Όλη τη προηγούμενη βδομάδα έγραφα και ξανάγραφα για δημοτικά έργα που παρατήθηκαν στη μέση και στοιχειώνουν την κοινωνική μας ζωή. Όχι τόσο γιατί προκαλούν ενοχές για χρήματα που..
σπαταλήθηκαν έτσι για πλάκα (γιατί και ο προσωπικός πλουτισμός εις βάρος του κοινωνικού συνόλου τελικά πλάκα αποδείχθηκε κι αυτός) όσο διότι προβάλουν ένα απαισιόδοξο τοπίο μιας κοινωνίας που έχασε όση αποτελεσματικότητα διέθετε.Στην κοιλάδα των νεκρών (προσδοκιών)
1. Έχουμε κατ’ αρχήν την πλατεία Ωρολογίου που «κατασκευάστηκε όπως κατασκευάστηκε». Τα εισαγωγικά χρησιμοποιούνται διότι αυτήν ακριβώς την έκφραση χρησιμοποιεί και ο τότε αντιδήμαρχος τεχνικών για περηφανευτεί ότι αυτός τουλάχιστον τα τελείωνε τα έργα.
2. Συνεχίζουμε με την οδική σύνδεση οικισμού άνω Σελίου με κάτω Σέλι. Η υπόθεση έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Κατηγορούμενοι τρεις λειτουργοί, ένας συνταξιούχος και ένας αιρετός. Το έργο σταματημένο και ο εργολάβος πήρε τα λεφτά για τα οποία δεν δούλεψε και την κοπάνησε.
3. Περνάμε στην Γέφυρα Κούσιου. Δύο κολώνες στην μέση της κοίτης και το έργο σταματημένο από καιρό. Και να πεις ότι δεν υπήρχαν τα χρήματα; Σήμερα πλέον έχουμε φτάσει να αναρωτιόμαστε ακόμη και που βρίσκονται αυτά. Αλλά τι να πει κανείς;
4. Το έργο των αστικών αναπλάσεων. Λάθος στη σύλληψη, λάθος στον σχεδιασμό λάθος και στην εκτέλεση. Ένα τεράστιο αρχείο μικρών και μεγάλων ανοησιών υπάρχει ήδη δημοσιευμένο.
5. Κολυμβητήριο στο ΕΑΚ Μακροχωρίου. Πολλά μπετά, ακριβά μπετά πεταμένα μέσα σ’ έναν πλημυρισμένο λάκκο. Η δικαιολογία είναι ότι στέρεψε η κάνουλα της χρημοτοδότησης. Για την σπατάλη δεν μιλάει κανείς.
6. Βρεφονηπιακός σταθμός στην κυψέλη. Ούτε καν το κουβεντιάζουν. Το άρχισαν σταμάτησε, το ξαναυποσχέθηκαν και έμεινε.
7. Πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής. Κράσπεδα παρατημένα στη μέση του πουθενά. Ούτε να τα λεηλατήσεις αξίζουν πια. Δεν άκουσα ακόμη τις δικαιολογίες τους. Και πάλι παιδικές θα είναι.
8. Ακόμη και εργάκια μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ σταματούν έτσι γιατί κάποιοι ξέχασαν να κάνουν τα απαραίτητα. Παράδειγμα το τοιχίο στην κατάντη νοητή προέκταση της Θωμαΐδου.
9. Σα να μην έφταναν όλα αυτά χαρίστηκε ένα στάδιο, παρατάθηκε (μάλλον παράνομα) ο χρόνος ενός πλειστηριασμού, ευτελίστηκε ο δημόσιος διάλογος και άλλα που βαριέμαι πια να γράψω.
Δειλοί και άβουλοι…
Αυτές οι ντροπές, γιατί περί ντροπής πρόκειται, πίστευα ότι θα οδηγούσαν όλους τους δημοτικούς συμβούλους (συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης) στο να εξαφανιστούν από την κοινωνική ζωή της πόλης για μια τετραετία τουλάχιστον. Όσο είσαι σύμβουλος της συμπολίτευσης, ακόμη κι αν δεν σε έκαναν αντιδήμαρχο, έχεις δυνατότητα να παρεμβαίνεις, να συμβουλεύεις, να απειλείς ακόμη ακόμη, και εν τέλει να διορθώνεις ή και να προλαβαίνεις λάθη. Εκτός πια κι αν δεν σε νοιάζει, αν πήγες εκεί για να τακτοποιήσεις κανένα σου οικόπεδο ή για να ξεφεύγεις από την γυναίκα σου, που με τη σειρά της έκανε την χαζή επειδή είχε της άρεζε να την λένε «συμβουλίνα». Όπως κι αν έχει το πράγμα έκανες το κέφι σου τέσσερα χρόνια, τα θαλάσσωσες, τη βόλτα σου τώρα.
Αν πάλι ήσουν της αντιπολίτευσης τότε μπορούσες ακόμη περισσότερα πράγματα. Να ρωτήσεις, να καυτηριάσεις, να μηνύσεις στην πιο ακραία περίπτωση. Δοθέντος του σημερινού κλίματος όλοι θα σε άκουγαν και γι αυτό θα γινόσουν αποτελεσματικός.
…κι αλλοπαρμένοι
Αυτά πίστευα όταν είδα δημοτικό σύμβουλο της συμπολίτευσης να λέει πως θα «κατέβει» για δήμαρχος. Δηλαδή πόσο πιο χαμηλά θα «κατέβεις» ρε φίλε; Αλλά ακόμη κι αν αποφάσισες να φτάσεις όσο πιο χαμηλά γίνεται, εμάς γιατί θέλεις να μας πάρεις μαζί σου;
