Παρακαλούνται να εκδηλωθούν όλες

Μικρός άκουγα ένα θείο μου να χρησιμοποιεί την έκφραση «πουσταριό της νεολαίας», όταν ήθελε να αναφερθεί απαξιωτικά σε κάποιο πρόσωπο, κυρίως νεαρής ηλικίας. Μου άρεσε η έκφραση και τη χρησιμοποιούσα και εγώ μέχρι που ο πατέρας μου με ρώτησε μια μέρα τί σημαίνει η έκφραση αυτή. 

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[Εκατοστή πεντηκοστή πρώτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή τεσσαρακοστή τρίτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ενενηκοστή δεύτερη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Μικρός άκουγα ένα θείο μου να χρησιμοποιεί την έκφραση «πουσταριό της νεολαίας», όταν ήθελε να αναφερθεί απαξιωτικά σε κάποιο πρόσωπο, κυρίως νεαρής ηλικίας. Μου άρεσε η έκφραση και τη χρησιμοποιούσα και εγώ μέχρι που ο πατέρας μου με ρώτησε μια μέρα τί σημαίνει η έκφραση αυτή. Του εξήγησα τί εννοούσα και μου απήντησε ότι μεταφορικά είχα δίκηο, αλλά εκείνος ήθελε να του πω το κυριολεκτικό νόημα. Δεν ήξερα, φυσικά, και τότε μου εξήγησε εκείνος ότι επί Μεταξά διάφορα μέλη της Νεολαίας του δικτατορικού καθεστώτος φερόντουσαν αλαζονικά και τραμπούκικα με τον αέρα του εξουσιαστή. Κάτι σαν «κάνε πέρα ρε, ξέρεις ποιος είμαι εγώ, άντε μη σε στείλω εξορία» και τα τοιαύτα. Περίπου ό,τι κάνουν και σήμερα τα κομματόσκυλα και οι βουλευτές όταν ψηφίζουν αντιλαϊκούς νόμους ή θέλουν να συντρίψουν όποιον υψώνει αντίθετη φωνή ή τους κράζει. Έτσι, ο λαός έβγαλε την έκφραση «πουσταριό της νεολαίας» για να χαρακτηρίσει αυτά τα λεβεντόπαιδα της 4ης Αυγούστου.

Θυμήθηκα την έκφραση καθώς διάβαζα ότι ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος δήλωσε πως εξακολουθεί να τον παίρνει τον μπάφο, έστω και περιστασιακά, ότι είχε 3-4 συντρόφους ανά εβδομάδα στα νιάτα του, ότι δούλεψε και ως συνοδός κυρίων με κυμαινόμενη ταρίφα αναλόγως του αν οι υπηρεσίες εμπεριείχαν και σεξ κ.λπ.

Θαύμασα την τόλμη του, αλλά τον σιχτίρισα όταν κατονόμασε ως ομοφυλόφιλο και τον αντίπαλό του Νικήτα Κακλαμάνη, ο οποίος είχε τουλάχιστον το σθένος, όταν προσχώρησε στην Πολιτική Άνοιξη το 1993, να μην ενδώσει στις πιέσεις των ΝΔτων που τον απειλούσαν ότι θα τον «κράξουν», αν δεν επιστρέψει στο μαντρί. Όταν άκουσα αυτή την αλητεία από τον Βαλλιανάτο είπα από μέσα μου ότι του ταιριάζει απόλυτα η έκφραση που είχα μάθει από τον θείο μου και είχα να τη χρησιμοποιήσω 40 χρόνια και πλέον.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση