Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εκατοστή πεντηκοστή όγδοη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή πεντηκοστή από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και ενενηκοστή ένατηαπό τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Κανάλια και ραδιόφωνα ασχολήθηκαν όλη μέρα χθες με το βιβλίο του best-killer που θα γίνει best-seller. Ανέξοδη και εντυπωσιακή διαφήμιση για τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη.
Ελευθερία του λόγου ρε και διάδοσης των ιδεών ρε. Το Σύνταγμα είναι εδώ για ό,τι το ακραίο, μη τυχόν και μας κράξουν οι θολοκουλτουριάρηδες. Και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου έχομεν και απομνημονεύματα δολοφόνων έχομεν. Απ’ όλα έχει ο μπαξές.
Και δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας έχομεν ρε. Κατοχυρωμένα με διεθνείς συμβάσεις ρε. Θα εισπράξει και δικαιώματα ο best-killer ρε. Για το πνεύμα του, με το οποίο θα εξηγεί πώς και γιατί παρέδωσαν το δικό τους πνεύμα από το χέρι του τα θύματά του.
Σ’ εμάς τους Έλληνες …. ρατσιστές θα απαγορευθεί οσονούπω η αμφισβήτηση π.χ. του ολοκαυτώματος των Εβραίων, αλλά θα μας επιτρέπεται να διαβάζουμε τα απομνημονεύματα των ειδεχθών δολοφόνων, για να πληροφορούμεθα τις λεπτομέρειες της δολοφονικής δράσης τους και το …. ιδεολογικοπολιτικό υπόβαθρό της.
Για όσους δεν το έχουν ζήσει σημειώνω και για όσους το έχουν ξεχάσει υπενθυμίζω ότι κάποιος Κοεμτζής, μακαρίτης πια, είχε σφάξει το 1973 έναν πολίτη και δύο αστυνομικούς και είχε τραυματίσει άλλους οκτώ για μια παραγγελιά. Βύθισε στο πένθος τρεις οικογένειες για μια μαγκιά. Αφού καταδικάσθηκε τρις εις θάνατον και οκτάκις σε ισόβια, μετετράπη η ποινή του σε ισόβια. Εξέτισε μέρος της ποινής του κατά τον σοφό νόμο αυτού του ελεεινού κράτους, το οποίο αενάως μεταρρυθμίζεται και όλο περισσότερο βυθίζεται στη μιζέρια και στην αναξιοπιστία, και αφέθη ελεύθερος υπό όρους.
Ο δολοφόνος Κοεμτζής, λοιπόν, συνέγραψε βιβλίον για τα κατορθώματά του, το οποίο διέθετε ο ίδιος έχοντας καταλάβει ένα τραπεζάκι του υπαίθριου κυλικείου των δικαστηρίων στην πρώην Σχολή Ευελπίδων. Τον έβλεπα εκεί ατάραχο να πουλάει τη σοφία του σε περιτύλιγμα βιβλίου και μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι. Να λιάζεται κάτω από τον Αττικό ουρανό και να φουμάρει αριμανίως το τσιγαράκι του, ίσως και τσιγαριλίκι του, ενώ τα θύματά του είχαν ήδη λειώσει κάτω από το χώμα. Εκείνο που μου τη βάραγε, όμως, περισσότερο ήταν ότι έβλεπα συχνά-πυκνά ανθρώπους να του πιάνουν κουβέντα, να κάθονται δίπλα του και να συζητούν μαζί του επί ώρες. Έβλεπα τη σκηνή και φανταζόμουν τον ….. Σωκράτη να συνομιλεί με μαθητή του. Φιλοσοφία κάργα. Και όλο και τιναζόταν το αίμα στις φλέβες μου έτοιμο να τις διαλύσει. Κι’ όλο και με κυρίευε το «σύνδρομο της ψήφου». Οι συνομιλητές του Κοεμτζή είχαν δικαίωμα ψήφου ίσης δύναμης με τη δική μου.
Τώρα, μας έρχεται άλλος ένας δολοφόνος να περιγράψει την επαναστατική του δράση και να εξηγήσει [;] στο πόπολο αυτά τα πολλά που προσέφερε στον τόπο με τα αποκρουστικά εγκλήματα που διέπραξε. «Ιστορικό γεγονός» χαρακτήρισε την έκδοση ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ Ψάλτης. Όλα τα βιβλία που έχουν εκδοθεί και περιγράφουν πώς δολοφόνησε την Ελλάδα ο Γιωργάκης δεν έχουν χαρακτηρισθεί «ιστορικά γεγονότα».
Μπορεί να διαφωνώ με ό,τι έχει κάνει ο παππούς του και η μαμά του, αλλά συντάσσομαι απολύτως με τον Κώστα Μπακογιάννη που διαμαρτυρήθηκε με ένα τιτίβισμα. «Ματωμένο βιβλίο, ματωμένο χρήμα». Πολύ ωραίο και λακωνικό.
Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ για να διαμαρτυρηθώ ως απλός πολίτης γι’ αυτή την ιεροσυλία είναι να μην ξαναγοράσω οποιαδήποτε έκδοση του οίκου Λιβάνη, του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» περιλαμβανομένου. Ήδη διέγραψα εμαυτόν από τη λίστα όσων λαμβάνουν το newsletter του οίκου. Νισάφι πια!
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
