ΕΥΡΩΠΗ (Γερμανικού ή Αγγλικού τύπου, δυστυχώς το Γαλλικού μας τελείωσε νωρίς), ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, ΚΙΝΑ. Μέσα σ’ αυτό το ιδιότυπο ‘’παιχνίδι θρόνου’’ η χώρα καλείται να διαμορφώσει τον αναγκαίο εθνικό της προσανατολισμό. Ποια όμως είναι τα κρίσιμα σημεία που μπορεί να αξιοποιήσει;
Γράφει ο Θεόδωρος Λεωνίδης
1.ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΘΕΣΗ: Είναι προφανές ότι μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ , ο ρόλος της χώρας περνά από μια διαρκή αξιολόγηση. Πολλά μπορεί να αναφέρει κανείς αλλά εκείνο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι τώρα έχουμε μια ευκαιρία να καταστούμε ο αξιόπιστος συνομιλητής στην νοτιοανατολική μεσόγειο. Η Τουρκία μπαίνει σε νέα φάση και η <<αραβική άνοιξη>> προβληματίζει αντί να προχωρά.
2.ΕΝΕΡΓΕΙΑ: Η ανάδειξη της χώρας, με τεράστιο πολιτικό κόστος αυτών που τόλμησαν να ξεκινήσουν την προσπάθεια, σε ενεργειακό κόμβο και ίσως παραγωγό, εκμεταλλευόμενη τον ορυκτό πλούτο της αλλά και τις ανανεώσιμες νέες πηγές ενέργειας αποτελεί εθνικό πια στόχο γενεών.
3.ΔΡΟΜΟΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ: Λιμάνια, Εγνατία, Κάθετοι Άξονες, Σιδηρόδρομοι. Η ΕΛΛΑΔΑ επιβάλλεται να μετατραπεί σε ουσιαστική εμπορική πύλη της Ευρώπης, τα εμπορικά διόδια της ΕΥΡΩΠΗΣ είναι και εδώ. Την αξία αυτού του εγχειρήματος την κατανοεί και ο πιο δύσπιστος , αν αναλογιστεί πόσες μάχες έχουν χαθεί σε πραγματικούς πολέμους από έλλειψη δικτύου εφοδιασμού αλλά και πόσες έχουν κερδηθεί πολύ πιο γρήγορα από την ύπαρξη ενός ολοκληρωμένου τέτοιου δικτύου.
4.ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΠΑΙΔΕΙΑ: Ένας από του λόγους που γίναμε αποδεκτοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν ότι Ευρώπη χωρίς Ελλάδα θα ήταν έργο χωρίς σενάριο και τα σενάρια γράφονται κάνοντας και ιστορικές αναδρομές. Άλλωστε αρκετά ευρωπαϊκά και μη συντάγματα (όπως ΗΠΑ) αναφέρονται σε ανθρώπινες αξίες που ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ πρωτοανέδειξε. Αλλά οι ιστορικές δάφνες δεν αρκούν και πολύ περισσότερο δεν σε κρατούν ζωντανό οργανισμό. Εκτός και αν επενδύσεις με τον κατάλληλο τρόπο-σεβασμό στην ιστορία σου . Η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων με εξειδικευμένα γνωστικά αντικείμενα θα αποτελέσει το πρώτο σημαντικό βήμα. Οι φορείς πολιτισμού στην Ελλάδα περιορίστηκαν και αυτοί στην κρατική παρέμβαση, γι αυτό παρότι νέος πολιτισμός παράγεται σε συνθήκες δυσκολίας κάτι τέτοιο δεν εμφανίζεται ακόμη προς το παρόν. Πολιτιστικά δρώμενα που θα αντανακλούν-διεκδικούν τις νέες ανθρώπινες ανάγκες θα πρέπει να προκύψουν συνεισφέροντας και αυτά ώστε να αποτινάξουμε την όποια αρνητική εικόνα έχει δημιουργηθεί για την χώρα.
