Ο Δήμαρχος δεν μπορεί να είναι βουλευτής που βαρέθηκε ή δεν βρήκε υπουργική θέση – Η Δημαρχία ταιριάζει μόνο σε άξιο Θεσσαλονικιό – Κι αν δεν το έχει σκεφτεί ή δεν το αποφασίζει εκείνος, να τον φέρουμε προ των ευθυνών του
Γράφει ο Θάνος Τάκης
Για πολλά χρόνια, η χώρα μας κατηγοριοποιούνταν σε εκείνες όπου οι πολίτες συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό στις εκλογικές διαδικασίες. Ποσοστά συμμετοχής του εκλογικού σώματος ακόμη και άνω του 80%, δεν ήταν ξένα. Κάπως χαμηλότερα στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά πάλι, σημαντικά.
Το 2006, στην Θεσσαλονίκη, Δήμαρχος εξελέγη ο κ. Παπαγεωργόπουλος με 72.696 ψήφους από εκλογικό σώμα 245.646 ψηφοφόρων, δηλαδή με την θετική ψήφο του 29,5% του συνόλου και στην Αθήνα, Δήμαρχος εξελέγη ο κ. Κακλαμάνης με 126.877 ψήφους από εκλογικό σώμα 514.114 ψηφοφόρων, δηλαδή με την θετική ψήφο του 24,7% του συνόλου.
Συμμετοχή Θεσσαλονίκης: 62 % (Α’ Γύρος) και 56 % (Β’ Γύρος).
και Αθήνας: 57 % (Α’ Γύρος – δεν υπήρξε Β’ Γύρος).
Το 2010, άλλαξε τις συνήθειες και για μας. Προσεγγίσαμε ποσοστά συμμετοχής, δυτικοευρωπαϊκά. Στην Θεσσαλονίκη, Δήμαρχος εξελέγη ο κ. Μπουτάρης με 52.174 ψήφους από εκλογικό σώμα 247.571 ψηφοφόρων,δηλαδή με την θετική ψήφο του 21 % του συνόλου. Στην Αθήνα, Δήμαρχος εξελέγη ο κ. Καμίνης με 77.165 ψήφους από εκλογικό σώμα 488.150 ψηφοφόρων, δηλαδή με την θετική ψήφο του 15 % του συνόλου.
Συμμετοχή Θεσσαλονίκης: 54 % (Α’ Γύρος) και 45 % (Β’ Γύρος).
και Αθήνας: 43 % (Α’ Γύρος) και 34 % (Β’ Γύρος).
Η συμμετοχή, πράγματι ανησυχητικά χαμηλή. Οι αριθμοί λένε μια πικρή αλήθεια. Οι πολίτες έχουν κηρύξει ‘λευκή’, εκλογική απεργία και η κατάσταση χειροτερεύει. Είτε γιατί οι εκλογείς, για όποιους δικούς τους λόγους, αποστρέφονται την διαδικασία, είτε γιατί οι υποψήφιοι δεν καταφέρνουν να εμπνεύσουν τους πολλούς. Τείνω προς το δεύτερο. Οι υποψηφιότητες δεν έπεισαν, πάνω από τους μισούς. Υπάρχει μομφή εδώ, αναμφισβήτητα.
Άγνωστο το μέλλον. Αλλά, όπως ήδη αναφέραμε, με μόλις 120 μέρες μέχρι την Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών, χωρίς κάτι διαφορετικό, ειδικά για την Θεσσαλονίκη, ακόμη και τα πιο πάνω εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά συμμετοχής ίσως να φαντάζουν υψηλά, την Δευτέρα των εκλογών.
Και ναι μεν, δεν αμφισβητείται η δημοκρατική διαδικασία αλλά νομίζω ότι δικαιολογημένα τίθεται, από πολλούς, ζήτημα δημοκρατικής νομιμοποίησης. Σκεφτείτε: σήμερα η Θεσσαλονίκη, έχει Δήμαρχο που τον ψήφισε το 21 % των εκλογέων!
