του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου
Δημοτικού συμβούλου
Ο Δήμαρχος κ. Μπουτάρης ήρθε στη διοίκηση του Δήμου απροσδόκητα, όπως ομολογούν κατ` ιδίαν πολλοί συνεργάτες του, αξιοποιώντας α) τη γνωστή υπεξαίρεση Σαξώνη, β) τη διάσπαση και εξασθένηση των δυνάμεων της..
κεντροδεξιάς παράταξης.
Το θετικό αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών του 2010 (η «Ομάδα Δημιουργίας» του Κ. Γκιουλέκα ήρθε πρώτη με περίπου 5.500 ψήφους περισσότερους από την «Πρωτοβουλία» του Γ. Μπουτάρη) έγινε αιτία εφησυχασμού και μη συμμετοχής στο δεύτερο γύρο πολλών ψηφοφόρων που θα ψήφιζαν την παράταξη του Κ. Γκουλέκα. Αντίθετα, στους ψηφοφόρους του κ. Μπουτάρη, (που είχε τη δεδηλωμένη υποστήριξη του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ) προστέθηκαν προφανώς και δυνάμεις της Αριστεράς κλπ(για να μη θυμηθούμε και άλλες δυσάρεστες συγκλίσεις !) και έτσι το τελικό αποτέλεσμα έγειρε ελάχιστα (329 ψήφοι) υπέρ του κ. Μπουτάρη.
Ο σημερινός Δήμαρχος λοιπόν διοικεί το Δήμο με το 21% των ψηφοφόρων, που μεταφράζεται σε 52.174 ψήφους επί συνόλου 247.571 ψηφοφόρων. Δεν κατέκτησε λοιπόν κάποια περιφανή νίκη η οποία να τον καθιστά αδιαφιλονίκητο διεκδικητή μιας νέας εκλογικής επιτυχίας και η οποία να δικαιολογεί τον αλαζονικό τρόπο της διοίκησης του και την πεποίθησή του ότι δικαιούται να ανατρέψει ό,τι γνωρίσαμε ως τώρα στο Δήμο Θεσσαλονίκης, να απορρίπτει σχεδόν κάθε έργο που προηγήθηκε. Έχει διαμορφώσει ισχυρό μηχανισμό δημοσίων σχέσεων - ιδίως στην Αθήνα που δεν γνωρίζει τα πεπραγμένα του - αλλά τα πραγματικά έργα του είναι φτωχά και αυτό το διαπιστώνει ο μέσος δημότης της Θεσσαλονίκης. Παραταύτα, με τη μειοψηφία του 21% «αλωνίζει» στο Δήμο.
Δεν είναι λοιπόν ούτε επιτυχημένος ούτε αήττητος ο κ. Μπουτάρης, όπως προβάλλει το σύστημα που τον στηρίζει. Έχει βεβαίως ορισμένα ικανά στελέχη και με τις «εναλλακτικές» επιλογές του προσεγγίζει και «αλιεύει» από πολλούς χώρους. Όμως όλες αυτές οι πρωτοβουλίες του ελάχιστη θετική επίπτωση έχουν στη Θεσσαλονίκη, τον Θεσσαλονικιό και την καθημερινότητά του.
Και το χειρότερο: ο ίδιος, με τις αντιφατικές αποφάσεις του, αλλά και με την συχνά προσβλητική συμπεριφορά του και τους απαράδεκτους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιεί , προσβάλλει και προκαλεί τους πολίτες αυτής της ιστορικής πόλης και απαξιώνει τη μεγάλη πολιτιστική της παράδοση. Κι ακόμη υπονομεύει και ό,τι καλό κάνουν κάποιοι άξιοι συνεργάτες του.
Απέναντι στον κ. Μπουτάρη πρέπει συνεπώς να διαμορφωθεί ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που με ήθος, αυτοδιοικητική και τεχνοκρατική γνώση και εμπειρία, και ιδίως αγωνιστική διάθεση και πάθος για την πόλη, να εκφράσουν τη μεγάλη, σιωπηλή ακόμη, πλειοψηφία των δημοτών της, που μοχθούν καθημερινά, υπομένοντας την οικονομική κρίση, αλλά δικαιούνται από την κοντινότεη εξουσία, τη Δημοτική Αρχή, αντιμετώπιση και εκπροσώπηση, ορθή κατανομή των διατιθέμενων οικονομικών πόρων, καλύτερες δημοτικές υπηρεσίες.
