Το ΠΑΣΟΚ ήταν εδώ

Επειδή είναι αδύνατον να εξανεμίστηκαν όλοι εκείνοι που επί 30 και πλέον χρόνια είχαν καταστήσει το ΠΑΣΟΚ τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα, αξίζει κανείς να ασχοληθεί με το φαινόμενο ένα πολιτικό κόμμα να χάσει περίπου το 40% της δύναμης του μέσα σε 4 χρόνια. Πρωτοφανές και εκτός λογικής, όπως τα ...
περισσότερα που διαδραματίζονται στην ΜΜ Ελλάδα (Μετά Μνημονίου). Κάποιοι θα επιχειρήσουν μέσα από την ''κίνηση των 58" ή τη σύσταση ενός κινήματος ονόματι " Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη" να ανασυγκροτήσουν ουσιαστικά το χώρο που μονοπωλούσε επί δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ. Πολλοί ευαγγελίζονται το μεσαίο χώρο και υπόσχονται κάτι διαφορετικό από το σάπιο και παλιό πολιτικό σύστημα αλλά υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια που μάλλον τους διαφεύγει: είναι αδύνατη η σύσταση μιας ισχυρής πολιτικής δύναμης χωρίς την ύπαρξη ενός αντίστοιχου κοινωνικού ρεύματος. Δεν είναι εφικτή η δημιουργία ισχυρού πόλου με twitter και με σοφιστικέ εκδηλώσεις σε μπιστρό. Επίσης μοιάζει να μην έχουν καταλάβει ακόμη ότι το πρόβλημα στην ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι οι ιδέες, αλλά η εφαρμογή τους, και συνεχίζουν να κάνουν πολιτική με τη λογική '' μα κανείς δεν το έχει σκεφτεί έως σήμερα;". Αυτό και μόνο αποδεικνύει σε τι γυάλα κινούνται πολιτικά. Με δεδομένο ότι οι νοικοκυραίοι άνθρωποι έχουν ταμπουρωθεί στη Νέα Δημοκρατία για τις καταθέσεις τους και στη Χρυσή Αυγή για να τους ''καθαρίζει'' τη γειτονιά από λαθρομετανάστες, το κοινό που είναι περιζήτητο, είναι οι διασκορπισμένοι πλέον ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Τη μερίδα του λέοντος προφανώς και έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, που σε μια νύχτα έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ ήδη είναι εμφανές ότι οι πρώην πράσινοι έχουν διεμβολίσει το κόμμα και έχουν συμβάλλει στη διαμόρφωση ρητορικής ''ερχόμαστε στην Κυβέρνηση". Επίσης εντάχθηκαν με τη λογική να ''μην ξαναγίνουν τα ίδια'' προσδοκώντας να.. γίνουν τα ίδια και σύντομα μάλιστα. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτό το κράμα που διαμορφώθηκε λόγω συγκυριών, σε περίπτωση που κυβερνήσει, θα γίνει ο ορισμός του Πύργου της Βαβέλ καθώς εκεί πλέον συνωστίζονται δεκάδες τάσεις, με μόνο κοινό στοιχείο το ''μη Δεξιά''. Ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, πήγε με στυλ και άνεση στη Χρυσή Αυγή. Είναι εκείνο το κομμάτι που ξημεροβραδιαζόταν στα γραφεία Βουλευτών, Υπουργών κλπ για να εξασφαλίσει μια 8-μήνη σύμβαση για την κόρη και μια καλή μετάθεση για το γιο. Είναι το ανεγκέφαλο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ που τραμπούκιζε χωρίς ιδεολογία, που έγλυφε ασύστολα για την επιβίωση και που δυσαρεστήθηκε σφόδρα που ξαφνικά ο τρόπος ζωής που είχε μάθει(το γλύψιμο δηλαδή) δε φέρνει πλέον τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο ''θυμός'' έγινε ψήφος στη Χρυσή Αυγή και υποτίθεται ότι θα λειτουργήσει ως αφύπνιση. Αυτό το κομμάτι είναι το πρώτο που θα επέστρεφε στο μαντρί, αν ένα μαγικό ραβδί μας γύριζε στο πράσινο χτες, και θα τραμπούκιζε τους Χρυσαυγίτες με την ίδια ευκολία που τους αποθεώνει σήμερα. Εχθρός εξάλλου για αυτή την κατηγορία είναι ο διεκδικητής του πιάτου τους. Οι υπόλοιποι κινούνται αναλόγως συνθηκών: οι πιο ''θεωρητικοί'' ψηφίζουν ΔΗΜΑΡ ή ΚΚΕ και περιμένουν το μεγάλο ηγέτη, οι πιο φοβικοί ως προς τον εαυτό τους( το σπίτι και τις καταθέσεις) πήγαν στη Ν.Δ. και ορισμένοι διασκορπίστηκαν σε κόμματα διαμαρτυρίας ή έγιναν συνειδητά απέχοντες, ως ένδειξη αγανάκτησης και απαξίας. Όπως και να έχει το ΠΑΣΟΚ κατάφερε -πλην του να εκραγεί η βόμβα στα χέρια του- να χρεωθεί ολοκληρωτικά και το ευρύτερο αδιέξοδο που έφερε η μεταπολιτευτική εποχή. Αυτό αποτελεί και το ουσιαστικό του τέλος, αλλά παράλληλα και την απόδειξη ότι το μεγαλύτερο του κομμάτι ήταν ευκαιριακά προσκείμενο στην ιδεολογία του κινήματος και μάλιστα από ένα σημείο και έπειτα επέβαλε τη δική του ιδεολογία με καταστροφικά αποτελέσματα.

http://antinoikokuraios.blogspot.gr/2014/01/blog-post_9.html?m=1