Του Βενιαμίν Καρακωστάνογλου*
Μέσα στο ζοφερό περιβάλλον της οικονομικής κρίσης η χώρα προσεγγίζει τις διπλές εκλογές του Μαΐου απ` τις οποίες μας χωρίζουν μόνο 90 μέρες. Το τοπίο..
των δημοτικών υποψηφιοτήτων άρχισε να ξεκαθαρίζει και η όποια καθυστέρηση προφανώς εξυπηρετεί τους νυν Δημάρχους, οι οποίοι έχουν σχετικό πλεονέκτημα. Βέβαια όσοι απ` αυτούς δεν παρήγαγαν το αναμενόμενο έργο ή προκάλεσαν αρνητικά τους δημότες τους, είναι εύλογο ότι θα αντιμετωπίσουν την αντίδραση των εκλογέων οι οποίοι θα τους αποδοκιμάσουν στην κάλπη.
Ταυτόχρονα ο λαός μας δείχνει την απαξίωσή του προς ένα μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας και, μέσα από την τραγική εμπειρία της εθνικής μας χρεοκοπίας, έρχονται στην επιφάνεια λάθη, ανεπάρκειες, σκάνδαλα, νοσηρά κατεστημένα και δημιουργούνται σταδιακά και οδυνηρά οι προϋποθέσεις για δομικές αλλαγές εξυγίανσης, τόσο στο οικονομικό σύστημα όσο και στην πολιτική διαδικασία. Η τελευταία, με τις αποφάσεις που παρήγαγε και με τις ανεπάρκειες και τις αγκυλώσεις της, προκάλεσε τον οικονομικό κατήφορο και συνήργησε στον εκμαυλισμό μεγάλου μέρους του λαού μέσω των πελατειακών σχέσεων, του λαϊκισμού και της ώθησης σε πλαστή ευημερία.
Στις προσεχείς δημοτικές εκλογές, λοιπόν, οι ψηφοφόροι πρέπει να «βασανίσουν» την επιλογή τους πριν την εκδηλώσουν στην κάλπη, εξετάζοντας έγκαιρα το ποιόν των υποψηφίων, τα βιογραφικά τους, το ήθος τους, τα πολιτικά τους πεπραγμένα, την επαγγελματική τους επιτυχία και βέβαια την εμπειρία τους στην Αυτοδιοίκηση. Να μελετήσουν τα προγράμματα των συνδυασμών, να παρακολουθήσουν τις δημόσιες αντιπαραθέσεις, να κρίνουν προσεκτικά και να μην υποκύψουν στις πολυδάπανες και φανταχτερές προεκλογικές εκστρατείες και γενικά να είναι υποψιασμένοι, καθώς «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο»(την κάλπη) ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!
Ο σταδιακός «απογαλακτισμός» και η χειραφέτηση της αυτοδιοίκησης από τα πολιτικά κόμματα, προφανώς συνιστά πρόοδο, όταν όμως συμβαίνει με γνήσιο τρόπο, χωρίς παρασκήνιο, και έτσι επιτρέπει ευρύτερες συγκλίσεις προσώπων και πολιτικών θέσεων. Βέβαια κάποιο βασικό κοινό ιδεολογικό υπόβαθρο είναι απαραίτητο, γιατί αλλιώς, θα πρόκειται για ετερόκλητες ενώσεις που θα εκδηλώσουν αργά ή γρήγορα τις διαφορές τους με δυσλειτουργίες και συγκρούσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ετερόκλητη σύνθεση της παράταξης του κ. Μπουτάρη, που παρά την «συγκολλητική» δύναμη της δημοτικής εξουσίας, σπαράσσεται εδώ και καιρό από επαναλαμβανόμενες εσωτερικές, πολιτικές και προσωπικές, συγκρούσεις. Η συγκατοίκηση στελεχών του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ, της ενδιάμεσης ΔΗΜΑΡ και του αντιμνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ είναι εξαιρετικά άβολη έως εκρηκτική.
Τα πολιτικά κόμματα βεβαίως δικαιούνται και οφείλουν να αξιολογήσουν και να επιλέξουν από τους υποψηφίους Δημάρχους που θα έχουν ήδη αναγγελθεί και πρόσκεινται ιδεολογικά ή πολιτικά στους χώρους τους, και να εκδηλώσουν την υποστήριξή τους σ` αυτούς με ποικίλους τρόπους.
Οι δημοτικές εκλογές αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους πολίτες και τις τοπικές κοινωνίες να εκφραστούν για πολύ κοντινά τους ζητήματα. Οι υποψήφιοι που θα επιλέξουμε είναι συμπολίτες μας, ίσως άνθρωποι της διπλανής πόρτας, και τα συγκεκριμένα ζητήματα της καθημερινότητάς μας, είναι αυτά για τα οποία θα αποφασίσουμε τον προσεχή Μάιο. Άς το κάνουμε με έρευνα, σκέψη και υπευθυνότητα.
*Δημοτικού Συμβούλου Θεσσαλονίκης, Διεθνολόγου
