Το μεγάλο νομικό πρόβλημα της δεκαετίας;

Ακούστηκε ότι υπάρχει νομικό πρόβλημα για τη μετατροπή σε κοινωνικές παροχές των μιζών που επιστρέφονται σε ειδικό λογαριασμό. Δεν κατάλαβα ακριβώς τί θέλουν να πουν, αλλά εικάζω ότι επειδή δεν υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη των μιζαρισμένων και δήμευση των μιζών, δεν μπορεί να τις χρησιμοποιήσει κανείς. Θα περιμένουν, λοιπόν, οι εγκέφαλοι την καταδίκη, για να περιέλθουν τα χρήματα στο Δημόσιο. Μέχρι τότε τί γίνεται;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

[Εκατοστή εικοστή όγδοη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή εικοστή από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και εξηκοστή ένατη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].

Ακούστηκε ότι υπάρχει νομικό πρόβλημα για τη μετατροπή σε κοινωνικές παροχές των μιζών που επιστρέφονται σε ειδικό λογαριασμό. Δεν κατάλαβα ακριβώς τί θέλουν να πουν, αλλά εικάζω ότι επειδή δεν υπάρχει τελεσίδικη καταδίκη των μιζαρισμένων και δήμευση των μιζών, δεν μπορεί να τις χρησιμοποιήσει κανείς. Θα περιμένουν, λοιπόν, οι εγκέφαλοι την καταδίκη, για να περιέλθουν τα χρήματα στο Δημόσιο. Μέχρι τότε τί γίνεται;

Ειλικρινώς, δεν μπορώ να αντιληφθώ τον προβληματισμό. Έρχεται π.χ. ο Α. Κάντας και λέει: «αυτά μου έδωσαν για να κάνω τα στραβά μάτια και να ευνοήσω την τάδε εταιρεία. Τα ποσά αυτά προέρχονται ασφαλώς από το τίμημα που πλήρωσε το Δημόσιο για την αγορά των οπλικών συστημάτων. Αν δεν γινόταν αυτό που έκανα εγώ, το Δημόσιο θα πλήρωνε ισόποσα λιγότερα για την προμήθεια των όπλων. ΄Αρα, αυτά ανήκουν στο Δημόσιο και εγώ τα επιστρέφω». Και πράγματι τα επιστρέφει. «Κόλλησαν» οι νομικοί. Δεν υπάρχει στο αχανές νομοθετικό οπλοστάσιο του ελληνικού μπάχαλου διάταξη που να επιτρέπει στο Δημόσιο να «βάλει χέρι» στο χρήμα. Ίσως και να σκέφτονται ότι είναι ενδεχόμενο να χαρακτηρισθεί το ποσό ως δωρεά και να πρέπει να φορολογηθεί. Τί σημασία έχει αν ο φόρος δωρεάς και το εναπομένον, μετά τη φορολόγηση, ποσό θα περιέλθουν στο Δημόσιο! Πού να ξέρω;

Το μόνο που σίγουρα ξέρω είναι ότι αν δεν υπάρχει νομικός τρόπος να κατοχυρωθούν αυτά τα χρήματα στην κυριότητα του Δημοσίου, υπάρχει ο θεσμός που φέρει το όνομα «Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου», η οποία ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση. Έκτακτη και απρόβλεπτη ανάγκη: πού να προβλέψει το εργολαβοσυνδικαλιστικοπολιτικό σύμπλεγμα ότι θα βρεθεί μίζον μέλος του να παραδεχθεί ότι πήρε μίζα και να την επιστρέψει, ώστε να διαστρωθεί το κατάλληλο νομικό πλαίσιο; Άρα, τώρα που ανέκυψε η απρόβλεπτη και έκτακτη ανάγκη, βάζουμε τον Κάρολο να υπογράψει μία συνταγματικώς ανεκτή ΠΝΠ, η οποία θα ορίζει τα εξής:

«Χρηματικά ποσά που αποτέλεσαν αντικείμενο παθητικής δωροδοκίας, εφ’ όσον επιστραφούν από τους δωροδοκηθέντες με δήλωση των ιδίων ότι τα παραδίδουν στο Δημόσιο, προκειμένου αυτό να τα χρησιμοποιήσει κατά βούληση, κατατίθενται σε ειδικό λογαριασμό του Δημοσίου που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος και διατίθενται με απόφαση του πρωθυπουργού για την κάλυψη πάσης φύσεως κοινωνικών αναγκών. Η κατάθεση απαλλάσσεται παντός τέλους, φόρου και κράτησης υπέρ τρίτου οπωσδήποτε καλουμένων».

Η τελευταία διάταξη κρίνεται όλως απαραίτητη, διότι υπάρχει ο κίνδυνος να βρεθεί κάποιος κονδυλοφόρος που θα ανακαλύψει κάποια διάταξη χωμένη κάπου στη νομοθεσία του ΄30 ή του ΄40 του ΄50 κ.λπ. που να επιβάλει τη χαρτοσήμανση της κατάθεσης ή την παρακράτηση ποσοστού 3% υπέρ π.χ. του ΤΕΕ ή υπέρ του Ταμείου Νομικών και δεν συμμαζεύεται.

Σωτήριος Καλαμίτσης

Φίλος του γιατρού Γωγούση