Ο «ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΜΟΣ» μετακόμισε στην Ελβετία. Γιατί άραγε; Σφίγγουν, μήπως, τα γάλατα, τώρα με τη συζήτηση για την τιμή του γάλακτος και τη διάρκειά του;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
[Εκατοστή εβδομηκοστή έκτη ημέρα από την υποβολή στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου της μήνυσης της ΧΑ για την τρύπα στα Ταμεία του ΠΑΣΟΚ (βλ. και http://taxalia.blogspot.gr/2013/05/blog-post_7741.html), εκατοστή εξηκοστή όγδοη από τη δημοσιοποίηση της φήμης ότι παρακολουθούνται τα τηλέφωνα των βουλευτών της αντιπολίτευσης και εκατοστή δέκατη τρίτη από τη δημόσια καταγγελία της Λ. Κατσέλη αφ’ ενός ότι την «έφαγαν» οι τραπεζίτες, επειδή δεν τους εξυπηρετούσε ο «νόμος Κατσέλη», αφ’ ετέρου ότι αποτελεί έγκλημα η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με χρήματα του Έλληνα φορολογουμένου. Κανένα παπαγαλάκι δεν με ενημέρωσε για το αν κινήθηκε κάποια διαδικασία διερεύνησης των καταγγελλομένων. Τί συνέβη; Δεν τηλεφωνούν πλέον οι παπαγάλοι στους Εισαγγελείς;].
Ο «ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΜΟΣ» μετακόμισε στην Ελβετία. Γιατί άραγε; Σφίγγουν, μήπως, τα γάλατα, τώρα με τη συζήτηση για την τιμή του γάλακτος και τη διάρκειά του; Μας ενημέρωσε σχετικώς ο παλιός του καλός φίλος και συνεταιράκι «ZOUGLAS», με τον οποίο διαφήμιζαν το εκδοτικό τους εγχείρημα από τη μπανιέρα, όπου είχαν μπει «δυο-δυο» κατά το γνωστόν άσμα με πλούσιο αφρό συνοδεία καμπανίτη. Πάνε εκείνες οι ωραίες εποχές.
Αμέσως μόλις δημοσιοποιήθηκε το «κρησφύγετό» του, ο «ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΜΟΣ» υπέβαλε αίτηση κατά του «ZOUGLA» ζητώντας από τη Δικαιοσύνη να διατάξει τον τελευταίο να παύσει ασχολείται με την μετοίκησή του, επειδή ο τόπος κατοικίας του αποτελεί προσωπικό δεδομένο. Η αίτηση για έκδοση προσωρινής διαταγής απερρίφθη από το δικαστήριο με το αιτιολογικό ότι τα δεδομένα αυτά είχε δημοσιοποιήσει προηγουμένως η σύζυγος του ίδιου του «ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΟΥ». «Κι’ αν δεν τα είχε δημοσιοποιήσει η σύζυγός του;» αναρωτήθηκα εγώ. Θα εξακολουθούσε η μετοίκηση και η κατοικία του να είναι προσωπικό δεδομένο; Από τη στιγμή που ο «ΠΡΩΤΟΣ ΘΕΜΟΣ» είναι δημόσιο πρόσωπο, δεν υπάρχουν γι’ αυτόν προσωπικά δεδομένα. Και τούτο, διότι, όπως έχει κρίνει επανειλημμένως το δικαστήριο του Στρασβούργου, το κοινό ενδιαφέρεται και πρέπει να γνωρίζει τα πάντα γύρω από τα δημόσια πρόσωπα, τα οποία μπορεί να είναι ινδάλματά του, μπορεί, όμως, και να διαμορφώνουν τη γνώμη του μέσα από τις φυλλάδες τους. Αυτά δε τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να ανέχονται την κριτική, ακόμη και δριμεία, και τη δημοσιοποίηση στοιχείων που τα αφορούν.
Μου φαίνεται πως έχουμε παρεξηγήσει πολύ τα προσωπικά δεδομένα. Το έχουμε παρακάνει. Προσφάτως έβλεπα και άκουγα ρεπορτάζ από τη δίκη των δολοφόνων ενός νεαρού που έχει εξαφανισθεί από προσώπου γης. Έλεγε, λοιπόν, ο ρεπόρτερ ότι ο μάρτυς κ. Π…… [εκεί έμπαινε μπιπ], ο μάρτυς κ. Χ…. [μπιπ] είπε το και το. Αφού η δίκη διεξάγεται δημόσια, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και μπορεί οιοσδήποτε να εισέλθει στην αίθουσα και να παρακολουθήσει τη δίκη, διερωτώμαι τί προστάτευε το κανάλι που έσβηνε τα ονόματα των μαρτύρων. Τα προσωπικά δεδομένα των μαρτύρων; Άσε που ο ρεπόρτερ έλεγε συνέχεια για τους κατηγορουμένους «οι φερόμενοι ως δράστες». Ούτε ότι πρόκειται για κατηγορούμενους για δολοφονία και όχι απλώς για φερόμενους ως δολοφόνους τολμούν να πουν.
Άλλο παράδειγμα: η εφημερίδα του «ΠΡΩΤΟΥ ΘΕΜΟΥ» δημοσιοποιεί μηνύματα σεξουαλοπολιτικού περιεχομένου από το κινητό του προφυλακισμένου βουλευτή Λαγού, όπως αυτά έχουν καταχωρισθεί στη σχετική δικογραφία. Αυτά δεν είναι προσωπικά δεδομένα του Λαγού; Ή μήπως έχουν καταργηθεί τα προσωπικά δεδομένα των κατηγορουμένων και η ανάκριση έχει πάψει να είναι μυστική;
Άλλο παράδειγμα δύο μέτρων και δύο σταθμών είναι η δημοσιοποίηση από την εισαγγελία της ταυτότητος διάφορων κατηγορουμένων. Δημοσιοποιούνται, ορθώς, οι φωτογραφίες των συλλαμβανόμενων για παιδεραστεία, αλλά δεν δημοσιεύονται τα ονόματα και οι φωτογραφίες επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, κυρίως εφοριακών, που συλλαμβάνονται για εκβίαση φορολογουμένων.
Τελικά ο Σημίτης και η παρέα του έχουν προκαλέσει τεράστια ζημιά στη χώρα. Όχι μόνον ξαμόλησαν τα σκυλιά τους και μας ξέσκισαν στις μίζες, όχι μόνον τροποποίησαν το άρθρο 86 στο Σύνταγμα, ώστε να προστατεύει τους μιζαρισμένους, αλλά καθιέρωσαν και τα προσωπικά δεδομένα. Γνωρίζω π.χ. ότι ο κ. τάδε είναι λαμόγιο του κερατά, αλλά δεν μπορώ να το αποκαλύψω, διότι θα φάω μια ξεγυρισμένη ποινή που θα είναι όλη δική μου. Γνωρίζω ότι ο τάδε δικαστής έχει καταδικασθεί για ασέλγεια σε βάρος του γιου του, αλλά συνεχίζει να δικάζει, και δεν μπορώ να τον κράξω. Γιατί;
Ο μόνος λόγος, λοιπόν, που βλέπω εγώ για την αναγκαιότητα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων είναι να κρύβονται τα γουρούνια που τρώνε τις σάρκες μας και να μην μπορεί κανείς να αναδείξει τον βούρκο, στον οποίο κυλιούνται.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