Οι πολιτικές ηγεσίες, δεν κατάφεραν να εμπνεύσουν τους εκλογείς, ούτε το (σαφώς ηπιότερο) 2010, με τις επιλογές τους. Διότι, μην γελιόμαστε, ούτε ο κ. Καμίνης, ούτε φυσικά ο κ. Μπουτάρης ξεπήδησαν από τα σπλάχνα της κοινωνίας. Και οι δύο, μπορεί να φόρεσαν καλοραμμένες στολές παραλλαγής, στα χρώματα της Κοινωνίας των Πολιτών, προσποιούμενοι την ανεξαρτησία τους, αλλά και ο τρόπος επιλογής τους, το δαχτυλίδι του εκλεκτού που έλαβαν, όπως και η προεκλογική τους παρουσία ήταν αμιγώς κομματικά χρωματισμένες.
Πλέον, στα δύσκολα χρόνια που ζούμε, έχουμε ευθύνη εμείς, οι πολίτες, να «τραβήξουμε από το πέτο» κάθε ικανό άνθρωπο και να τον «ξεμπροστιάσουμε» στην τοπική κοινωνία μας, αναδεικνύοντας την αξία του. Να τον ωθήσουμε εμείς, στο πρώτο βήμα του, αν εκείνος δεν το έχει σκεφτεί ή δεν το τολμά. Να μην παρακολουθήσουμε απαθείς, άλλη μια φορά, τρίτους ν’αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς. Να μην επιτρέψουμε και πάλι, στα απαρχαιωμένα κόμματα, να λειτουργήσουν για άλλη μια φορά με την γνωστή μανιέρα του «καταλληλότερου», μέσα από βολικά στημένες δημοσκοπήσεις. Δεν μπορεί σήμερα να συζητάμε στην πόλη, αποκλειστικά και μόνο για εν ενεργεία βουλευτές, επειδή έτσι θέλει κάποια κομματική ηγεσία. Φτάνει πια!
Υπάρχουν άλλοι, ιδιαίτερα ικανοί Θεσσαλονικείς, με πραγματικό κότινο στο κεφάλι, κερδισμένο με κόπο και αξιοσύνη, καθένας κατά την προσωπική πορεία και ιστορία του. Τα κόμματα, δεν αναζητούν και ίσως δεν επιτρέπουν τέτοιες υποψηφιότητες, διότι τέτοιες προσωπικότητες είναι κατά τεκμήριο ανένταχτες. Έχω υπόψιν μου ορισμένες και δύο από αυτές, θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας.
Προσωπικά, θα ήθελα να είχα την δύναμη να ‘τραβήξω το μανίκι’ του Εισαγγελέα και πρώην Προέδρου της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων κ. Βασίλη Φλωρίδη και να τον ‘εξαναγκάσω’ να δηλώσει παρών στον εκλογικό αγώνα για την Δημαρχία Θεσσαλονίκης.
Όπως θα ήθελα να είχα την δύναμη να ‘τραβήξω το μανίκι’ και του συνταγματολόγου Καθηγητή κ. Κώστα Χρυσόγονου.
Τους συγκεκριμένους γνωρίζω μόνο από την δημόσια εικόνα και παρουσία τους, από τον προφορικό και γραπτό λόγο τους, από τις θέσεις που τίμησαν και τις θέσεις που υπερασπίστηκαν. Αναγνωρίζω την πολιτική τους θέση και αδιαφορώ για την κομματική τους ταυτότητα – αν διαθέτουν. Εξάλλου, δεν ζητώ από κανέναν να συμφωνήσει ή διαφωνήσει με τις συγκεκριμένες, προσωπικές κρίσεις και επιθυμίες. Αλλά θα ευχόμουν, ο κάθε ένας που νοιάζεται για την πόλη μας, την Θεσσαλονίκη, να τραβήξει αντίστοιχα μανίκια μήπως και επιτύχει να φέρει μπροστά στα μάτια μας εκείνα που θεωρεί ότι εφόσον εκλεγούν, θα «σηκωθούν» και θα αρχίσουν να δουλεύουν, με ωραίο, τίμιο και αποτελεσματικό τρόπο. Για εμάς, την πόλη μας και το κοινό μας μέλλον. Μην το αφήσουμε, για άλλη μια φορά, στους εκλεκτούς της κομματικής καμαρίλας.
Αρκετά, νομίζω, με υποψηφίους ροκ-σταρ και κυρίες φιλανθρωπικών ζουρ-φιξ.
Οι επόμενες χρονιές είναι κρίσιμες.
Και ο χρόνος κυλά.
