Pablo

Γράφει ο Μήτσος ο Τούφας

Έφυγε κι  ο Pablo Garcia για δεύτερη βολά απ την ομάδα.

 Πήγε να παίξει αλλούθε μπάλα ,  ένεκα   ότι δεν τα παρατάει. Δικαίωμά του και μαγκιά του μια που όπως λέγει, αντέχουν τα ..

ποδάρια του ακόμα. Κι ο Πάμπλο δε λέει μαλακίες

 Σε μας , οι ινστρούχτορες απεφάνθησαν οτι  δεν μπόραγε να κλωτσεί το τόπι αξιοπρεπώς, κατάντησε ενοχλητικός, ήγουν βαρίδιο για τους αετούς μας, κι έπρεπε ν αραιώνει.

Καλώς μάγκες και τα κουκιά μπαγλάν . Κάτι παραπάνω θα ξέρει ο κόουτς, κάτι ο πρόεδρας, κάτι οι  παρατρεχάμενοι. συμβουλατόροι, στρατηγικοί και μη.

 Απέ την άλλη μεριά,  τα Παόκια   κατέκλυσαν τα ιντερνέτια κι όποια άλλα κόλπα  κενωνικής δικτύωσης  σούρχονται στο μυαλό, αραδιάζοντας θέση κι  άποψη ο καθείς  περί του θέματος .Οι πιότεροι διαφωνώντας με τη φυγή του

 Ο ΠΑΟΚ παρεμπιπτόντως ήταν χώμα στα τελευταία ματς. Στην Τούμπα τράνταξε τα τσιμέντα γι  μια φορά ακόμα το σύνθημα περί Πάμπλο.

 Κάποιοι ψέλλισαν δικαιολογίες, ακούστηκαν  μπινελίκια ,πέσαν γαμωσταυρίδια,

  .Είπα κι εγώ ο Μήτσος ο Τούφας, τυγχάνων  Παόκι , να πω τη δικιά μου μαλακία  και τα σκυλιά δεμένα.

  Εξ άλλου ως είπασι και άλλοι αθρώποι στο πλέντυ μορφωμένοι από μένα '' οι γνώμες είναι σαν τις κωλοτρυπίδες. Ο καθείς έχει κι από μια.''  Νομίζω?

Το λοιπόν, δεν ξέρω αν ο Πάμπλο μπορούσε ακόμα να προσφέρει (γηπεδικώς) ή όχι στον σημερινό ΠΑΟΚ. Αυτό μέλει ν αποδειχτεί .

 Εγώ θα προσπαθήσω να πω πως το είδα σαν τέλος εποχής. Μιας εποχής που τελειώνει με τη φυγή του παίκτη που ενσάρκωνε την ιδέα του ΠΑΟΚ πιότερο απ ούλους τους άλλους  τα τελευταία καμιά τριανταριά  χρονάκια.

 Καλώς ή κακώς , μάλλον καλώς, η ομάδα μπαίνει σε καινούρια φάσις, με χρήμα για φύσημα, με άλλους στόχους,  σε άλλα κόλπα με προοπτικές, με ανώτερα επίπεδα, με κονόμι ευρωπαϊκό,  με υπάλληλους ποδοσφαιριστές που άπαξ δεν πέσει το μαλλί, γεια χαρά νταν μόρτες  , με προπονητές, γυμναστές, μαγείρους, και φροντιστές μέχρι και με την Εύα Καϊλή για Public Relations  να πούμε, με στρατηγικούς πως τους λένε διαυθυντές, τεχνοκράτες και δεν συμμαζεύεται , που πληρώνονται , δουλεύουν , αύριο την κάνουν για το απέναντι κατέστημα,   και πάει λέγοντας .Άλλα κόλπα.Μορφωμένα. 

 Κι ο κόσμος?

 Ποιος κόσμος ρε μεγάλε?

Εδώ είναι κατέστημα πια . Πλερώνω , βγάζω το προϊόν στη γύρα , σου κάνει? παίρνεις. Δεν γουστάρεις? τράβα και παίξε παραδίπλα. Δεν κατανοώ τα περί ιδέας και φανέλας και άλλα τέτοια παλιοκαιρίτικα που τσαμπουνάς. Φρονώ δε ότι ο ρόλος σου ξεκινάει από πελάτης και τελειώνει ως ντεκόρ .

    Τόσο μα τόσο απλά και τόσο κυνικά..

Λάθος?

 Δεν ξέρω.

