διάβασέ το, για να καταλάβεις πολλά πράγματα, αλλά κυρίως τον λόγο που εσύ δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις εισόδημα και, έτσι, δεν μπόρεσες να πληρώσεις τον λογαριασμό της ΔΕΗ.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εβδομηκοστή ένατη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/
Αγαπητέ συμπατριώτη,
Απεχθάνομαι την ανάγνωση μυθιστορημάτων, τα οποία αποφεύγω όπως ο διάβολος το λιβάνι. Προτιμώ βιβλία ιστορικά, πολιτικού περιεχομένου και τα τοιαύτα. Όμως, αγοράζοντας τη RealNews την 08.12.2013, μήπως και μάθω κάτι περισσότερο για τον σοσιαλιστή Γιάννο και τις πομπές του, έλαβα ως δώρο και το βιβλίο τού Φρέντυ Γερμανού «Τερέζα», ήτοι ένα «ιστορικό μυθιστόρημα» γραμμένο το 1997. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να το πετάξω. Το ξεφύλλισα, όμως, και αποφάσισα να το διαβάσω, αφού έπεσε στα χέρια μου δωρεάν. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο, με τον οποίο ο συγγραφέας περιγράφει ιστορικά γεγονότα. Ίσως και να μην ακριβολογεί ο συγγραφέας, αλλά το βιβλίο αυτό απεκάλυψε την ταυτότητά μου, την ταυτότητά σου, την ταυτότητα όλων μας. Σίγουρα όσα γράφει μπορεί να τα διαβάσει κανείς σε πολλά ιστορικά βιβλία. Όμως ο γλαφυρός τρόπος γραφής του Φ. Γερμανού αποκαλύπτει ότι είμαι, είσαι, είμαστε πιόνια στα παιχνιδάκια αυτών που άλλοι αποκαλούν «νταβατζήδες», άλλοι «10 οικογένειες», άλλοι «μεγάλους ευεργέτες», άλλοι «κατεστημένο», «ξένο παράγοντα» κ.λπ. Μέσα από την εξιστόρηση της ζωής μιας πεταλούδας, αλλά με ελληνική ψυχή, μας δίνεται η ευκαιρία να αναρωτηθούμε γιατί ο παππούς μας, ο θείος μας, ο προπάππος μας, ο εξάδελφός μας, ο φίλος μας έχασαν ένα πόδι, ένα χέρι, την όραση ή τη ζωή τους γι’ αυτό που λέγεται «πατρίδα». Θα καταλάβεις τί είναι όλοι αυτοί που μας σώζουν, μεταξύ των οποίων οι 58 που επενεμφανίσθηκαν στο προσκήνιο του έργου «Σωτηρία» [ως παλιές και πολύπειρες τσάτσες που έρχονται να στήσουν το νέο μπουρδέλο με πουτάνες εμένα κι’ εσένα, τους προγόνους μας και τους απογόνους μας, όπως γίνεται ανέκαθεν, όπως προσφυώς τους χαρακτήρισε ένας ευγενής αναγνώστης του ευγενούς τούτου ιστολογίου].
Ξέρω ότι αυτά που σου γράφω δεν μπορείς να τα διαβάσεις, αφού δεν έχεις ρεύμα για να συνδεθείς με το διαδίκτυο. Ίσως ένα παιδί σου να έχει φορητό Η/Υ, τον οποίο φορτίζει σε κάποια καφετέρια, οπότε θα έχεις την ευκαιρία να το διαβάσεις. Αλλά ακόμη και αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, εύχομαι κάποιος γνωστός σου που έχει ρεύμα να σου το διαβάσει. Για να καταλάβεις πολλά πράγματα, αλλά κυρίως τον λόγο που εσύ δεν έχεις δουλειά, δεν έχεις εισόδημα και, έτσι, δεν μπόρεσες να πληρώσεις τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Να καταλάβεις γιατί ο τόπος αυτός βιάζεται από σκουλήκια επί αιώνες. Γιατί, ακόμη και αν επουλωθούν τα τραύματα της τελευταίας 5ετίας, θα περιέλθουμε μετά από 30 χρόνια στην ίδια κατάσταση.
Αντιγράφω, λοιπόν, από το βιβλίο.
