“…η γενοκτονία των Εβραίων, μεταξύ αυτών και των συμπατριωτών μας Εβραίων της Ελλάδας, είναι ένα από τα μεγάλα εγκλήματα του 20ου αιώνα, που μας αφορά άμεσα. Και το έγκλημα αυτό μας αφορά ιδιαιτέρως! Όχι μόνο γιατί είναι συμπατριώτες μας, ούτε και με τον τρόπο που μας αφορούν οι ...
άλλες μεγάλες γενοκτονίες, από των ιθαγενών της αμερικανικής ηπείρου μέχρι το σημερινό Νταρφούρ, αλλά με έναν κάπως ιδιαίτερο τρόπο.
Και ο λόγος είναι ότι το τρομακτικό Ολοκαύτωμα που προκάλεσαν οι Ναζί κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η φρίκη που αυτό προκάλεσε στην ανθρωπότητα, επέτρεψε να καλλιεργηθεί η ευαισθησία για την καταπίεση πληθυσμών εξαιτίας της πολιτισμικής τους διαφορετικότητας. Έτσι φτάσαμε στο νομικό ορισμό του εγκλήματος της Γενοκτονίας από τον ΟΗΕ το 1948. Και έτσι κι εμείς, οι Έλληνες της Ανατολής δηλαδή, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι, μπορέσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά για το δικό μας Ολοκαύτωμα που έγινε απο τους Νεότουρκους δασκάλους των Ναζί, μόλις 20 χρόνια πριν από το εβραϊκό…
 |
| O απεσταλμένος του Χίτλερ Konstantin Freiherr von Neurath στην κηδεία του φασίστα Κεμάλ Ατατούρκ |
Όπως τους Εβραίους οι Ναζί τους θεωρούσαν υπανθρώπους (“σαν τις κατσαρίδες“) που έπρεπε να τους εξοντώσουν ….και τους εξόντωσαν, έτσι και ‘μας οι Νεότουρκοι μας θεωρούσαν ως “τα βλαβερά χόρτα που έπρεπε να ξεριζωθούν“…. και μας ξερίζωσαν!!!
Οι Εβραίοι λοιπόν άνοιξαν το δρόμο. Και ίσως το πιο συμβολικό σημείο συνάντησης να είναι το Βερολίνο, όπου εδώ και πολλά χρόνια ο τοπικός Ποντιακός Σύλλογος οργανώνει τιμητική πορεία προς το Μνημείο του Ολοκαυτώματος για να τιμήσει τους δικούς μας νεκρούς της Γενοκτονίας. Αναγνωρίζοντας με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο, ότι η συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας πρέπει να είναι ενιαία, όσον αφορά το έγκλημα της γενοκτονίας.
Ένα μήνυμα που δυστυχώς οι δικοί μας “αντισημίτες”, οι αναθεωρητές τύπου Νακρατζά, Κωστόπουλου ή Ταχματζίδη, δεν έχουν κατανοήσει. Με μια απίστευτη εμπάθεια και μνησικακία, προσπαθούν να αμφισβητήσουν, να συκοφαντήσουν και να εξευτελίσουν αυτό που με τόση προσπάθεια και αγώνα διεκδίκησε ο δικός μας προσφυγικός λαός από μια άξενη “μητέρα-πατρίδα” : το δικαίωμα στη Μνήμη.
Γι αυτό λοιπόν ας χαρίσουμε στον Abravanel κάποιες φωτογραφίες από τις φετινές εκδηλώσεις στο Βερολίνο για την ποντιακή γενοκτονία :
http://pontosandaristera.wordpress.com
