Σκοπιανό και αδρανής στάση του ΥΠΕΞ. Ως πότε;

Απροκάλυπτα υπέρ της πΓΔΜ οι προχθεσινές δηλώσεις του Υπουργού Εξωτερικού της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κούρτς (ετων 27 παρακαλώ), μετά και τη συνάντηση του με τον ...

επίτροπο διεύρυνσης κ Φουλε. Ο ΥΠΕΞ της Αυστρίας συνδέει το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ με την ελληνική προεδρία της Ε.Ε. και ευελπιστεί σε τερματισμό του ελληνικού «μπλοκαρίσματος» στη διένεξη για την ονομασία της ΠΓΔΜ.

Η Αυστρία είναι ο νο1 οικονομικός εταίρος των Σκοπίων. Η συμπεριφορά της όμως είναι απαράδεκτη έναντι της Ελλάδος. Είναι πασιφανές ότι υπάρχει μια αδυναμία να αναδείξουμε το δίκαιο των επιχειρημάτων μας στο Σκοπιανό, κάτι που άλλωστε φάνηκε και με την απόφαση κόλαφο του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το οποίο δικαιώνει πανηγυρικά σε πολλά και σημαντικότατα σημεία τα Σκοπιά , όπως η χρησιμοποίηση του σύμβολου της Βεργίνας υπό προϋποθέσεις, την ανέγερση αγαλμάτων προσωπικοτήτων της Αρχαίας Μακεδονίας, τη δυνατότητα αίτησης των Σκοπιών σε οργανισμούς ακόμα και χωρίς το όνομα FYROM, το de-facto δικαίωμα για διπλή ονομασία κλπ.

Γιατι είμαστε στριμωγμένοι; Ειναι η έλλειψη σωστής προετοιμασίας από πλευράς μας, πολιτικές σκοπιμότητες στην παγκόσμια σκακιέρα και τα δυο;

Το γεγονος ειναι οτι το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν εχει επιθετική πολίτικη, δεν προβαίνει σε επίσημα διαβήματα με την παραμικρή αφορμή, δεν προσπαθεί να πείσει για το δίκαιο των επιχειρημάτων μας, δεν καταγγέλλει τις συστηματικές παραβιάσεις της ενδιάμεσης συμφωνίας από πλευράς πΓΔΜ, με οργανωμένο και επίσημο τρόπο στα διεθνή φόρα.

Η επικοινωνιακή λοιπόν εικόνα του εθνικιστή πρωθυπουργού Γκρουέφσκι στους κόλπους της ΕΕ και των μεγάλων δυνάμεων, ενώ έπρεπε να είναι η χειρότερη, είναι απολύτως ανεκτή και μη εκμεταλλεύσιμη απο ελληνικής πλευράς. Αυτό άλλωστε φαίνεται στις εκάστοτε δηλώσεις χωρών όπως η Αυστρία, η Ουκρανία, η Τσεχία, η Βρετανία, η Πολωνία οι οποίες είναι απροκάλυπτα υπέρ των Σκοπίων.

Και (sic) αν κάποιος ισχυριστεί ότι αυτές δεν είναι χώρες κλειδιά στην παγκόσμια σκακιέρα, τότε δεν έχει πάρα να κοιτάξει στις συντριπτικά υπέρ των Σκοπίων αποφάσεις του ευρωκοινοβουλίου για άμεση έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Αν και αυτό δεν πείθει κάποιους, τότε απλά ας δει ότι η συντριπτική πλειονότητα των χωρών μελών του ΟΗΕ τους έχει αναγνωρίσει με το συνταγματικό τους όνομα, γεγονός που αποδυναμώνει σφόδρα την ελληνική θέση για erga omnes ονομασία.

Αν παλι δεν εχει πειστεί κάποιος ότι στραβός δεν είναι ο γιαλός αλλα στραβά αρμενίζουμε, αρκεί απλα να αναρωτηθεί γιατι οι ΗΠΑ, η Ρωσια ή Κινα και η Ινδια δεν εχουν μεταβάλει την υπέρ των Σκοπίων αναγνώριση του συνταγματικού τους ονόματος, παρα τις προκλήσεις των Σκοπιανών εναντι της Ελλάδος. Ισως πρεπει να μας προβληματίσει όλους ότι ακόμα και χώρες, παραδοσιακά διακείμενες σε εμάς, όπως η Γαλλία, δείχνουν να μεταβάλλουν την πολίτικη τους.

Έχουμε περιχαρακωθεί σε ενα erga omnes γεωγραφικής ονομασίας όνομα, το οποίο το φωνασκουμε με τρόπο αν όχι βαρετό, τότε αναποτελεσματικό και οχι πειστικό.

Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ κος Νιμιτζ κομίζει τη μια πρόταση χειρότερη απο την αλλη, σε βαθμό που να γίνεται απολύτως λογικά πιστευτό οτι είναι μεροληπτικά κατευθυνόμενος.

Erga Omnes πρέπει να σημαίνει ,αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της πΓΔΜ, της γλώσσας τους, που ακόμα και στον ΟΗΕ χαρακτηρίζεται ως «Μακεδονική», της υπηκοότητας των πολιτών, των προϊόντων τους, του πολιτισμού τους, των ISO alpha codes, των διαδικτυακών καταλήξεων, σε όλες τις χώρες, για όλες τις γλώσσες και για κάθε χρήση. Αντ αυτού έχουμε απο ελληνικής πλευράς μια γενική ασάφεια.

Ο Αλβανικός παράγοντας όπως και η Βουλγαρία πρέπει να γίνουν περισσότερο εκμεταλλεύσιμες από ελληνικής πλευράς. Με τέτοια πολίτικη, μια ήττα στο Σκοπιανό ειναι απολύτως προδιαγεγραμμένη, και αυτό δίνει θάρρος σε χώρες όπως η Αυστρία πρόσφατα, να τάσσονται απροκάλυπτα υπέρ των Σκοπιών. Εμείς πότε θα αντιδράσουμε αποτελεσματικά; Ακόμα και πληροφορίες με φωτογραφικό/οπτικο υλικό που φθανουν στο ΥΠΕΞ (Διευ/νσεις Α3/Δ1) δεν τυγχάνουν εκμετάλλευσης.

Το ξεπούλημα της ιστορίας ενός έθνους είναι πολύ πιο σοβαρό από οποιαδήποτε οικονομική κρίση, απλά διότι δεν ανατρέπεται, και αυτό μπορεί να σημάνει μελλοντικές γεωπολιτικές διεκδικήσεις που όταν καν τις φανταζόμαστε. Με σοβαρότητα, χωρίς εθνικισμούς, αλλα με πίστη στο δίκαιο, με οργάνωση των θέσεων μας με επιθετική πολίτικη και στρατηγική , σίγουρα μπορούμε να κάνουμε κατι καλύτερο από τα οσα λίγα εχουμε επιτύχει και τα οσα πολλά τους έχουμε επιτρέψει να πανηγυρίζουν. Η διαιώνιση του προβλήματος ισως να είναι θετική για τα ελληνικά συμφέροντα αν επιτευχθεί σε βαθος εικοσαετίας λογω δημογραφικής ανατροπής με κυρίαρχο πλέον το αλβανικό στοιχείο στην πΓΔΜ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό.

Π. Π.