«Ο ανθρωπάκος όμως είχε πολλά λεφτά. Ήταν ανακατεμένος με επιχειρήσεις, με καράβια, μ’ εργοστάσια. «Θα σε κάνω βασίλισσα» της είχε πει – πάντα με το κεφάλι χαμηλωμένο. Αυτό βέβαια ήταν μια περίεργη πρόταση γάμου, αλλά και τι δεν ήταν περίεργο στην Ελλάδα του 1916. Ο Βενιζέλος τα ΄χε σπάσει με το Παλάτι και όλα έδειχναν ότι σε λίγο καιρό η Ελλάδα θα χωριζόταν σε δύο φυλές. Ο άντρας της βέβαια ήταν με τη φυλή του βασιλιά. Αυτό η Τερέζα θα το καταλάβαινε απ’ τη δεύτερη κιόλας μέρα του γάμου της, όταν της έφερε αναπάντεχα στο σπίτι τον Μεταξά…. «Αυτός ο άνθρωπος, Τερέζα, θα κυβερνήσει μια μέρα την Ελλάδα». …. Ένα βράδυ που ήταν έτοιμοι να πάνε σε μια δεξίωση, είχε κοιτάξει την Τερέζα από πάνω ως κάτω και της είχε πει ξερά «Αυτό το φόρεμα που έβαλες είναι πολύ έξωμο. Βγάλ ΄το». Η Τερέζα τα ΄χασε. Γύρισε στον άντρα της για βοήθεια, αλλά εκείνο είχε σκύψει το κεφάλι του χωρίς να βγάλει μιλιά. Ο Μεταξάς δυνάμωσε τη φωνή του: «Θάναι ένα σωρό βενιζελικοί στο σπίτι που πάμε. Θες να εκθέσεις την παράταξή μας;» … Τα κρούσματα συνεχίστηκαν. Μια βδομάδα αργότερα, σ’ ένα τραπέζι, ο Μεταξάς έσκυψε και της είπε χαμηλόφωνα: «Μην είσαι τόσο απρόσεχτη! ΄Ετσι όπως κάθεσαι, δείχνεις πολύ τα πόδια σου». «Εκθέτω την παράταξή μου;». Γύρισε στον άντρα της που καθόταν απ’ την άλλη μεριά και τούπε κοφτά: «Αν δεν ήταν γυναίκα σου, θα τη χαστούκιζα μπροστά σ’ όλους»…. Ύστερα από μερικούς μήνες ήρθε ο Βενιζέλος και τους εξόρισε στην Κορσική….. «Μεγαλειότατε, να σας γνωρίσω τη γυναίκα μου – μια ταπεινή σας θαυμάστρια!». «Σου πέφτει μικρή, το ξέρεις;» .. «Είναι τόσο άτακτη όσο δείχνει;». το πρόσωπο του ανθρωπάκου είχε χλωμιάσει. Μήπως ο βασιλιάς είχε μάθει την ιστορία με τον Δραγούμη; Ήταν πολύ πιθανό, γιατί ο Κωνσταντίνος ήξερε περισσότερα για τις κρεβατοκάμαρες των φίλων του απ’ όσα ήξερε για το μέλλον της Μικράς Ασίας. «Μεγαλειότατε, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η γυναίκα μου είναι μια τέλεια και αφοσιωμένη σύζυγος». «Χαίρομαι που το ακούω. Ανέκαθεν πίστευα ότι ένας Θρόνος στηρίζεται στις τέλειες, αφοσιωμένες συζύγους». Όλα αυτά είχαν γίνει σε ένα αμερικανικό νοσοκομείο του Μιλάνου που ο Κωνσταντίνος με τη Σοφία είχαν αποφασίσει να το επισκεφτούν για να ξεχαστεί η συγγένειά τους με τον Κάιζερ. Ήταν μια πολύ αστεία εικόνα. Μπροστά πήγαινε το βασιλικό ζεύγος, από πίσω οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες και τελευταίοι οι ευλαβείς πιστοί……… «Τι έκανες μ’ εκείνο τον σακάτη στον κήπο;» τη ρώτησε… «Του άνοιξες τα σκέλια σου;». Η Τερέζα είχε κοιτάξει σαστισμένη τον σύντροφό της….. την ίδια στιγμή όμως ο Μεταξάς της έδωσε ένα τόσο δυνατό χαστούκι που έπεσε κάτω…. Τη χτύπησε και δεύτερη φορά. Και ύστερα και τρίτη. Άκουσε τον άντρα