Ο πρωθυπουργός ανεκοίνωσε τη διανομή κοινωνικού μερίσματος. Το όλον είναι € 500 εκ. που θα μοιραστούν 1.000.000 συμπατριώτες. Δηλαδή € 500 έκαστος. Λέτε τόσο να αποτιμάται η ψήφος του Μαΐου 2014;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εκατοστή εβδομηκοστή δεύτερη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή εξηκοστή τέταρτη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και εκατοστή ένατη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Μέρισμα = μερίδιο, μέρος ενός συνόλου. Ο όρος αυτός απαντάται κυρίως στις ανώνυμες εταιρείες, αλλά τον συναντούσαμε προ Μνημονίων και σε διάφορα ασφαλιστικά ταμεία [μέρισμα του Μετοχικού Ταμείο Στρατού κ.λπ.]. Οι ανώνυμες εταιρείες, λοιπόν, συντάσσουν στο τέλος κάθε χρόνου τον ισολογισμό τους. Αγοράσαμε τόσα, πουλήσαμε τόσα, ξοδέψαμε τόσα για να λειτουργήσουμε, μας χρωστάνε τόσα, χρωστάμε τόσα, τελικό αποτέλεσμα κέρδη τόσα. Αυτά τα κέρδη αποτελούν το σύνολο, το οποίο μοιράζονται μεταξύ τους οι μέτοχοι, εξ ου και το μέρος των κερδών που αναλογεί σε κάθε μετοχή αποκαλείται μέρισμα. Τα κέρδη μπορεί να είναι πραγματικά, αλλά μπορεί να είναι και πλασματικά. Όπως τα κέρδη των τραπεζών, οι οποίες έγραφαν τεράστια ποσά ως απαιτήσεις από τόκους που δεν θα εισέπρατταν ποτέ. Έτσι πραγματοποιούσαν κέρδη ανύπαρκτα, τα οποία πλήρωναν στους μετόχους, επειδή είχαν στη διάθεσή τους τις καταθέσεις των πολιτών. Και βεβαίως παραπλανούσαν και τους αδαείς επενδυτές, αφού με τη διανομή πέτσινων κερδών διατηρούσαν σε υψηλά επίπεδα τη χρηματιστηριακή αξία της μετοχής τους. Κάτι ανάλογο δεν μπορούσαν κάνουν οι μη τραπεζικές εταιρείες, διότι δεν διέθεταν τέτοια ρευστότητα.
Και τώρα ο πρωθυπουργός ανεκοίνωσε τη διανομή κοινωνικού μερίσματος. Το όλον είναι € 500 εκ. που θα μοιραστούν 1.000.000 συμπατριώτες. Δηλαδή € 500 έκαστος. Λέτε τόσο να αποτιμάται η ψήφος του Μαΐου 2014;
Από πού προέκυψε, όμως, αυτό το πλεόνασμα; Από χρήματα που χρωστάει το κράτος σε άλλους συμπατριώτες, αλλά δεν τα πληρώνει. Κάτι παρόμοιο με τις τράπεζες. Όπως οι τράπεζες έγραφαν κέρδη από ανύπαρκτες απαιτήσεις και μοίραζαν ως μέρισμα τις καταθέσεις που χρωστούσαν στους καταθέτες, έτσι και η κυβέρνηση μετονομάζει σε πλεόνασμα ό,τι χρωστάει και το μοιράζει σε όσους δεν χρωστάει. Δωράκι της τρόικα προς την κυβέρνηση, για να μην καταρρεύσει. Η δημιουργική λογιστική στο απόγειό της. Μετά τις εκλογές τα κεφάλια μέσα μέχρι τις επόμενες, οπότε θα δούμε στη θέση του κοινωνικού μερίσματος κάτι άλλο κοινωνικό, αφού θα έχουμε όλοι κληθεί να πληρώσουμε δισεκατομμύρια κοινωνικών φόρων, μεταξύ των οποίων φυσικά και όσοι θα έχουν εισπράξει το μέρισμα, αφού θα κληθούν και αυτοί να επιστρέψουν το μέρισμα υπό μορφή φόρων.
Το θλιβερότερο όλων είναι ότι άκουσα συνταξιούχους να ερμηνεύουν τη διανομή του κοινωνικού μερίσματος ως επαναφορά των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων. Απορώ πόθεν προέκυψε κάτι τέτοιο. Μάλλον έχουμε και πρόβλημα επικοινωνίας και συνεννόησης. Δυοίν θάττερον: είτε σ’ αυτή τη χώρα δεν μιλάμε όλοι την ίδια γλώσσα είτε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης είναι άφθαστο. Δεν εξηγείται διαφορετικά μια τόσο μεγάλη παρανόηση.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