 Αυτό  το μοντέλο  φοριέται. Ρίξε ένα βλέφαρο στα  προηγμένα  ποδοσφαιρικώς πέριξ και θα την ανθιστείς.

  Η εποχή των ηρωικών γιούργια στα παλιούρια πέρασε ανεπιστρεπτί.

  Ο Πάμπλο   έμοιαζε , αν δεν ήταν κιόλας, σαν τον τελευταίο των Μοϊκανών. Τύπος  άλλης εποχής,  με άλλο αξιακό σύστεμα , με εμμονές σε πράγματα  που μάλλον ειρωνικά χαμογελάκια θα προκαλούσαν σε ρεαλιστές επενδυτές και άλλους τεχνοκράτες  να πούμε. Είχε κι άλλα ελαττώματα. Κοιτούσε αυθάδικα  στα ίσα,  μιλούσε  επίσης στα ίσα, μάτωνε  στα ίσα  και σούταρε με πολλά φάλτσα . 

Μου θυμίζει ωραίο τσόγλανο περασμένης δεκαετίας στα στενά της Τούμπας με το Μάρλμπορο στην κωλότσεπα  και τον τσαμπουκά σε πρώτη ζήτηση, να ανεβαίνει  τη Μηδείας,  για το ναό, να πα να δει τον Γιώργαρο τον Κούδα , τον Σταύρο το Σαράφη , να γουστάρει....

 O Πάμπλο είναι ο ήρωας του παραμυθιού που λέγεται ΠΑΟΚ.Ο πιο αυθεντικός του ήρωας των τελευταίων τριάντα κοντά χρόνων ως είπε  ορθότατα κάποιος. Κι όποιος τόπιασε τόπιασε . Τα Παόκια ξέρουν τι εννοώ. Κι όσοι δεν καταλαβαίνουν δεν ξέρουν γρι  από θρησκείες. Και καλό είναι να μην καταπιαστούν με τα  πράγματα που δεν άπτονται  μόνον της λογικής . 

 Αληθώς,   δεν ξαναείδα παίχτη ηγέτη κι αρχηγό, αυθεντικό  τσόγλανο,  ποδοσφαιρικώς αλήτη, με εκατό κιλά μπάλα στα πόδια και τέτοιο βιογραφικό , που νάρθε και  νάκατσε στην Τούμπα, κοστουμιά μέγκλα κομμένη ραμμένη  για τον Παοκ. Για το πνέμα του.

 Γι αυτό αγαπήθηκε τόσο απ τον κόσμο. Γιατί σ αυτόν έβλεπε ο πιτσιρικάς , και όχι μόνο,  τον ΠΑΟΚ να κοντράρει το κατεστημένο του κέντρου , το σύστεμα,  τις διάφορες παράγκες,τις χαμούρες των παρασκηνίων, τον ίδιο τον κακό εαυτό του,  τον  επαρχιωτισμό του,  την κομπλεξάρα , τη μιζέρια και την εσωστρέφεια του, τις κατραπακιές, τις κλειστές πόρτες που μάταια χτυπάς με τις γροθιές ν  ανοίξουν(Ο Ντιόγκο κάτι ξέρει) Μ εναν απεγνωσμένο τσαμπουκά. Με μιαν απεγνωσμένη αξιοπρέπεια

  Το γράφει εξ άλλου και σε τατουάζ στο μέρος της καρδιάς. Επιτρέπεται να πέσεις επιβάλλεται νασηκωθείς .Στάση ζωής  

   Τόκαναν πιστεύω τους τα τρελαμένα. . Αυτός είναι ο Πάμπλο, αυτός είναι ο ΠΑΟΚ. Ποιος δίνει σημασία λοιπόν που έχουμε να πάρουμε πρωτάθλημα 29 χρονάκια και κύπελλο καμιά 15ρια(11).  Είναι η κόντρα στο απίθανο που μας τρέφει .Η γεύση του αίματος στο στόμα. Η γνώση ότι θα σε φάνε οι αρκούδες   τελικά  . Επιβάλλεται να σηκωθείς.

Υπερβάλω? Μπορεί. Αγιογραφώ? Και πάλι μπορεί.

 Στον νέο ΠΑΟΚ όμως , στον ευρωπαίο κόουτς ,στους στρατηγικούς συμβούλους και δεν συμμαζεύεται, ένα κι ένα κάνουν πάντα δύο. Στον Πάμπλο Γκαρσία και στους κάθε Πάμπλο Γκαρσία του γηπέδου ,ή της κερκίδας  ,  κάνει  και δύο και εικοσιδυό και εκατοντριανταδυό άμα λάχει. Αν το λέει η καρδιά. Η ψυχή.