της να ψιθυρίζει ικετευτικά: «Γιάννη, μην τη χτυπάς άλλο». «Εσύ μην ανακατεύεσαι» απάντησε ο Μεταξάς σαν να μιλούσε στον δεκανέα του. «Η γυναίκα αυτή κάνει ζημιά στην παράταξή μας – δεν το καταλαβαίνεις;»…. σκούπισε το αίμα που συνέχιζε να τρέχει απ’ το στόμα της. Ύστερα γύρισε και κοίταξε τον άντρα της: «Θα φύγω!» του είπε…. «Θα σε κλειδώσουμε στην κρεβατοκάμαρά σου ώσπου να φύγει ο βασιλιάς. Δεν πρέπει να μάθει τίποτε για όλη αυτή την ιστορία». …. «Δεν ήλθα στην Ελλάδα για να γίνω σκλάβα σου Μεταξά. Ούτε σκλάβα της παράταξής σας». Ο Μεταξάς γέλασε ξερά: «Δεν είναι στο χέρι σου». Την άρπαξε από τα μαλλιά και την έσυρε σαν μια κούκλα από πανί στο διπλανό σαλόνι. .. «Τους βλέπεις αυτούς εκεί;», της είπε δείχνοντας καμμιά δεκαριά άντρες με πουκάμισα κι’ ανασηκωμένα μανίκια. Ο καθένας κρατούσε από ένα πιστόλι στο χέρι. «Είναι όλοι δικοί μας. Ένας απ’ αυτούς θα σκοτώσει τον Βενιζέλο»… «Ένας άλλος μπορεί να κυνηγήσει εσένα, αν καταφέρεις να το σκάσεις..». …. Ο σερ Μπάζιλ χάιδευε θλιμμένα το γενάκι του. «Ο Μεταξάς είναι ένας φανατικός!» της είπε. «Σήμερα θέλει να σκοτώσει εσένα, αύριο μπορεί να τούρθει να σκοτώσει τον Βενιζέλο». Και βλέποντας ένα ξάφνιασμα στα μάτια της Τερέζας, «Ώστε είναι αλήθεια;» φώναξε. «Είχα μάθει ότι το ετοιμάζουν, αλλά δεν ήξερα ότι είναι και ο Μεταξάς μέσα!». .. «Δεν είναι κανένα μεγάλο μυστικό Τερέζα. Όλοι θέλουν να σκοτώσουν σήμερα τον Βενιζέλο». Ο σερ Μπάζιλ ήταν φίλος του Βενιζέλου κι’ αργότερα θα έριχνε κάμποσα εκατομμύρια φράγκα στην εκστρατεία της Μικράς Ασίας…. Όλη η Ευρώπη είχε χορηγό τον σερ Μπάζιλ. Ο Λόυδ Τζώρτζ, ο Άγγλος πρωθυπουργός, τον είχε πολεμικό του σύμβουλο και ο Κλεμανσώ του είχε απονείμει το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής…. Ο ίδιος έλεγε κυνικά: «Πρώτη φορά ένα παράσημο μου στοίχισε τόσο ακριβά – δέκα τόνους γερμανικό αίμα»….. «Δεν θα ΄χα αντίρρηση να βοηθήσω τους Σέρβους… Αν ψάξεις μέσα στην ψυχή μου, θα βρεις μόνον αγάπη για τους Σέρβους. Φταίω εγώ όμως που δεν έχουν λεφτά για ν’ αγοράσουν τα κανόνια μου;»… «Αυτός ο απαίσιος Βενιζέλος όμως απελευθέρωσε τη Σμύρνη». Η απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη είχε γίνει ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, δηλαδή στις 5 Μαΐου κι ήταν το θέμα της ημέρας και στη Γαλλία. Άλλωστε ο Κλεμανσώ ήταν αυτός που ΄χε κλείσει το μάτι στον Βενιζέλο και του ΄χε πει «Προχώρα»….. «Τί κάνεις ανιψιά; Δεν σε τουφέκισα ακόμη ο Μεταξάς;» .. «Όχι», είπε άκεφα η Τερέζα, «δεν με τουφέκισε ακόμα». «Τότε θα τον τουφεκίσουμε εμείς». Εμείς – δηλαδή ο Βενιζέλος κι’ εκείνος. Η Τερέζα ένιωθε πάλι το στομάχι της ν’ ανακατώνεται. Δεν άντεχε πια να βλέπει γύρω της αυτούς τους μεσόκοπους χειρούργους που είχαν κόψει το 1916 