Σκηνές απείρου κάλους στο Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης!
«Εγώ τον είδα πρώτος ρε!» Tου Χρήστου Μάτη
«Κύριε αντιδήμαρχε, τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτήν την περίπτωση;», ρώτησε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. «Έχει τη δυνατότητα να κάνει ένσταση εντός πέντε ημερών, αν δε γίνει δεκτή, θα τον τακτοποιήσουμε σε κάποια άλλη θέση» απάντησε εκείνος. «Αν υπάρξει πρόβλημα, δηλώνω εγώ, ότι από Δευτέρα θα του έχω εξασφαλίσει εργασία σεκιουριτά στο ίδρυμα, στο οποίο είμαι αντιπρόεδρος», πήρε το λόγο εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης. «Όχι, είναι λάθος αυτό, διότι θα χάσει τα δικαιώματά του από το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα και θα πάει στο ΙΚΑ, άρα θα πάρει σύνταξη στα 65», παρενέβη σύμβουλος της συμπολίτευσης. «Ας σταματήσουμε τη συζήτηση, δε λέγονται αυτά τα πράγματα έτσι», ολοκλήρωσε ο πρόεδρος. Αυτή η συζήτηση δε συνέβη στη δεκαετία του 1950 σε κάποια ελληνική επαρχιακή πόλη, αλλά μόλις προχθές στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης.
Ο «τυχερός», που απόλαυσε όλης της αγάπης για το ποιος θα του πρωτοβρεί μία θέση, όπου θα πληρώνεται από ένα ταμείο, το οποίο γεμίζει με δημόσιο χρήμα, ήταν ένας πρώην δημοτικός αστυνομικός, ο μόνος από τους 182 δημοτικούς αστυνομικούς του Δήμου Θεσσαλονίκης, ο οποίος έμεινε χωρίς δουλειά μετά από τις λίστες του Κυριάκου.
Για την ακρίβεια ήταν ένας από τους 407 πανελλαδικά. Η ρύθμιση Μητσοτάκη διέλυσε τη δημοτική αστυνομία, για να μειώσει το προσωπικό των δήμων, αλλά όλη η μείωση ήταν 407 άτομα, δηλαδή περίπου το 12% του συνόλου της δημοτικής αστυνομίας.
Αφαιρουμένων των «τυχερών», όπως ο συγκεκριμένος του Δήμου Θεσσαλονίκης -λογικά θα έχει κι άλλους σε άλλους δήμους- δεν είναι βέβαιο ότι σε μία πρόσκληση για εθελούσια αποχώρηση από τη δουλειά θα ανταποκρίνονταν λιγότεροι.
Είναι, όμως, βέβαιο ότι θα υπήρχε περισσότερη ομαλότητα, λιγότερες απεργίες, κινητοποιήσεις, επεισόδια, καυγάδες, αναστάτωση.
Έχω πολλές ενστάσεις για τη λειτουργία της δημοτικής αστυνομίας. Θεωρούσα πάντοτε ιδιαίτερα αποσπασματική και επιλεκτική- άρα ενίοτε και άδικη, την εφαρμογή της «τάξης» σε έναν δήμο με πάνω από 10.000 άδειες καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, από 30 δημοτικούς αστυνομικούς ανά βάρδια.
Πιστεύω πάντοτε, ότι η εύρυθμη λειτουργία μιας πόλης χρειάζεται κοινωνικά συμβόλαια και δε μπορεί να επιβληθεί με καταστολή.
Όμως, πόσο υπερήφανος πρέπει να είναι ο κ.Μητσοτάκης, που κατέφυγε σε μία τέτοια επίδειξη πυγμής, να απαλλάξει το δημόσιο ταμείο από 407 (το πολύ) άτομα;
Τι σχέση κόστους- οφέλους θα έχει το δημόσιο ταμείο από αυτή τη διαδικασία;
Πρακτικά ποιος θα αξιολογήσει το αποτέλεσμα που επέτυχε ο κ.Μητσοτάκης; Ελπίζω ο ίδιος. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις έχει χάσει…
* Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης
http://tvxs.gr/
.png)