 Για να σου πω και την οπαδική μου άποψις , πήγαμε  μέσα στο Γαύρο κι αρπάξαμε τέσσερα  με τα χέρια, μην πω τα βρακιά, κατεβασμένα. Κάτι ακριβοπληρωμένες φίρμες παρίσταναν τις Τιτίκες που λέει κι ο Αλέφαντος. Εντάξει ξαναχάσαμε πολλάκις μες το γαύρο . Τα  σαν κότες είναι που εξόργισε.  Άποψη μου ότι με τον Πάμπλο εκεί και το γαμοσταυρίδι του και την αυτοθυσία του,  αυτό δεν θα γινόταν .Και μιλάω για  τον σημερινό ΠΑΟΚ των  ανατροπών.

Έχουν όμως το δίκιο τους όλοι. Κι ο πρόεδρος που χώνει χρήμα σε εποχές ισχνότατων αγελάδων , κι ο μπαρουτοκαπνισμένος ορθολογιστής  Στέφενς που σωστά μετράει ένα κι ένα ίσον πάντα  και πρέπει δυο και ο τσόγλανος της θύρας 4 που βλέπει την εποχή του να τελειώνει για δεν χωρεί η τρέλλα του πουθενά   και ο υπόλοιπος  φίλαθλος κόσμος της πιο φανατικά αγαπημένης ομάδας αν όχι σε όλη, τουλάχιστον στη Βόρειο Ελλάδα

 Κι η φανέλα? Το πνεύμα ? οι χαμένες πατρίδες ? και η φτωχοσυνοικίες? το γαμώτο?  ο τσαμπουκάς του αδικημένου? (μυρίζει και λίγο Ξανθόπουλος εδώ) και η τιμή?  η τρέλα της μάχης ? 

Χάνονται μαζί με την αποχώρηση του  ινδιάνου  Pablo Garcia που ενσάρκωνε  όλα αυτά .  Καλός ο Λούκας, φιλότιμος ο Σάλπι, εντάξει ο δείνα, πολύτιμος ο τάδε.   αλλά  κανείς τους δεν είναι ούτε και μπορεί να γίνει Πάμπλο, ούτε στο γήπεδο ,ούτε στις καρδιές του κόσμου, ούτε πουθενά αλλού. Ούτε πρίγκιπας του παραμυθιού που λέγεται ΠΑΟΚ ως και ξαναείπαμε

Ο αρχηγός έφυγε για άλλες πολιτείες .Κι αν αποδείξει ότι ακόμα μπορεί να παίξει το τόπι και ότι μεροληπτήσατε απέναντι του , βρείτε μέρος να κρυφτείτε μάγκες μου και σεις κι ο ορθολογισμός σας που τον βλέπω χωμένο στον πάτο σας . Τα τσιμέντα της Τούμπας θα πάρουν φωτιά  και δεν σας το εύχομαι γιατί είπα πως έχετε δίκιο. Κι ανάθεμα με αν ξέρω τι είναι προτιμότερο. Το μυαλό ή η καρδιά. Η λογική ή συναίσθημα? Σ αυτή την ομάδα που λέγεται ΠΑΟΚ ποιος ξέρει να μου πει πιο είναι το προτιμότερο

Το ζητούμενο  κατέχω . Ο ΠΑΟΚ  πάνω απ όλα

Εν κατακλείδι. καλή συνέχεια αρχηγέ κι όταν με το καλό τελιώσεις να χύνεις τον ιδρώτα ,  το αίμα σου και το φιλοτιμό σου στα γήπεδα, δικαιωματικά πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι σου. Νάσαι σίγουρος πως στο τελευταίο σου ματς (φιλικό , επίσημο δεν ξέρω) θάχεις 40 χιλιάδες μέσα και άλλες τόσες απ όξω να φωνάζουν το ''Δόξα και τιμή στον Πάμπλο τον Γκαρσία''.

Κι εγώ μαζί.  

Έτσι κόντρα στους καιρούς που ζούμε.

  ο αιώνιος φαν σου.

Μήτσος Τούφας

Υ.Γ.Η άποψίς μου δεν περιέχει ούτε το αλάθητο του πάπα, ούτε την απόλυτη αλήθεια, παρά μόνον την αγάπη ενος κάποιου Μήτσου ,για την ομάδα του και τίποτις παραπέρα.Να ξηγούμαι.....