Μόλις τέλειωσε το δικαστήριο. Ξέρετε, εκείνη η περίπτωση με τον "ξυλοδαρμό ηλικιωμένου" που το είχαν πάρει τα βοθροκάναλα και τα blogs και το έκαναν...
βούκινο. Ήταν από αυτές τις ακροαματικές διαδικασίες που γελάει το ακροατήριο και κάποτε έδιναν έμπνευση στον Ψαθά. Όχι μόνο αθωώθηκα, αλλά η εισαγγελέας στην αγόρευσή της είπε ότι η πράξη για την οποία μηνύθηκα ουδέποτε συνέβη, προσφέροντάς μου έτσι το νομικό υπόβαθρο για να προχωρήσω σε μήνυση για ψευδή καταμήνυση και αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση τα οποία και θα κάνω.
Αυτή που δεν αθωώθηκε είναι η διαδικασία απονομής της Δικαιοσύνης. Μια υπόθεση γελοία, με ψευδομάρτυρες που από τις αρχικές τους ήδη καταθέσεις αλληλοδιαψεύδονται, χωρίς καμμία απόδειξη από την πλευρά του μηνυτή, που θα έπρεπε να μπει στο αρχείο ως νόμω αβάσιμη και να σταλεί στον εισαγγελέα για να διερευνήσει το αδίκημα της ψευδορκίας, έφτασε στο ακροατήριο αναγκάζοντάς με να πληρώσω δικηγόρους, να ταξιδέψω δύο φορές στον Βόλο, να χάσω 4 εργάσιμες μέρες (αν συμπεριληφθεί και η αρχική κατάθεση που έδωσα). Και βέβαια, να δώσει τροφή σε όσους την κρίσιμη περίοδο Μαΐου - Ιουνίου 2012 προσπαθούσαν να χτυπήσουν τη "Δημιουργία, ξανά!" κι εμένα προσωπικά με κάθε χυδαίο μέσο.
Παρακολουθώντας και τις άλλες υποθέσεις μέχρι να έρθει η δική μου, διαπίστωσα ότι οι περισσότερες θα μπορούσαν να παραπεμφθούν σε διαιτησία. Ένα σημαντικό βήμα, λοιπόν προς την κατεύθυνση της αποσυμφόρησης της δικαιοσύνης είναι να φθάνουν στο ακροατήριο μόνο σοβαρές τεκμηριωμένες περιπτώσεις, κάτι που θεωρητικά μπορεί να γίνει και τώρα αλλά στην πράξη δεν εφαρμόζεται.
Υ.Γ. Το καλοριφέρ στη αίθουσα του δικαστηρίου έκαιγε στο φουλ και το παράθυρο ακριβώς πάνω του ήταν ορθάνοιχτο. Οι τοίχοι φουσκωμένοι, το επίχρισμα "σκασμένο" και τα καθίσματα στην πίσω πλευρά, εκεί που δεν "καθαρίζονται" από τα ρούχα του ακροατηρίου είχαν δύο δάχτυλα σκόνη. Ονειρεύομαι μια δημόσια διοίκηση που εκτός από το να είναι λειτουργική θα διακρίνεται για την καθαριότητα και την αισθητική της.
έγραψε ο πρόεδρος της "Δημιουργία ξανά!" στο f/b