την Ελλάδα στη μέση και τώρα έκοβαν με την ίδια ευκολία ανθρώπινες ζωές. Απ’ τη μια ο βασιλιάς, ο Μεταξάς, ο Γούναρης, ο άντρας της και τόσοι άλλοι – απ’ την άλλη ο Βενιζέλος, ο σερ Μπάζιλ, ο Μπενάκης κι οι δικοί τους. Δεν θα πέθαιναν ποτέ οι άνθρωποι αυτοί; …. «Θέλω εκατό μυδραλιοβόλα» του είπε κοφτά ο ντ’ Ανούντσιο. «Παράδοση σε μία εβδομάδα»…. «Στην ίδια τιμή που τα πούλησες στους Τούρκους!». Η Τερέζα τινάχτηκε ελαφρά … «Πούλησες μυδραλιοβόλα στους Τούρκους;» «Φυσικά Τερέζα. Πουλάω σε όσους πληρώνουν καλά κι οι Τούρκοι πληρώνουν δέκα φορές παραπάνω απ’ τους Έλληνες». Η Τερέζα έκανε μια κίνηση να σηκωθεί απ’ το τραπέζι, αλλά ο Ζαχάρωφ της χαμογέλασε γλυκά. «Ησύχασε καλή μου. Τα μισά απ’ αυτά ήταν χαλασμένα». «Και τ’ άλλα μισά;» …….Πάντως οι Έλληνες είχαν πολεμήσει καλά, είπε ο Ουίτταλ στον Αμερικανό συγγραφέα. Πολύ καλύτερα απ’ ό,τι είχαν πολεμήσει οι Γάλλοι στον Μεγάλο Πόλεμο. «Τότε γιατί το ΄βαλαν στα πόδια;» ρώτησε κοφτά ο Χέμινγουαιη…. «Κανένας δεν το ΄βαλε στα πόδια» είπε ο Ουίτταλ. «Αν δεν είχαν ένα προδότη πίσω τους, θα ΄χαν πάρει την Άγκυρα». «Ποιός τους πρόδωσε;». «Ο βασιλιάς τους!». Η ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920 τα ΄χε αλλάξει όλα – ακόμα και τους αξιωματικούς που μέχρι τότε κάλπαζαν στους ασιατικούς κάμπους. Ο βασιλιάς τους είχε διώξει «επειδή δεν ήταν δικοί του». Κι’ είχε βάλει στη θέση τους άλλους, που ήταν δικοί του αλλά εδώ και πέντε χρόνια λιάζονταν στις βεράντες της Γενεύης και του Μιλάνου. «Ήταν κάτι γελοία υποκείμενα», είπε ο Ουίτταλ «που πριν πάνε στη μάχη βάζανε πούδρα στα μάγουλά τους, για να τους βγάλουν όμορφους οι οπερατέρ! Μερικοί βάζουν ακόμη και ρουζ». «Ήταν αδερφές;». «Μπορεί και να ΄ταν». … «Ο Τζόνσον είναι του Πυροβολικού» είπε ο Ουίτταλ. «Είδε πράγματα που όταν μου τα διηγήθηκε, βγήκα από τα ρούχα μου». Κοίταξε το φίλο του. «Πες τους τα, Μπίλ». …. «Με είχαν στείλει σαν παρατηρητή σε μια επίθεση που έκανε το ελληνικό Πεζικό. Ήταν η πιο έξοχη επέλαση που έχουν δει τα μάτια μου. Οι Έλληνες έτρεχαν μέσα στις σφαίρες λες κι’ έτρεχαν κάτω από τη βροχή. Μέσα σε πέντε λεπτά είχαν κάνει τουλάχιστον χίλια μέτρα. Και μετά ζήτησαν κάλυψη απ’ το Πυροβολικό τους για να μπορέσουν να προχωρήσουν …» Σκούπισε τα δάκρυά του. «Τα ελληνικά κανόνια ήταν δίπλα μου. Άρχισαν να ρίχνουν, αλλά έτσι όπως τα είχε στήσει ο αξιωματικός τους, οι βολές πέφτανε πάνω στους Έλληνες αντί στους Τούρκους. Σίγουρα δεν είχε ξαναστήσει ποτέ του κανόνια ο μαλάκας μέχρι τότε». Τα μάτια του τρέχανε. «Η αδερφή του κερατά!». «Πού ήταν αυτός εκείνη την ώρα;» ρώτησε ο Χέμινγουαιη. «Δεν ξέρω.. Τον είχαμε χάσει όση ώρα ρίχνανε τα κανόνια. Σίγουρα θα πηδιότανε με κάναν φαντάρο». … «Πόσοι σκοτώθηκαν τελικά;». «Δεν ξέρω. Μπορεί