Γράφει ο Γιώργος Δημαρέλος
Δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη "Πρωτοβουλία"
Είχα σκοπό να γράψω ένα άρθρο για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές που να αναφέρεται στο γενικό περίγραμμα των κομματικών τοποθετήσεων σε αυτές. Μάλιστα, είχα σκοπό να το γράψω, αφού...
καταλήξουν όλα τα κόμματα στις επιλογές τους για να είναι πιο σαφής και πιο ρεαλιστική η προσέγγιση. Μετά τα χθεσινά αλληλοανοίγματα στο δημοτικό συμβούλιο όμως, είπα να καταθέσω τώρα την άποψή μου.
Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει και πέρα απ’ όσα λέγονται η Πρωτοβουλία του Γιάννη Μπουτάρη είναι μία δημοτική παράταξη πολιτών, που απευθύνεται στον κόσμο απευθείας. Ζητάει τη στήριξη εκείνων των κομμάτων που αποδέχονται τη ανεξαρτησία της τοπικής αυτοδιοίκησης από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και με αυτή την αρχή πορεύεται. Με αυτές τις αρχές επιλέγει και ο Δήμαρχος τους άμεσους συνεργάτες του, χωρίς να λογαριάζει ισορροπίες κομμάτων, αλλά ισορροπίες ανθρώπων.
Σήμερα, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, όταν συζητώ με φίλους, η ερώτηση που καλούμαι να απαντήσω είναι «τι θα κάνει η ΝΔ/ΣΥΡΙΖΑ?». Λογικό εν μέρει, γιατί είναι τα δύο μεγαλύτερα σε ποσοστά κόμματα σήμερα και που ακόμα δεν έχουν ανοίξει τα χαρτιά τους. Τι νομίζω ότι συμβαίνει? Να τα πάρω με τη σειρά.
Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει αποδείξει ακόμα ότι είναι έτοιμη (τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη) να κόψει τους δεσμούς κόμματος με την τοπική αυτοδιοίκηση. Μεταξύ μας, δεν είναι και στο DNA της να κόψει αυτούς τους δεσμούς. Ποτέ δεν το έκανε. Μετράει, κάνει, ράνει, με ερώτημα την κομματική επικράτηση. Φαίνεται ότι δεν της βγαίνει το σενάριο όπως θα το σχεδίαζε. Εδώ είναι η ώρα της αλήθειας για τα αυτοδιοικητικά στελέχη της ΝΔ. Η θα αποφασίσουν να κάνουν το αποφασιστικό βήμα της κοπής αυτού του ομφάλιου λώρου ή θα συνεχίσουν να πορεύονται στο άγνωστο, περιμένοντας το τι και ποιον θα αποφασίσει το κόμμα γι αυτούς. Και στη συνέχεια θα πρέπει να εκτεθούν και στη λαϊκή ψήφο με αυτήν την κομματική τους ιδιότητα. Δύσκολα τα πράγματα εν έτει 2014 στην Ελλάδα…
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, έχει τα δικά του θέματα. Εγκλωβισμένος στο δίλημμα της κομματικής καταγραφής και επιβεβαίωσης καθώς οδεύει προς την εξουσία ή στην στήριξη των βασικών ιδεολογιών της αριστεράς που είναι η κοινωνία των πολιτών. Μετράει όμως και ο ΣΥΡΙΖΑ, είμαι σίγουρος. Έχει δίπλα του ένα άλλο κίνημα της κοινωνίας των πολιτών, το οποίο δεν ξέρει πώς να το χειριστεί. Ειδικά δε αφού, ακόμα και αν δεν ταυτίζεται απολύτως ιδεολογικά με αυτό, «ψαρεύει» και στα δικά του τα νερά. Αυτό το πρόβλημα για το ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα μεγαλύτερο, καθώς η κοινοβουλευτική ψήφος προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δεμένη ιδεολογικά ψήφος και δεν ελέγχεται εύκολα. Αν κατέβει, λοιπόν, με κομματικό υποψήφιο είναι σαν να απεμπολεί την ιδεολογία του. Θα περίμενα/ήλπιζα να στηρίξει την Πρωτοβουλία, προσπαθώντας με την δυναμική της στιγμής του, να δώσει περισσότερα αριστερά χαρακτηριστικά στην Πρωτοβουλία, αλλά δε νομίζω ότι εν τέλει θα το κάνει. Μια και που αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο πριν τις τελικές αποφάσεις, να πω ότι ακόμα και τώρα δεν είναι αργά να υπάρξει αυτή η συμπόρευση. Θα ήταν το καλύτερο αφού μοιραζόμαστε την ιδέα της κοινωνίας των πολιτών. Στα χαρτιά τουλάχιστον.
Τελειώνοντας, όλα τα παραπάνω είναι προβλήματα που δεν αγγίζουν την καθημερινότητα της Πρωτοβουλίας. Πορευόμαστε απευθυνόμενοι στον κόσμο που μας ψηφίζει. Αυτό κάνουμε οι περισσότεροι, αν όχι όλοι. Και αυτό γιατί βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι το 2005, που αποφάσισαν να κάνουν τις ρήξεις που απαιτεί η τοπική αυτοδιοίκηση με τα κόμματα με μπροστάρη τον Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ο καταλληλότερος να σπάσει το απόστημα της κομματικοποίησης στην καθημερινότητα της πόλης. Δεν μας πίστεψαν αρκετά το 2006, τα καταφέραμε το 2010, θα ήταν ευχής έργο να γίνουμε ακόμα καλύτεροι το 2014. Νομίζω ότι οι πόρτες της Πρωτοβουλίας είναι ανοιχτές για όλους με τους οποίους μοιραζόμαστε την καθημερινή αγωνία της βελτίωσης της καθημερινότητας, μακριά από κομματικές διαφορές, αλλά πάντα με οδηγό το ζητούμενο, που είναι η κοινωνία των πολιτών. Άλλωστε και εγώ με τη σειρά μου, ως πολίτης αναφέρομαι και εκτίθεμαι στον κόσμο για τα θέματα της πόλης και ως τέτοιος ενεργώ στην καθημερινότητά μου.