Με τον Κ. Γκιουλέκα και την «Ομάδα Δημιουργίας» ξεκινήσαμε τον αντιπολιτευτικό αγώνα μας με κέφι, με ορμή, οργάνωση και ιδέες. Μετά την αποχώρηση του από τις προσεχείς δημοτικές εκλογές, για λόγους που αναλύθηκαν στις ενδοπαραταξιακές μας διαδικασίες, θεώρησα ότι μπορούσα και εδικαιούμην (στο όνομα της συνολικής παρουσίας μου στην κοινωνία και στην Αυτοδιοίκηση της Θεσσαλονίκης) να αποτελέσω εγώ τον πόλο συσπείρωσης άξιων συναδέλφων αλλά και άλλων άξιων συμπολιτών μας, που μαζικά με παρότρυναν και που ήθελαν να συστρατευθούμε για να γυρίσει σελίδα η Θεσσαλονίκη και να ξεπεράσει τις ανεπάρκειες και τα σοβαρά ελαττώματα της Διοίκησης Μπουτάρη. Μια ανεξάρτητη αυτοδιοικητική προσπάθεια που θα συγκέντρωνε τις πολλές και ικανές προσωπικότητες που διαθέτει η πόλη μας σε μια κοινή παράταξη. Προχώρησα λοιπόν στις 30 Ιανουαρίου στη δημοσιοποίηση της απόφασής μου.
Η εμπλοκή όμως που σημειώθηκε αιφνιδίως στην εκπροσώπηση του ευρύτερου φιλελεύθερου κεντροδεξιού χώρου στις υποψηφιότητες της περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας αλλά και στο Δήμο της Αθήνας, κινδύνευε να «χαρίσει» σε ιδεολογικά αντίπαλους χώρους , τους δύο αυτούς φορείς
Όταν λοιπόν, στις 14 Φεβρουαρίου, μετά από μακρά δυστοκία και εκφρασμένη απροθυμία όλων των εκλεγμένων κοινοβουλευτικών στελεχών της Ν. Δ της Θεσσαλονίκης, προέκυψε η αποδοχή της υποψηφιότητας από το Σταύρο Καλαφάτη (βουλευτή και Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ),θεώρησα ότι το χρέος μου και το καθήκον μου απέναντι στην πόλη και τους συμπολίτες μου, μου υπαγόρευε να μην συμβάλω και εγώ στην πολυδιάσπαση του μετώπου αλλαγής στη διοίκηση του Δήμου, μολονότι πίστευα στις θετικές προοπτικές του εγχειρήματός μου. Άλλωστε σε ανύποπτο χρόνο είχα ενθαρρύνει το Σταύρο Καλαφάτη (παλιό φοιτητή μου και συναγωνιστή σε τρεις βουλευτικές εκλογές) να θέσει υποψηφιότητα, αξιοποιώντας την υψηλή αναγνωρισιμότητα και εμπειρία του μετά από 10 χρόνια βουλευτικής θητείας και κυβερνητικά καθήκοντα σε τρία Υπουργεία, αλλά και ικανή αυτοδιοικητική εμπειρία.
Ο διχασμός μας στέρησε τη Διοίκηση του Δήμου και η ενότητα θα μας αποκαθιστούσε εκεί. Ελπίζω το παράδειγμά μου να αποτελέσει πρότυπο ευρύτερης ενότητας, όπου αυτή απαιτείται, ενόψει των κρίσιμων εκλογών του Μαΐου, ώστε να διαφυλαχθεί το μέλλον του τόπου μας και η σταδιακή έξοδος του λαού μας από τις στερήσεις της τελευταίας πενταετίας.
Ο ανιστόρητος κ. Μπουτάρης είναι απαραίτητο να αποτελέσει παρένθεση για την αγαπημένη μας Θεσσαλονίκη.
.jpg)
