8 Ιαν 2014

Μια ιδέα για τον φόρο ακινήτων

Ο Φόρος Κατοχής Ακινήτων πρέπει να περιέλθει στους Δήμους ενσωματώνοντας και τα Δημοτικά Τέλη, τον Δημοτικό Φόρο και το ΤΑΠ που σήμερα εισπράττονται μέσω ΔΕΗ
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης


[Εκατοστή τρίτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html ), ενενηκοστή πέμπτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και τεσσαρακοστή τέταρτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

            Ένας φίλος μού έστειλε την ακόλουθη πρόταση, η οποία φέρεται διατυπωθείσα πριν από 30 χρόνια από τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς Γ. Δράκο [δημοσιεύθηκε και στο «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» την 27.11.2013]. Περιληπτικά, η πρόταση έχει ως εξής:

 «1.Ο Φόρος Κατοχής Ακινήτων πρέπει να περιέλθει στους Δήμους ενσωματώνοντας και τα Δημοτικά Τέλη, τον Δημοτικό Φόρο και το ΤΑΠ που σήμερα εισπράττονται μέσω ΔΕΗ  και να είναι αναλογικός και ανταποδοτικός (benefit approach). Οι Δήμοι θα αναλαμβάνουν  αποκλειστικά  την εκτέλεση και χρηματοδότηση όλων των έργων που αφορούν στους δημότες τους. Η έννοια  των «έργων» σε πρώτο στάδιο μπορεί να ερμηνευθεί περιοριστικά, αλλά στη συνέχεια μπορεί να επεκταθεί περιλαμβάνοντας όλα τα δημόσια αγαθά τοπικής εμβέλειας (με αντίστοιχη διεύρυνση του εύρους του συντελεστή του ΦΚΑ).
     2. Οι Δήμοι της χώρας κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες:
    2.1. Πλούσιους (Π),
    2.2.  Πτωχούς (Χ), και
    2.3.  Μέσης Εισοδηματικής Τάξεως (Μ)
       3. Η Κεντρική Διοίκηση (Κυβέρνηση) παρέχει τη δυνατότητα στους Δήμους να επιβάλλουν ΦΚΑ (στα ακίνητα της περιφέρειάς τους) με αναλογικό συντελεστή που θα κυμαίνεται π.χ. από 0 έως 1%.
    4. Η βασική συνιστώσα της πλατφόρμας στην προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων Δημάρχων θα είναι η εκτέλεση συγκεκριμένων έργων με ταυτόχρονη εκτίμηση του κόστους τους και πρόβλεψη χρηματοδότησής τους με συγκεκριμένο συντελεστή ΦΚΑ. Έτσι, π.χ. ο υποψήφιος Α θα προτείνει την κατασκευή των έργων Ε1 και Ε2 και τη χρηματοδότησή τους με συντελεστή 0,8% επί της αντικειμενικής αξίας της ακίνητης περιουσίας που ευρίσκεται στο συγκεκριμένο Δήμο. Ο υποψήφιος Β θα προτείνει την κατασκευή μόνο του έργου Ε1 και την επιβολή ΦΚΑ με συντελεστή 0,5% κ.ο.κ.
       5. Η Κυβέρνηση μπορεί να επιβάλλει αναδιανομή πόρων μεταξύ των Δήμων. Έτσι, π.χ. από τα έσοδα του ΦΚΑ των Δήμων Π (Πλουσίων) η Κυβέρνηση φορολογεί το 25% και με τα προκύπτοντα έσοδα επιδοτεί με 25% τα έσοδα του ΦΚΑ των πτωχών Δήμων.
       6. Για όποιο ακίνητο δεν πληρωθεί ΦΚΑ για πέντε χρόνια, το ακίνητο αυτό περιέρχεται στο Δήμο ο οποίος υποχρεωτικά το βγάζει εντός συντόμου χρόνου (π.χ. 3 μηνών) σε πλειστηριασμό με τιμή εκκίνησης την αντικειμενική του αξία. Εάν δεν παρουσιαστεί  αγοραστής, το ακίνητο βγαίνει και πάλι σε πλειστηριασμό στο π.χ. 80% της αντικειμενικής του αξίας κ.ο.κ μέχρι της οριστικής πωλήσεώς του. Από το προϊόν  της εκποιήσεως, ο Δήμος παρακρατεί τον οφειλόμενο ΦΚΑ και το υπόλοιπο το καταθέτει στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Εάν ουδείς το διεκδικήσει εντός π.χ. πέντε ετών, και το ποσό αυτό περιέρχεται στον Δήμο.
         7.Βασικά πλεονεκτήματα του Προτεινόμενου Συστήματος:
        7.1. Απενοχοποιεί την Κυβέρνηση από τις κατηγορίες για «χαράτσια» κ.λπ.
        7.2. Αναδεικνύει «το λαό στην εξουσία», αφού η πλειοψηφία των πολιτών του Δήμου θα αποφασίζει για το πόσο θα φορολογηθεί η ακίνητη περιουσία του.