5.ΝΕΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Ψηφιακή Τεχνολογία, Μοριακός Πρωτογενής τομέας, Ιχθυοκαλλιέργεια, Τουρισμός Υγείας. Αν επικεντρωθούμε στους τομείς αυτούς και επαναπροσδιορίσουμε τα πλεονεκτήματα μας στους υπόλοιπους, ξεκινώντας με το τι χρειάζονται οι άλλοι και όχι με το τι << σώνει και καλά>> εμείς θέλουμε να πουλήσουμε, θα ξαναβάλουμε το αλέτρι της παραγωγής σε πιο γόνιμα χωράφια. Αυτό είναι άλλωστε και το νούμερο ένα οικονομικό μας πρόβλημα, η παραγωγή ,και μετά η ανταγωνιστικότητα η ικανότητα δηλ. να πουλάς. Στην νέα οικονομία θα πρέπει να αποφασίσουμε και τον ρόλο του κράτους .Που επιτέλους οφείλει να υπάρχει και που απλά να εποπτεύει τους κανόνες .Αν δεν το κάνουμε τώρα(θα έπρεπε εδώ και χρόνια, προ μνημονίων να το πράτταμε ) η μάχη μεταξύ περιττού και απαραίτητου θα ποδοπατήσει και το απαραίτητο. Οι χαμηλοί συντελεστές φορολογίας θα καταφέρουν κάτι πρωτόγνωρο ,να πληρώνεται το κράτος, το οποίο βέβαια πρέπει να πληρώνει και αυτό όταν χρωστάει. Αλλά το σημαντικότερο είναι η δικαιοσύνη. Η έλλειψή της αποτελεί τροχοπέδη για μια επενδυτική απόφαση και κυρίως ξένη. Άφησα για το τέλος την ρευστότητα γιατί εδώ <<παίζονται>> όλα. Το χρήμα είναι ένα ανταλλακτικό μέσο αγαθών. Από την στιγμή όμως που <<κάποιοι>> το μετέτρεψαν σε αγαθό ξεκινούν και τα προβλήματα. Άλλοτε αντιμετωπίσιμα και άλλοτε όχι. Υπερπροσφορά του ,οδηγεί σε πληθωρισμό. Έλλειψη του ,σε αποπληθωρισμό. Η ισορροπία και εδώ το ζητούμενο. Συμπληρώστε και τον ανταγωνισμό νομισμάτων μαζί με τον φόβο για τα αποθεματικά των κρατών και <<εγένετο η κρίση>> .Στην νέα λοιπόν οικονομία θα ανταγωνιστεί ο παραγωγικός καπιταλισμός (το αγαθό) με τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό (το μέσο),το κράτος δικαίου με την ατιμωρησία ,τα πάσης φύσεως ελλείμματα με τα πλεονάσματα. Και την Σαχάρα να μας έδιναν να διαχειριστούμε, μάλλον χωρίς άμμο θα την αφήναμε αν συνεχίζαμε τα ίδια.
Ο εθνικός προσανατολισμός όμως προϋποθέτει και πολιτικό-οικονομικό σύστημα με <<εθνικό ρομαντισμό>>. Πέρασαν αρκετά χρόνια ώστε η κοινή γνώμη να <<δικαιώσει>> απόψεις πολιτικών ηγετών που είχαν το προφανές ,για έναν που του προσάπτεται το ηγέτης, εθνικό ρομαντισμό πιο μπροστά από την τρέχουσα κοινή άποψη των πραγμάτων και δυστυχώς παρά τις κάποιες ενέργειες ορισμένων ιδιωτών ,οι εθνικοί ευεργέτες δεν εμφανίστηκαν ακόμη .Εμείς ,ο λαός, έχουμε την περιβόητη δύναμη της ψήφου .Μόνο που αυτή έχει εθνικά σύνορα. Ακόμη ένα δομικό πρόβλημα της Ένωσης, που μαζί με την αρχιτεκτονική που δομήθηκε το ευρώ, θέτουν σε προβληματισμό και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της. Είναι η μεγάλη ώρα να διεκδικήσουμε, ο ευρωπαϊκός νότος στην αρχή ,την ουσιαστική ευρωπαϊκή ψήφο .Το σοβαρότερο θέμα στην ευρωπαϊκή λειτουργία είναι ότι οι εκάστοτε ηγέτες της καλούνται να χαράξουν ευρωπαϊκή πολιτική έχοντας κατά νου ότι θα κριθούν από τους εθνικούς λαούς τους και όχι από το σύνολο των ευρωπαίων πολιτών. Αυτή θα πρέπει να είναι η νέα ΕΛΛΗΝΙΚΗ συμβολή στην Ευρώπη που <<ξαναχτίζεται>> για να εξακολουθούμε να πιστεύουμε σε ένα ευρωπαϊκό μέλλον ως χώρα.
ΛΕΩΝΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
