Πολλοί βλέπουν με ενδιαφέρον όλη αυτή την κομματική φρενίτιδα με τις τόσες “νέες” προτάσεις που εμφανίζονται και με τα τόσα “νέα” κόμματα και..
κινήσεις που δημιουργούνται.
Κλασικά, είναι εύκολο και ξεκούραστο να ελπίζουμε ακόμη κι αν αυτό που δημιουργείται, είναι στην ουσία μια πολιτική καρκινική μετάσταση…
Αν όλο αυτό είχε προκύψει στις διπλές εκλογές, επειδή οι πολίτες θα έδιναν συνειδητοποιημένα μονοψήφια ποσοστά, αφήνοντας ακόμη και εκτός βουλής τα κλασικά κόμματα, δημιουργώντας αισθήματα πανικού στα πολιτικά λαμόγια, θα είχαμε την ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι. Αλλά οι ψηφοφόροι-πολίτες δεν λειτουργούν ως οφείλουν γιατί δεν έχουν απαιτήσει ποτέ να εκπαιδεύονται. Επιτρέπουν λοιπόν στο σύστημα να διατηρείται ως έχει απλά αλλάζοντας εμφάνιση.
Τώρα, εν μέσω πολιτικής νηνεμίας, απλά παρακολουθούμε μια αυτοματοποιημένη διαδικασία αυτοσυντήρησης,διατήρησης και εξέλιξης του αρρωστημένου συστήματος που λειτουργεί (εκ των πραγμάτων) ως κύτταρο της κοινωνίας και που στην βιολογία ονομάζουν μίτωση.
η συνέχεια του ενδιαφέροντος άρθρου, εδώ http://365meres.wordpress.com
