"Πιτσιρικάς ακόμη, στο χωριό μου έβλεπα τους πρώτους που πήγαν στο ΠΑΣΟΚ. Ολοι τους ανυπόληπτα άτομα στην κοινωνία του χωριού, σχεδον περιθωριακά, τεμπέληδες, άχρηστοι, ανίκανοι, άτομα που χόρευαν στις πλατείες καθε 21η Απριλιου επι χουντας και...
ευνοημένα απο το χάρισμα των αγροτικών δανείων του Παπαδοπουλου, τότε.
Το γύρισαν μετά στο ΠΑΣΟΚ. Και μόλις έγινε αυτο εξουσια, αρχισαν να κρινουν απ τις τοπικες οργανωσεις ποιος πρεπει να μπει στο δημοσιο, στην αστυνομια, στο στρατο......γενικα παντου.
Καθε απλυτος και πεταμενος του χωριου, μελος της τοπικής του ΠΑΣΟΚ, εγινε ρυθμιστης του μελλοντος άξιων παιδιων που- αλιμονο σ αυτα- παρα τις ικανοτητες τους, δεν θα εβλεπαν ποτέ δημοσιο, οσα προσοντα και να ειχαν, αν δεν προσκυνουσαν τον πρασινο ηλιο.
Και βεβαια, εφαγαν πολυ χρημα, απο συνεταιρισμους, δημους, κοινοτητες και απ οπου μπορουσαν....
Εμετός διαρκειας και μαστιγωμα της εντιμοτητας καθε Ελληνα ηταν τα χρονια εκεινα......
(σχόλιο αναγνώστη σε αυτή την ανάρτηση του taxalia, που περιγράφει ωμά μια πραγματικότητα που έζησε η Ελλάδα)
