Υπουργοί… σε ρόλο ταχυδρόμου!

Του Δημήτρη Μάρδα

Καθηγητή Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ

Κατά την εκδήλωση της κοπής της Πρωτοχρονιάτικης πίττας του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης σε ξενοδοχείο της πόλης, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου ο κος Μιχάλης Ζορπίδης, με ομιλία του...

λίβελο κατά της αναποτελεσματικότητας και ανικανότητας της κυβέρνησης, τόνισε με μελανά χρώματα την πραγματική εικόνα της αγοράς.

Απέναντί του, στο τραπέζι των επισήμων, κάθονταν γνωστοί Υπουργοί της κυβέρνησης, (όλως τυχαίως μόνο της Ν.Δ.) που εκλέχθηκαν στο Νόμο Θεσσαλονίκης. Τον άκρως αποτελεσματικό αντιπρόεδρο μας τον ξέχασαν μάλλον τελείως, εκτός αν γνώριζε από πριν το καυστικό περιεχόμενο της ομιλίας του Προέδρου, οπότε έλειπε ο ίδιος ή εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, εσκεμμένα!

Μόλις ο Πρόεδρος ολοκλήρωσε την ομιλία του σύσσωμοι οι παρόντες Υπουργοί απαίτησαν ένα πράγμα: «Δώστε μας την ομιλία να τη δώσουμε εμείς στα χέρια του πρωθυπουργού για να έχει μια άμεση γνώση των προβλημάτων της πόλης!!!»

Eρώτηση 1η: Ο Υπουργός χρειάζεται την ομιλία του κου Ζορπίδη για να έχει άμεση γνώση των προβλημάτων που τέθηκαν;. Να υπενθυμίσουμε ότι μόνο λίγους μήνες πριν, κατά την έναρξη της ΔΕΘ, ο Πρωθυπουργός ο ίδιος ενημερώθηκε από όλους τους φορείς της πόλης για τα προβλήματά της διεξοδικότατα μάλιστα.

Ερώτηση 2η: Οι Υπουργοί της χώρας απλά μεταφέρουν σαν παραδοσιακοί ταχυδρόμοι, αιτήματα των φορέων της κάθε πόλης στα χέρια του Πρωθυπουργού περιμένοντας έτσι τη λύση τους; Τι είδους οργάνωση της κυβέρνησης είναι αυτή, όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας οφείλει να φιλτράρει όλα τα αιτήματα που αρχίζουν από τη μεταφορά ενός αστυνομικού τμήματος έως τις επιπλοκές που προκαλεί η ατέρμονη διαδικασία κατασκευής του μετρό της Θεσσαλονίκης.

Οπότε, όλοι αυτοί παραμένουν αμέτοχοι στα όσα διαδραματίζονται γύρω τους ή δεν αγγίζουν οτιδήποτε πρόβλημα, γιατί απλά δεν είναι θέμα της αρμοδιότητάς τους; Θέμα αρμοδιότητας τους δεν είναι φυσικά η μέθοδος και ο τρόπος επίλυσης ενός προβλήματος, όταν αυτό βρίσκεται στα χέρια ενός άλλου συναδέλφου τους.

Δουλειά τους είναι όμως η ανάδειξη του όποιου τοπικού προβλήματος (βουλευτές της πόλης είναι) και η άσκηση κάθε πίεσης, με σκοπό την επίλυση του από τον καθ’ ύλην αρμόδιο συνάδελφό τους και όχι φυσικά από τον Πρωθυπουργό!!!