μοτοποδηλάτου. Τί να σχολιάσω; Όλοι καταλαβαίνουμε σε τί σημείο ευτελισμου έχει φτάσει και αυτό το επάγγελμα. Και από εμάς τους ίδιους τους δικηγόρους. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι σιωπούν μπροστά σ’ αυτή την ασέβεια.
Θυμήθηκα το έτος 2010 που γινόταν μεγάλη συζήτηση για την κατάργηση της υποχρεωτικής παράστασης δικηγόρου σε αγοραπωλησίες ακινήτων. Άκουγα τα παράπονα των πολιτών που είχαν την ίδια επωδό: «Γιατί να πρέπει να πληρώσω δικηγόρο για να αγοράσω ένα ακίνητο;». Η απλή απάντηση ήταν «Για να σε προστατέψει από νομικά προβλήματα που ενδεχομένως να έχει το ακίνητο που θέλεις να αγοράσεις και, έτσι, να αποφύγεις να τρέχεις 10 χρόνια στα δικαστήρια. Και τούτο επιβάλλεται μέχρι να ολοκληρωθεί η ένταξη όλης της χώρας στο Κτηματολόγιο». Ποιος άκουγε, όμως, τότε! Εμπρός να τα ισοπεδώσουμε όλα.
Τώρα που δεν μπορείς αγαπητέ μου αγανακτισμένε να αγοράσεις ακίνητο, τώρα που απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί και θα χάσεις και αυτό που είχες αγοράσει καθαρό από νομικά ελαττώματα, επειδή πλήρωσες δικηγόρο, τώρα που δεν μπορείς να πουλήσεις το ακίνητό σου για να πληρώσεις τους φόρους σου, αν και δικαιούσαι να το πωλήσεις χωρίς δικηγόρο, επειδή ουδείς το αγοράζει, τί έχεις να πεις;
Αυτή είναι η εθνική μιζέρια μας. Αυτήν εκμεταλλεύονται οι δανειστές μας και οι ντόπιοι λακέδες τους.
Αναπολώ και πάλι τον Χριστόδουλο. Είναι ο πρώτος Ιεράρχης από τον οποίο είχα ακούσει να αφηγείται δημοσίως το ανέκδοτο με την κατσίκα του γείτονα, για να μας αφυπνίσει καθώς κοιμόμασταν ακόμη τον Σημιτικό ύπνο. Για να σφυρηλατήσει την αλληλεγγύη. Τον λοιδωρούσαν τότε οι περισσότεροι. Τον έψεγαν επειδή δήθεν ανακατευόταν στην πολιτική. Στην πολιτική που μας έφερε στο σημερινό χάλι. Αν ζούσε σήμερα, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα!!!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Υ.Γ. Ο ίδιος συνάδελφος μού διηγήθηκε το εξής περιστατικό. Έτος 1976. Ήταν μέλος της Διεύθυνσης Νομικών Υπηρεσιών κραταιάς ελληνικής βιομηχανικής επιχείρησης από αυτές που εξακολουθούν να προσφέρουν στον τόπο από εμπνευσμένους επιχειρηματίες. Στην οδό Σταδίου πραγματοποιούσαν πορεία χιλιάδες νέοι. Καλεί ο Πρόεδρος της βιομηχανίας τον συνάδελφο και τον ερωτά: «Γιατί διαδηλώνουν;». «Φοιτητικά αιτήματα». Και τότε ο Πρόεδρος του λέει: «Αν ζω σε 30 χρόνια, να μου φέρεις να προσλάβω όποιον από αυτούς θα έχει ποδήλατο».