χίλιοι, μπορεί και πέντε χιλιάδες» … «Όταν τελείωσε το μακελειό, ήταν λες κι είχε γεμίσει ο κάμπος παπαρούνες. Κάθε κουφάρι και παπαρούνα». «Σκάσε πανάθεμά σε» είπε ο Χέμινγουαιη….. «Στη Μικρά Ασία ο Κωνσταντίνος πρόδωσε τους πολεμιστές του. Κι αυτός είναι ο λόγος που η επανάσταση των αξιωματικών στην Αθήνα δεν ήταν ένα πυροτέχνημα του Βενιζέλου όπως πίστεψαν μερικοί. Ήταν το ξέσπασμα ενός στρατού που προδόθηκε εναντίον εκείνων που τον πρόδωσαν». Ο Έρνεστ Χέμινγουαιη είχε ζωντανέψει τη σφαγή των Ελλήνων στρατιωτών στη Μικρά Ασία όπως ακριβώς την είχε ακούσει από τον Τζόνσον…. Η ανταπόκριση για τη σφαγή των Ελλήνων στο πεδίο της μάχης από τα λάθη των αξιωματικών του βασιλιά θα δημοσιευόταν πολύ αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου, στην πρώτη σελίδα της Τορόντο Σταρ με τα ονόματα του Ουίτταλ και του Τζόνσον. Την επομένη θα αναδημοσιευόταν σε κάμποσες ευρωπαϊκές εφημερίδες.. Ένας Άγγλος εκδότης θα έγραφε: «Δεν ξέρουμε αν ο Αμερικανός δημοσιογράφος κύριος Έρνεστ Χέμινγουαιη είναι και πυγμάχος, αλλά με την ιστορία που μας είπε μας έδωσε μια πολύ δυνατή γροθιά!»…. «Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται να μας καταλαβαίνει καλά!» λένε πως είπε ο Πλαστήρας στο επιτελείο του. «Γράφει σαν να ήταν μπροστά την ώρα που αποφασίζαμε την επανάσταση». … Αντίθετα, στο Παλέρμο, όπου βρισκόταν τώρα ο Κωνσταντίνος, εξόριστος για δεύτερη φορά, το κομμάτι θα προκαλούσε οργή. Ο βασιλιάς είχε θυμώσει με την εικόνα που έδινε ο Χέμινγουαιη για τους νεοφερμένους αξιωματικούς του και είχε διαβάσει φωναχτά μια φράση που τον είχε κάνει έξαλλο: «Έβαζαν πούδρα στα μάγουλά τους, είχαν περάσει το μισό διάστημα του πολέμου στην Ευρώπη και δεν ήξεραν να ρίξουν μια κανονιά!» Ο Κωνσταντίνος είχε τσαλακώσει νευριασμένος την εφημερίδα και είχε ει στους πιστούς του: «Είμαι σίγουρος ότι τον πλήρωσε ο Βενιζέλος για να γράψει αυτά τα ψέματα!». .. «Είναι ψέματα μεγαλειότατε;». Κανένας δεν το περίμενε, αλλ’ αυτός που είχε τολμήσει να σπάσει το φράγμα της ιερής σιγής ήταν ο άντρας της Τερέζας. Ο βασιλιάς τον κοίταξε θυμωμένος. «Τί θες να πεις;» «Θέλω να πω ότι αυτοί ήταν οι αξιωματικοί που στείλαμε να πολεμήσουν τους Τούρκους. Για τρία χρόνια έκαναν τουρισμό μαζί μας στη Γενεύη και στο Μιλάνο. Δεν είναι έτσι μεγαλειότατε;»… «Δεν μου λες, μπας κι΄ έγινες βενιζελικός;».. «Πάντα θα πιστεύω ότι ο Βενιζέλος είναι ένα μεγαλομανής που έκανε κακό στην Ελλάδα. Της κάναμε όμως κι εμείς.. Το αίμα της Μικράς Ασίας θα μας κυνηγάει όλους πάντα. Αυτό θα γράψει μια μέρα η Ιστορία». «Κύριοι, έχουμε ανάμεσά μας έναν προδότη!»