Η αστική πανίδα της Θεσσαλονίκης - αδέσποτες γάτες και σκύλοι κατά κύριο λόγο - έχει τα ίδια περίπου χαρακτηριστικά μ’ εκείνες των υπόλοιπων μεγάλων πόλεων της χώρας: Ελάχιστη...
εως μηδαμινή επίσημη κρατική μέριμνα με εξαιρέσεις τις δράσεις που σχετίζονται με ζωωφιλικά σωματεία όπως προγράμματα στειρώσεων κλπ.
Ο χειμώνας αποδεικνύεται εκατόμβη για χιλιάδες αδέσποτα που λιμοκτονούν κυριολεκτικά καθώς η εύρεση τροφής είναι πολύ δύσκολη και ακόμα κι ένας απλός τραυματισμός καταλήγει μοιραίος.
Διασχίζοντας την περιφεριακή οδό μετράς περισσότερα από εκατό κουφάρια δύστυχων ζώων κι αναρρωτιέσαι γιατί δεν φρόντισαν να την περιφράξουν όπως σε όλες τις οδούς ταχείας κυκλοφορίας. Και τα βλέπεις εκεί τα δύστυχα για μήνες μέχρι να γίνουν ένα με την άσφαλτο μιας και δεν τα μαζεύει καμία αρμόδια υπηρεσία, αλλά και δεν υπάρχει λωρίδα ασφαλείας να σταματήσουμε - όσοι ενδιαφερόμαστε - να να πάρουμε από εκεί. Είναι θέμα πολιτισμού διαολε..
Μέρες που είναι λοιπόν, όποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει κατοικίδιο, ας ρίξει μία ματιά στα παρακάτω links, αλλά και στα υπόλοιπα. Είναι όλα διασωσμένα από βέβαιο θάνατο, ίσως μια καλύτερη τύχη γι αυτά να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους.
Επιφυλάσσομαι για πλήρη κατάλογο καταφυγίων που φροντίζουν και διαθέτουν αδέσποτα προς απόκτηση.
ΔΗΜ.ΖΗΣ.