         7.3. Σταματά η διεκδίκηση από τους Δήμους για χρήματα από την Κυβέρνηση για τοπικής σημασίας έργα που διαφορετικά ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσει («όποιος πίνει τζάμπα, μεθάει δύο φορές»).
         7.4. Εκλογικεύει και αποκομματικοποιεί την προεκλογική εκστρατεία στις Δημοτικές Εκλογές.
          7.5. Οδηγεί στην αξιοποίηση των γηπέδων.
          7.6. Η πρόβλεψη του σημείου 6 οδηγεί στην επίλυση σημαντικών προβλημάτων, ιδίως στους ορεινούς δήμους της χώρας, που σχετίζονται με τα στην ουσία «αδέσποτα» ακίνητα. ΄Ετσι π.χ. σε ημιεγκαταλελειμμένο χωριό της ορεινής Μάνης 2-3 οικογένειες (επαν)έρχονται και ανακατασκευάζουν 2-3 «πύργους» ομορφαίνοντας το χωριό. Αλλά μεταξύ τους παρεμβάλλονται πολλά ερείπια πύργων (συχνά σκουπιδότοπων με τρωκτικά), των οποίων οι αρχικοί ιδιοκτήτες μετανάστευσαν σε υπερπόντιες χώρες πριν 100 χρόνια και θεωρητικώς τα πολυπληθή δισέγγονά τους είναι οι «ιδιοκτήτες» των ερειπίων. Τα δισέγγονα αυτά συνήθως έχουν πλήρως αποξενωθεί από την Ελλάδα και αγνοούν ότι έχουν κάποιο μερίδιο (συχνά το καθένα κάτω του 5%) σε ένα ακίνητο 100 μ2 ερειπωμένο...αν δεν αγνοούν και το που βρίσκεται η ...Ελλάδα! Το σημείο 6 της πρότασης επιλύει και αυτά τα προβλήματα και οδηγεί στην αξιοποίηση των ακινήτων αυτών και στον ευπρεπισμό πληθώρας οικισμών της ελληνικής υπαίθρου.
        7.7. Οι Δήμοι θα αποκτήσουν ένα σημαντικό έσοδο σε βάθος 10ετίας με την πρόβλεψη του σημείου 6.
        7.8. Οι πολίτες «ενηλικιώνονται» και «εκπαιδεύονται» συνειδητοποιώντας ότι δεν υπάρχει «δωρεάν γεύμα».
         7.9. Οι πολίτες αποκτούν τη δυνατότητα «να ψηφίζουν με τα πόδια τους»: Αν δεν τους αρέσει ο συντελεστής 1% στο Δήμο Α, μεταβαίνουν στο Δήμο Β που επιβάλλει ΦΚΑ με συντελεστή 0,5%, αλλά συγχρόνως παρέχει και λιγότερα δημόσια αγαθά».
            Βέβαια, το 7.9 είναι δυσεφάρμοστο, αν όχι ανεφάρμοστο. Δεν είμαι χελώνα ή σαλιγκάρι για να φύγω με το σπίτι μου από τον Δήμο Α και να πάω στον Δήμο Β, αν ο Δήμος Α μου επιβάλλει υψηλό ΦΚΑ. Και το 5, όμως, θα προκαλούσε αντιδράσεις, αλλά η ιδέα σε γενικές γραμμές δεν είναι καθόλου κακή. Αυτός μάλλον είναι και ο λόγος που όλες οι κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκαν με την πρόταση, ενώ την γνωρίζουν εδώ και 30 χρόνια, όπως διαβάζω. Μου φαίνεται, βέβαια, παράξενο ότι διατυπώθηκε τόσο παλιά, ήτοι σε χρόνο όπου δεν είχαν μπει τα «χαράτσια» στη ζωή μας, αλλά και δεν υπήρχε ο ΤΑΠ. Το πρώτον εφαρμόσθηκε χαράτσι μέσω ΔΕΗ το 1992. Όποιος και να είναι, όμως, ο πατέρας της ιδέας και οποτεδήποτε διατυπώθηκε αυτή, δεν είναι κακή. Ο δε λόγος που δεν κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση οι κυβερνώντες είναι, κατά τη γνώμη μου, απλός:  η ιδέα καθιστά τους Δήμους αυτάρκεις και όχι υποχείρια της εκάστοτε κυβέρνησης. Βλέπετε, πολλοί Δήμοι έχουν άρχοντες μη προερχόμενους από το κυβερνών κόμμα. Αν είναι δυνατόν να διαχειρίζονται «οι μη δικοί μας» τέτοιους πόρους!
            Θυμηθείτε και τον πολυδιαφημισθέντα από το ΠΑΣΟΚ δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης με εκλογή των νομαρχών αντί του διορισμού των. Του κόλλησαν ένα γραμματέα της περιφέρειας και τον στραγγάλισαν τον εκλεγμένο νομάρχη.  

Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση

Υ.Γ. Λέτε κάτι τέτοιο να είχε κατά νουν ο Σαμαράς σε τηλεοπτική του συνέντευξη εντός του Νοεμβρίου 2013, όταν αναφέρθηκε σε σκέψεις για οικονομική ενίσχυση των Δήμων; Άντε να δούμε!

 
Copyright © 2015 Taxalia Blog - Θεσσαλονίκη