… «Θα μ’ εκτελέσετε Μεγαλειότατε;».. «Μπορεί και να σ’ εκτελέσω».. «Τότε θα μου κάνετε ένα μεγάλο καλό. Πάντα με λέγατε δειλό και είχατε σίγουρα δίκιο. Είμαι πολύ δειλός για ν’ αυτοκτονήσω, πράγμα που σκέφτομαι πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό»….. Ο Χέμινγουαιη ήθελε να σπείρει αγκάθια μέσα στο ίδιο ο περιβόλι του Κεμάλ: «Οι ισλαμιστές περίμεναν ότι ο Κεμάλ θα γινόταν ένας νέος Σαλαντίν, αλλ΄ απογοητεύτηκαν. Ο Κεμάλ είναι ένας μπίζνεσμαν. Δεν δίνει δεκάρα για τον Αλλάχ – το μόνο που τον νοιάζει είναι να πάρει τα πετρέλαια της Μεσοποταμίας»….. «Όλοι λυπηθήκαμε πάρα πολύ, αλλά τώρα πρέπει να κοιτάμε μπροστά. Ό,τι έγινε έγινε. Τώρα πρέπει να προχωρήσουμε χέρι χέρι». «Χέρι χέρι με τη βασίλισσα της Ρουμανίας;» «Ακριβώς» είπε γελαστά ο σερ Μπάζιλ «Χαίρομαι που μπήκες αμέσως στο νόημα Έρνεστ. Η βασίλισσα είναι αυτή που βάζει το μισό εκατομμύριο φράγκα στην τράπεζα. Επίσης θέλει να βοηθήσει πολύ και την Ελλάδα – οι καημένοι οι πρόσφυγες πεινάνε όπως ξέρετε. Η βασίλισσα που έχει πολύ τρυφερή καρδιά είναι έτοιμη να στείλει άλλο μισό εκατομμύριο και στην Ελλάδα». «Για να ταΐσει τους πρόσφυγες;» «Ακριβώς» «Πώς και την έπιασε τόσος πόνος;» «Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Ένα τόσο δα πρόβλημα θα έλεγα. Όπως ξέρετε, η επανάσταση έδιωξε τον βασιλιά και έβαλε στη θέση του τον γιό του, δηλαδή τον Γεώργιο Β΄. Επίσης, όπως ξέρετε, η γυναίκα του Γεωργίου είναι κόρη της βασίλισσας» «Τώρα μπήκαμε στο ψητό». «… Στο Βουκουρέστι λένε πολλά κι η βασίλισσα φοβάται μήπως ο Πλαστήρας δώσει κλωτσιά και στον Γεώργιο…» «Πράγμα πολύ πιθανό» είπε ο Χέμινγουαιη …. Τι χρειάζεται ένας βασιλιάς στην Ελλάδα; Για να κλαδεύει τον κήπο του παλατιού;» … «Ελπίζω να μην έχει τις ίδιες ιδέες και ο Πλαστήρας. Λέω να πάω αύριο να το δω στην Ελλάδα. Είμαι βέβαιος πως αν μιλήσουμε σαν άντρας προς άντρα, θα μου εγγυηθεί την παραμονή του βασιλιά στον Θρόνο. Φυσικά δεν θα τον αφήσω ζημιωμένο». «Εννοείς πως θα τον λαδώσεις;»… «Εμείς οι άνθρωποι των μεγάλων μπίζνες δεν λαδώνουμε, νεαρέ μου δημοσιογράφε. Απλώς ξέρουμε ότι κάθε άνθρωπος έχει τις ανάγκες του. Κι όπως έχω ακούσει, ο Πλαστήρας είναι ένας πολύ φτωχός άνθρωπος» «Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο Χέμινγουαιη. «Όπως είναι αλήθεια ότι κάποιος που πήγε να τον λαδώσει βγήκε από το γραφείο του με δυο τρύπες στην κοιλιά» «Θες να πεις ότι τον σκότωσε ΄Ερνεστ;» «Με το ίδιο του το πιστόλι»… «ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ ΣΤΗΝ “ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΤΑΡ” - Οι Έλληνες στρατιώτες της Θράκης ήταν σκληρά καρύδια. Ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν άγρια για τη γη τους. Ο Κεμάλ θα περνούσε σίγουρα δύσκολες ώρες, αλλά την τελευταία στιγμή, αντί να χρειαστεί να πολεμήσει, του έδωσαν τη Θράκη σαν δώρο στα Μουδανιά»…. Όταν είδε την πρώτη φάλαγγα των Ελλήνων φαντάρων που υποχωρούσαν, κατέβηκε από το τραίνο – η Αδριανούπολη ήταν ακόμα μακριά. Ανακατεύτηκε με τους στρατιώτες. Δεν ήξερε τη γλώσσα τους για να τους μιλήσει, αλλά ήθελε να δει και να καταλάβει. «Ήθελα να μυρίσω τον θυμό τους:» θα ΄γραφε. … «Όλη τη μέρα περπατούσα δίπλα τους – δίπλα σε αξύριστους και βρώμικους άντρες που υποχωρούσαν αμίλητοι, κάτω απ’ τη βροχή, στον ατέλειωτο κάμπο της Θράκης. Δεν είχαν μαζί τους μπάντες, δεν είχαν καμιόνια – δεν είχαν καν ιατρική περίθαλψη». Αυτή την ανταπόκριση ο Χέμινγουαιη την είχε γράψει με το χέρι του ακουμπώντας σ’ ένα πεζούλι στον δρόμο προς την Αδριανούπολη. Δεν προλάβαινε να πάει στο τηλεγραφείο και να τη γράψει στη μηχανή του. «Οι άντρες αυτοί είναι οι τελευταίοι αχθοφόροι της Δόξας που κάποτε λεγόταν Ελλάδα. Κι αυτό ήταν το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας ..»…. «ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤ ΧΕΜΙΝΓΟΥΑΙΗ – Ο ελληνικός πληθυσμός της Θράκης έχει πλημμυρίσει τη Μακεδονία. Είναι κιόλας εκεί μισό εκατομμύριο, αλλά μένει να έλθουν άλλες διακόσιες πενήντα χιλιάδες άνθρωποι. Ποιος θα τους θρέψει; Κανένας δεν ξέρει και μέσα στον επόμενο μήνα και στα επόμενα χρόνια όλος ο χριστιανικός κόσμος θ’ ακούει μια σπαραχτική κραυγή που ελπίζω να φτάνει και μέχρι τον Καναδά: «Μην ξεχνάτε τους Έλληνες της Μακεδονίας». Ernest Hemmingway
Εσύ συμπατριώτη βάλε τον εαυτό σου στη στρατιά των Ελλήνων φαντάρων που αφού πολέμησαν γενναία επιστρέφουν ταπεινωμένοι από το μέτωπο. Βάλε τον εαυτό σου στη μονάδα που προέλαυνε ακάθεκτη, αλλά δεχόταν τα πυρά του δικού της πυροβολικού. Φαντάσου πως είσαι μια κατακόκκινη παπαρούνα στο πεδίο της μάχης των συμφερόντων των ολίγων, που όμως αναπνέεις ακόμη, άρα κρατάς ένα όπλο: την ψήφο σου. Αυτήν θέλουν να σου αποσπάσουν για πολλοστή φορά. Τέλος, βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει και στη θέση του Βενιζέλου, του Κλεμανσώ, του Λόυδ Τζωρτζ, του Πουανκαρέ, του Κωνστανίνου, του Μεταξά του … του … του ….. βάλε όποιον θέλεις από αυτούς που παρακολουθούσαν με χαμόγελο τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ να πανηγυρίζουν το βράδυ της 04.10.2009 ή που παρακολουθούν σήμερα τους βουλευτές να σηκώνονται όρθιοι και να χειροκροτούν μία ψήφο εμπιστοσύνης ή την υπερψήφιση εξοντωτικού προϋπολογισμού ή τα κομματόσκυλα που χειροκροτούν σε συνέδρια τον μεγάλο Αρχηγό που οδηγεί τη χώρα στη νέα Μικρασιατική Καταστροφή, όπως χαρακτηριστικά είπε ο αντεισαγγελέας Εφετών Φλωρίδης.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Υ.Γ. Οποία σύμπτωση. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο φίλος του ο Μπενάκης τότε. Ένας ersatz Βενιζέλος και ένας γνήσιος απόγονος του Μπενάκη σήμερα.
.jpg)
